STEPCHILD/Üvey Evlat [ChanBaek ]

Part III

Burnunu yakan kokuyla gözlerini araladığında bulanık gördüğü tavan yavaş yavaş netleşirken odasının kapısını aralayarak gülümseyen doktoru onun uyandığını görünce neşeli bir şekilde ona kendisini tanıtmıştı.

Baekhyun nerede olduğunu idrak edince yataktan kalkmaya yeltenip "Annem, annem nerede?Onu görmeliyim .'' diye sayıklamaya başlayınca hemşireler zorlukla onu yatağa geri yatırdığın da doktor "Bay Byun lütfen sakin olun bunu söylemek çok acımasızca ama anneniz öldü, kazada yanarak öldü... "

Baekhyun beyninde yankılanan kelime yüzünden donup kalmıştı.

''Öldü!''

''Öldü...''

'Hayır hayır bu imkansızdı, annesi ölmüş olamazdı. O şimdi Chanyeol hyungla evdeydi evet evet.'Kendini kandırmaya çalışsa da arabanın gözlerinin önünde havaya uçtuğu görüntülerle tüm odada yankılanan çığlıklar atmaya başlamıştı.

Doktor, kriz geçiren çocuğun koluna yaptıkları sakinleştiriciyle küçüğü uyuttuklarında onunla birlikte gelen ve hala uyanmayan hastayı kontrol etmek için yan odaya geçmişlerdi.

Chanyeolun durumu da iyi değildi çok kan kaybetmiş ,kafasındaki hafif bir çatlakla hastaneye yetiştirilmişti.Yapılan tedavilerle yaşamsal değerleri normale dönmesine rağmen gözlerini açmamıştı.

------------

Baekhyun daha sakin bir şekilde uyandığında Chanyeolu görmek istediğini söylemişti. Doktorlar başta itiraz etseler de şimdi onun odasında, yanındaydı.

Baekhyun idolü olarak gördüğü üvey babasını bu halde hareketsiz bir şekilde görünce yatağın dibinde yere çöküp ağlamaya başladı.

"Hyung uyan lütfen *hıck sende beni bırakma hyung yalvarırım, annemden sonra senide kaybedersem ne yaparım lütfen hyung... "diye hıçkırıkları arasında konuşurken Chanyeol gözleri kapalı küçüğün yakarışlarını dinliyordu. Ta ki beyni Mi Cha kısmını algılayana kadar.

Gözlerini aralayıp bileğinin üzerindeki eli sinirle itmesiyle Baekhyun güçlükle ayaklanıp yaşlı gözlerle ona bakıyorken Chanyeol nefretle ona gözlerini dikmişti.

"Hyung iyi misin? "diyerek Baekhyun bir adım atmıştı ki Chanyeolun boğuk sesiyle sesiyle durdu.

''Mi Cha nerede? Ona ne oldu? "diye öfkeyle karışık bağırırken Baekhyun başı öne eğik daha yüksek perdeden ağlamaya başlamıştı.

''H.. Hyung... O *hıck.. Annem öl..dü. "Baekhyun zorlukla birleştirdiği kelimeleri Chanyeol beyninde bir kalıba oturtmaya çalışıyordu ama bir türlü olmuyordu. Ne demek aşık olduğu eşi, kokusunu kendisinden bile kıskandığı karısının öldüğünü duymak.

''Baek şakanın... sırası değil beni ona götür !''diye başının dönmesine rağmen yataktan kalktığında Baekhyun onu sakinleştirmeye yeltenmişti ki sertçe yere itilmesiyle acıyla inledi .Chanyeol onun yüzüne bile bakmadan zor taşıdığı bedenini sürükleyerek kendisini hastane koridoruna attı.

Hasta odalarının kapısını tek tek açıp kapatırken bir kaç kelimeyi sayıklayıp duruyordu.

"Mi Cha, hayır hayır ölemez "

Kendinden geçmiş vücudu artık onu taşımaz hale gelmişti ki doktor ve hemşireler tarafından tutulup tekrar odasına getirildiğinde Baekhyunun korku dolu gözleriyle karşılaşmasıyla onu tutan ellerden kurtulup küçüğün hastane kıyefetinin boğazından kendine çekip sinirle tısladı. "Lanet olasıca tüm bunlar senin yüzünden oldu, sen eğer kamp demeseydim ben şimdi yatağımda onunla olurdum lanet olsun ANNENİN KATİLİSİN SEN BYUN BAEKHYUN KATİLSİN! "

Bayılmadan önceki son cümleleri Baekhyun küçük ,hassas kalbinde ve küçük dünyasında onu temelden sarsacak büyük bir depreme ev sahipliği yapmışken zorlukla geri yatağa yatırılmıştı. Oda sessizliğe gömüldüğünde Baekhyun hıçkırıklarını tutarak sessizce beyninde yankılanan cümleyle tekli koltukta dizlerini kendine çekip ileri geri hareket ederek ağlayarak sayıklamaya devam ediyordu.

"Annemin katiliyim "

"KATİLİM ..."