Kanser Olmak Suc Mu?

Ilk Haber

Ben bir ogrenciydim.Gelecgini saglama almaya calisan basarili bir ogrenci.Ta ki onunla tanisana kadar.Derste yan yana oturuyorduk.Hocanin nefes almak icin duraksadigi her an biz de birbirimize bakip bir nefes aliyorduk.Beraber aldigimiz tek nefeste bir ömür geçirebilirdik.Her gun cantami sirtima alip evden cikardim ve onun da arka bahcede beni bekledigini gorurdum. Tutardi elimi ve delicesine kahkaha atarak kosardik. Kim ne diyor ne dusunuyor? Inanin bana hic umurumuzda değildi. Hayatı yaşıyorduk biz.Her anını. Dolu dolu..
Ben okulun zeki kizi o ise cool erkeği ...
Muhtesem uyum saglamistik.Benim tek sikayetim onun arkadaslarina havali gorunme cabasiydi.Surekli onlardan üstün olmaya calisiyordu.Kimi zaman onlara zulüm ettigini bile gördüm. Ama ona tek kelime bile edemiyordum. Ağzımdan çıkacak tek bir kelime belki de onu derinden yaralardı ve BIZ diye bisey ortada kalmazdi.Bir gun yağmurlu ilkbahar sabahi, okuldan kactik yine. O marka ceketini cikardi ve bana verdi .Onun bu sogukta tir tir titremesine de dayanamadim tabi. Aldim ceketi ve ona geri verdim. Sonra ona sıkıca sarıldım . Kemikleri kirilircasina . Bir daha birakmamak icin. Karsidan bir kopek havlamasi duydum ve 5saniye sonra da sinirli bir sekilde bize dogru kosan bir köpek. ..Zombi gormus gibi bagirdim ve kosmaya basladim bir elimle cantami tutuyordum digeriyle ise sevdigimi.Dakikalarca kactik kopekten.Bir an durduk ve biz köşede dinlendik.Onun yuzune baktim ve her yer karardi sanki.Onun simsicak kollarina baygin düşmüşüm.Bir hizla beni kucaklamis ve hastahaneye getirmis.7saat sonra uyandim.Her yer cok karisik geliyordu gözüme. Ben bayginken bir ameliyat geçirmisim .Narkozun etkisi hala beynimde sizliyordu.Sevdigim cocugun doktorla konustuktan sonra sinirli bir sekile kapiyi carpip gittiğini tek hatirliyorum.Gucum kalmadi tekrar uykuya daldim.Bu sefer annem yanimdaydi. Iki goz iki cesme agliyordu. Ona merakli gozlerle baktım. Bana elindeki o yirtik kagidi uzatti. Test sonuclarimdi bunlar.Sara (epilepsi) ve kan kanseri yaziyordu. Nedense hic uzulmedim. Herkesin bir kaderi vardir. Illaki olecektim. Demek ki sebebim bu olacakti. Onu sordum. Sevdigim çocuğu. Hic kimsenin bir fikri yoktu. Taburcu edildim. Eve geldigimde babam elinde tras makinesiyle beni bekliyordu. Kendimi hazir hissettigim an kendim kesecektim saclarimi. Bir video cektim. Videoda kahkahalarla sacimi kestim ve losemili cocuklara attim. Bir coguna umut olmus bu video. Kapi çaldı. Annem kapiyi acti ve kasli uzun boylu genc ama kel bir adam. Sapkasini cikarmiyordu. Sapkadan yuzu tamamen karanlik gorunuyordu.Beni tanidin mi? Dedi
Bu hafif ses tonu, bu kibar cumle akışı. ..
Nasil tanimam lan ;) sevdigim gelmis buraya . Saclarini kesmis. Bana destek olabilmek icin. Aglamaktan gozleri kıpkırmızı olmus ben anlamiyim diye de gozlerini kuruyana kadar silmis. Bitanem ya.
Onun icin en degerli sey saclariydi. Uzun siyah saclari goz kapaklarina degiyordu. Yan taraflar ise kaziliydi. Simdi ise benimle ayni . Bi an uzuldum. O benim icin bunu yapti acaba ben buna deger miyim?