STEPCHILD/Üvey Evlat [ChanBaek ]

Part II

Öncelikle özür dilemek istiyorum.Geçen gün yanlışlıkla bu bölümü yayınlamıştım ve sizi hayal kırıklığına uğratmış olabileceğimi düşündüm.O yüzden bölümü tamamlanmış şekilde yayınladım şimdi ,umarım beğenirsiniz 😍

Baekhyunda Chanyeolde sabah uyandığında huzursuzlardı.Hava güzeldi ama yine enerjik değillerdi.

Baekhyun annesinin zorlamasıyla yataktan sürüklenince gözleri uykulu Chanyeolle banyo kapısında karşılaştı.

"Hyung iyi görünmüyorsun, hasta mısın ?"derken Chanyeol"Hayır sadece halsizim küçük afacan "diye yakınmasıyla, Mi Cha ikisinide itekleyip banyo lavabosunun önüne getirerek suyu açmasına rağmen yüzlerini bile yıkayamayan iki koca adama bakıp önce uzun olanın yüzüne su çarpıp yıkadıktan sonra kendi gibi minyon tipli oğlunun yüzünü yıkayıp kuruladı ve ikisi de hallerinden gayet mutlulardı.

Chanyeol hınzırca,gülümseyip onlara söylenen Mi Cha yı kucağına alıp hızla aşağı inerken Mi Cha çığlıklar atarak bağırıyor ,oğlundan yardım istiyordu.Ama Baekhyun tam tersi kahkahalar atıp onların arkasından aşağı iniyordu.

Nihayet bir saat süren kahvaltıdan sonra yola çıkmışlardı.Hava bozulmaya başladıkça Baekhyun huzursuzlaşıyordu.Daha şimdiden tüm hevesi kaçmıştı.Chanyeol ve Mi Cha gülerek konuşurken ani gök gürültüsüyle üçüde irkilmişti.

Chanyeol biraz öne eğilerek "Sanırım yağmur yağacak"dediğinde Baekhyun iki ön koltuğun arasında başını uzatıp annesine "Hadi geri dönelim ben kamp falan istemiyorum "demesiyle Mi Cha yoldan gözünü ayırıp oğlunun çocuksu çıkan sesine gülümseyerek saçlarını okşadı.

"Sorun değil Baek seninle zaman geçirmek istiyorum.Son zamanlarımızın tadına varalım. " demesiyle her şey bir anda kararmış tepe taklak olmuştu.

Mi Cha ve Chanyeol baygın şekilde arabadayken Baekhyun arabanın ön camından asfalt yola fırlamıştı.Küçük olan bedenini zorlukla yağmur damlalarının ıslattığı yoldan ayırdığında sendeleyen adımlarla ilerlerken bulanıkta olsa görüş açısına giren kaportası tamamen içe çökmüş parçalanmış arabalarını görünce ayaklarının bağı çözülmüş yere kapaklanmıştı.

Hala ne olduğunu kavraman beyni tekrar ayağa kalkmayı akıl ettiğinde hızlı adımlarla sürücü koltundaki annesine yöneldi.

Kapıyı açmaya çalıştıkça kapı ona inat yerinden kıpırdayamıyordu.Yapamayacağını anladığında diğer taraftaki Chanyeolun olduğu kapıyı biraz zorlansa da açmayı başardığında baygın uzun bedeni zorlukla arabadan çekip sürükleyerek yoldan uzaklaştırdıktan sonra tekrar açık olan kapıya yaklaştığı sırada kaportadan çıkan dumanlar daha da artmıştı.

Başından yüzüne doğru akan kanı elinin tersiyle silip güçlü durmaya çalışarak hızla arabanın açtığı kapısından içeri girdi.

Bembeyaz teni kanlarla kaplı annesini görmesiyle derince yutkunduğunda annesi zorlukla gözlerini aradı.

"B..Baekkie!"

"Anne canın acıyor mu? Dayan biraz seni çıkaracağım buradan "diye söyleyip omuzlarından çekiştirmeye başlamasıyla Mi Cha acı bir inleme bırakmıştı.

Baekhyun gözyaşları akarken özür dileyip onu biraz daha sertçe kendine doğru çektince Mi Chanın çığlığıyla aynı anda arabanın ön kısmından alevler yükselmeye başlamıştı.

Baekhyun telaşla daha hızlı annesini çekmeye çalışıyordu ama Mi Chanın bacağı sıkıştığı için yerinden kıpırdadıkça hem kanaması artıyor hem de canı daha çok acıyordu.

Mi Cha durum farkına vardığında Baekhyunun omuzunu sıkan ellerini güçlükle geri itti.

"Baek git! "

"Beni bırak t..atlım.."

"Anne o...olmaz ,çıkaracağım seni bekle lütfen lütfen vazgeçme benden."

"Baekhyun seni seviyorum bebeğim sen bana kalan bu dünyadaki en değerli varlıksın biliyorsun değil mi? " diye sesi titrekçe çıktığında Baekhyun ağlaması şiddetlenmişti.

"Anne sus Chanyeol hyungu kendine getireceğim o seni kurtaracaktır, bekle lütfen gözlerini kapatıp uyuma sakın tamam mı ?"

"Baek Chanyeol ,onu yalnız bırakma o biz yokken çok yalnızdı onu sana... emanet ediyorum onu bırakma....bitanem "

"Hayır anne ben gideceğim ve sen onunla benim çocuklarımı sevecek kadar uzun yaşayacaksın" diyerek onun göz yaşlarını silerek arabadan çıkmış üç adım atmışken arkasında ki araba büyük bir gürültüyle havaya uçmuştu...