STEPCHILD/Üvey Evlat [ChanBaek ]

Part VI

Her sabah gözlerini neşeyle açan iki kişi...

Bu sabah üzerindeki ağır suçlulukla göz kapaklarını araladığında kaos tekrar başlamıştı. Kötü olan her şey bir bir geri dönmüş onları daha da kötü yapmak için yakalarına yapışmıştı.

Chanyeol kollarında top haline gelmiş bedenle korkuyla gözlerini araladığında küçük olan düzensiz nefeslerle kendisini iyice top şekline getirdi. Dün akşam yaptıkları bir bir zihninin ücra köşelerinden çıkıp gözlerinin önüne gelen karelerle yatakta gerilemeye başladı.

Baekhyun, o küçük savunmasız varlığa bunu yapmış olamazdı.Küçükten ne kadar nefret etse de bunu hak etmiyordu.Yataktan korku ve endişeyle yere düşmesiyle ayağına dolanan çarşafta onunla birlikte yere düşünce küçük olan tüm çıplaklığıyla kocaman yatakta bir nokta şeklinde görünüyordu.Şuan o kadar çaresiz,masum görünüyor olması büyüğün kalbini daha çok zorlamaya başlamıştı.

Chanyeol gözlerini sıkı sıkıya kapatıp yerdeki çarşafı hızla küçüğün üzerine atıp çıplaklığını örtünce dolaptan üzerine bir şeyler alarak hızla odadan çıktı.

Kocaman adam olmasına rağmen bacakları titrerken buzdolabından aldığı suyu hızla kafasına dikmesiyle Baekhyunun dün geceki'' yapma hyung'' deyişleri beyninde yankılanmaya başlamıştı. Şişe ellerinden kayıp yerle buluştuğunda hala öylece zihnindeki düşüncelerin gerçekliğiyle savaşıyordu.

''Lanet olsun Mi Cha oğluna bunu yaptığımı görseydi benden iğrenirdi.'' dehşete düşmüş halde söylendi.

Çünkü Chanyeol 'de şuan tam olarak kendinden iğreniyordu.

Derin bir nefes alıp kendini mutfaktaki bir tabureye bıraktığında kalbinin daha çok sıkıştığını hissediyordu. Her yerde onu ararken oğlunda onu bulmuştu. Ama bir daha böyle bir şey olmamalıydı. Yanlıştı. En önemlisi Mi Chanın olmayışı onu bu hale getirmişti ve o bir daha geri gelmeyecekti ya daha kötüsünü yaparsam'' diye düşünüp taburede daha da küçülüyordu.

..............

Baekhyun vücudunun titremesiyle uykusuzluktan ve ağlamaktan şişmiş gözlerini zorlukla araladığında onları hiç aralamamayı isterdi. Annesinin yatağında dün akşam üvey babasıyla tüm çıplaklığıyla uyumuş ve onun şehvetli öpücüklerini tatmıştı. Yataktan hemen kalkıp yere çökerek ellerini yukarı aşağı hareket ettirmeye başladı.

"Anne, a.. ffet... ben özür dilerim, lütfen yukarıdan beni izlerken nefret etme benden ,yalvarırım anne özür dilerim ,özür dilerim oğlun kötü biri değil... Ben ona engel olamadım anne affet beni... Sen sanıp bana dokunurken elimden hiçbir şey gelmedi yalvarırım anne affet beni"diye sayıklayıp ağlarken küçük çaresiz beden hala çıplaklığının farkında değildi.

Chanyeol duyduğu hıçkırıklarla hızla yukarı çıkmış kapıyı açmıştı ki duyduğu cümleler ve gördüğü görüntüyle tüm benliğinden utanmıştı.

Küçük oğlan çaresizce annesinden, Chanyeol ve kendi yerine özürler dileyip ağlıyordu. Chanyeolun utancının yeri kendini öfkeye bırakırken yumrukları sıkılı hale gelmişti.Hem bunlara neden olup hem de duygu sömürüsü yaparak özür diliyor olması sinirlerini bozuyordu.

"Utanmadan bide ondan özür mü diliyorsun? "diye çıplak bedeni kollarından tutup odanın dışına atarken Baekhyun midesini yakan utançla kocaman gözlerle çıplak kollarındaki ele bakıyordu. Dün geceden sonra onun yüzüne bakacak cesareti yoktu. İki erkeğin bir birlerine sarılmasını bile utanç verici bulurken dün gece onunla çıplak şekilde uyuması bu katlanılmaz bir şeydi Baekhyun için ama annesini son isteği için herş eye katlanacaktı. Hyungun iyi olduğunda ise onun yeri olmayan hayatından sessizce ,varolmamış gibi çıkacaktı.

Ama şimdi koridorda bir çöp gibi yere atılmış ve ona nefretle bakan adam kanını donduruyordu.

"Bir daha bu odanın yakınına bile yaklaşma" diyerek kapının yüzüne kapatılmasıyla boğazına bir yumru gibi oturan hıçkırıklarla yutkundu.

Duvardan güç alarak kendini zorlukla banyoya attı. Kabinde titreyen ayaklarına rağmen duvara yaslanarak üzerine soğuk suyun akmasına izin verirken, suyun onu temizleyeceğine inanıyordu.

Tüm benliği onun katil olduğunu haykırırken dün akşam annesine karşı işlediği günahla o karanlık dipsiz kuyuya daha çok çekiliyordu. Vücudundaki dokunuşları yok etmek için çırpınırken gece tüm çıplaklığıyla ona kendini hatırlatıyordu. Elindeki lifi kabinin bir köşesine atarak duvardan akan suyla birlikte yere kaydı.

"Tanrım ben bunları taşıyacak kadar güçlü değilim. Yardım et bana "nefesinin yettiğince aynı sözleri tekrarlarken başını dizlerine gömerek bir nevi intihar etme girişiminde bulunmaya çalışıyordu Üzerine hızlı akan su ve yüzünü gömdüğü dizleri onu nefessiz bırakırken bilinci onu terk etmeye başlamıştı. Kalbi hızını kaybederken hala Chanyeolun daha iyi olması için dua ediyordu...

Yorumlarda lütfen düşüncelerinizi belirtin onlar benim için önemli ve oy vermeyi unutmayın kkk.