STEPCHILD/Üvey Evlat [ChanBaek ]

Part IX

Chanyeol kafasında zilyon soruyla loş ışığın aydınlattığı eve girdiğinde adımlarını mutfağa yönlendirip bir şişe su alarak salona doğru gelmişti ki kanepede beyninin idrak ettiği görüntü tüm suyu boğazına dizmişti.Acı kısık öksürüklerden sonra tekrar görüntüye baktı.

Sehun denilen çocuk, Baekhyun'nun beline kollarını sarmış, başını göğsüne gömmüş bir şekilde kanepede uyuyorlardı.

Ayrıntıları fark ettikçe ki bu ayrıntı Baekhyunun bir bacağının Sehunun üstünde olması tamamen tek beden gibi göründüklerinden dolayı kaşları daha çok çatıyordu. Nedense bu çocuktan hoşlanmamıştı..Şişeyi masaya bırakarak hızlı adımlarla kanepeye gelip sırtı ona dönük Sehunun omuzları dürtükledi.

Genç homurdanarak uyanırken kollarındaki arkadaşına önce genişçe gülümsemişti. Chanyeol şuan bu harekete bile anlam yüklediği için çocuğun yaptığı her hareket gözüne batıyordu. Fazla yüksek olmayan bir sesle"Kalk evine git "dedikten sonra yan taraftaki tekli koltuğa oturdu.

Sehun duyduğu sesle kendini hala uyuyan bedenden sıyırıp ayağa kalktığında onu öldürecekmiş gibi soğuk bakan adamın önünde eğildikten sonra konuşmaya başladı.

"Efendim, yanlış anlamayın Baekhyun kabuslar gördüğü için ona sarıldım. Çocukluğundan beri her kabus gördüğünde Mi Cha teyze onu kollarına alıp hayat şarkısını fısıldardı kulağına, bende sadece... "

''Çık evden ve bir daha da bu eve gelme.''Chanyeol zaten bildiği şeyin onunda bilmesiyle sinirle karşısında masumca gözleri Baekhyun da olan çocuğa söyledi.

''Ne?''

''Ondan uzak dur!''

''Ama efendim.. "Sehun cümlesi tamamlanmadan çoktan kapının önüne konmuştu.Çünkü Chanyeol sabırlı bir insan kesinlikle değildi ,açıklamalar değil sonuçları önemseyen bir karaktere sahipti.

"Bu adamın derdi ne böyle? "diye kapının dışında söylenen çocukla sırtını kapıya yasladı.

Oda bilmiyordu derdini. Baekhyuna kimsenin yardım etmesini mi istemiyordu yoksa onun yakınında kimse olmasın mı istiyordu bilmiyordu.Sadece istemiyordu.Şuan tam olarak küçük mızmız bir çocuk gibi hissetmeye başlamıştı.

Adımları sessizce küçüğün uyuduğu kanepenin önüne gelmesini sağladığında yere çöktü. Siyah saçları terden alnına yapışmış, çatık kaşlı çocuğa derince iç çekerek baktı.

Baekhyunun bir kız, kadar narin olduğu yeni aklına gelirken

Küçüğün kaşlarını daha çatıp'' hayır'' diye sayıklaması ile onu kolları arasına alma dürtüsüyle dolup taşmıştı.

Mi Cha gibi ona da bağlanmaktan korkuyordu.Bağlanırsa başına geleceklerden korkuyordu.Onun zarar görmesini istemiyordu hayatına aldığı her kes bir şekilde yok oluyordu. Tüm bu öfkesi kendisineydi. Normal bir hayat isteyen kendisine...O gün o cafe de rastlamış olmasalardı hayatı ne halde olurdu bilmiyordu..

FLASHBACK

"Big Bird duydun mu beni?" Chanyeol önündeki alımlı kadından bakışlarını zorlukla alıp telefondaki sese kulak kesildiğinde. Bir yandan da kadının ne yaptığını izlemeye çalışıyordu.

"Yarın tam gece yarısında o çatı da ne yapacağını biliyorsun.Geriye tek bir iz bile bırakılmayacak anlaşıldı mı ? "

Umursamazca ''Peki'' dedikten sonra telefonu kapatarak cafe de sırada siparişini bekleyen kadının arkasına geçti. Siparişini almıştı ama bir tane daha fena olmazdı.

Sıra ilerleyip önündeki kadın siparişini alarak döndüğünde arkasında beliren uzun adamdan dolayıyla korkup bir adım geri çekilmesiyle. Chanyeol istemsizce gülmüştü. Genç kadında yaptığı şeyden önce utanıp sonra onun kahkahalarına katıldığında Chanyeol elini uzatarak "Ben Park Chanyeol "diye kendini tanıttı.

Kadın hala yüzündeki gülümsemeyle "Ben de Byun Mi Cha "demişti.Ve Chanyeol o gülümseye kapılmış ve kalbinin var olduğunu hissetmişti.

FLASHBACK END

İçindeki isteğe boyun eğip usulca küçük kanepede Baekhyunun yanına uzanarak kolunu başının altından geçirip iyice ufalmış bedeni tamamen kendi geniş göğsüne yaslayarak hayal şarkısını mırıldanmaya başladı.Bu şarkı onuda rahatlatıyordu.

Chanyeol ne yaptığını çok sonra fark eden bir insandı.Bu ufaklığın neden sürekli kollarında olması gerektiğini bilmiyordu. Bildiği tek şey bu koku onu sakinleştirip mayıştırıyordu. Mi Cha gibi kokuyordu ama ona o hissi vermiyordu.Ondan çok daha farklı sanki ruhunun hep beklediği huzuru barındırıyordu.

Mırıldanma yerini düzenli nefeslere bırakırken Baekhyun gözlerini araladığımda sadece duyduğu mırıltıyla kazadan sonra ilk kez gerçekten gülümseyerek uyuya kalmıştı tekrar.

Evet Chanyeolde değişmeler mi oluyor ne ?Chanyeol değişsin mi yoksa zalim, gaddar adam olarak mı kalsın?Zalim Chan benim en sevdiğim ama Aşk sarhoşu Chanyeollede hayır diyemiyorum...Kararsızım