Bu saatte kim olabilirdi ki diye içinden mırldanırken başına yazmasını geçirip yavaşça kapıya Doğru adımladı
" zeynep abla benim "
"Buyur " diye içeriye davet etti zeynep yardımcı kızı sesinden tanımıştı onu genç kız içeriye girdi mahcup halde yere bakıyordu
Uyamamışsında diye konuştu yardımcı kız
"Evet senden Uyamamışsın heralde önemli işlerin vardı " diye laf soktu
Yardımcı kız hiç bişey anlamamıştı
" abla bunu sana verecekmişim " diye zarfı uzatı
Zeynep şaşkınlıkla genç kıza bakıyordu
" nasıl yani bana mı bu " heyecanla mektubu aldı eline zeynep ali bana mektup mu yazmıştı diye içinden söyleniyordu
Zeynep "Sağol " diyip hemen yatağına yöneldi yardımcı kız mektubu aldığına çok üzülmüştü zeynepin mektubu alması barzan la aralarınada bişey olduguna işareti diye zannetti yardımcı kız
Hiç bişey söylemeden " iyi geceler " diyerek odadan ayrıldı zeynep ise mektube bakıp gülümsüyordu kimsecikler yoktu şimdi rahatlıkla okuya bilirdi yavaşça zarfı açtı barzan ismini görünce ne diye irkildi şaşırmıştı
Ali ise oturduğu yerden kalkıp seccadesini sermiş ancak böyle huzur bulup dinlemiştim anacak böyle içindeki sıkıntıdan çıka bilcektik hanesinde ne işler dönüyordu üzülmüştü sabah kadar tepeden ayrılmadı ertesi sabah konağın kapısı açıldı kahvaltıya gelmişti bütün aile masada yerlerini almıştı oturur oturmaz yardımcı kıza baktı ali o ise başını eğdi demektir Zeynep mektubu almıştır diye düşündü
Kızım hiç bişey yemedin bugün Zeynep yemiyordu ama başı eğik halde oturuyordu sofrada.
size afiyet olsun diye yerinden kımıldadı ali bu sofrada oturmak bile istememişti kuşlarının yanına giti yine Zeynep ise başı eğik mahcup halde kalkalmıştı Zeynepin annesi yukarıya çıkmıştı bu akşam yolculardı dakikalar sonra sofra toplandı avluda kimsecikler yoktu yalnızca yardımcı kız ve Zeynep
Konuşabilirmiyiz diye yardımcı kızın yanına yaklaştı ondan yardım dileyecekti
Abla beyim duymasın buluşturamam sizi barzan ağabeyle diyip başını eğdi kız
Zeynep : ne buluşması diye gözleri doldu beni tehdit ediyor lütfen bana yardım et sessizce konuştu
Yardımcı kız : abla ben sana yardım edemem başım belaya girer ama bu işte masum isen derdini ali abiye bildir serttir ama merhametlidir zülm etmez sana diye içeriye girdi yardımcı kız
Zeynep süzülen gözyaşlarını yanaklarından silerek aliye doğru yöneldi yavaşça yaklaşıp seslendi
Zeynep : şey ??
Ali hızla ayağa kalkıp arkasını döndü elinde güvercini ile zeynepe bakıyordu ne diyeceğini çok merak ediyordu
Zeynep : bir konu hakkında görüşe bilir miyiz ?
Ali diye bir ses duyuldu birden alinin annesi avluda ikisinin de yalnız konuşmalarını uygun görmemişti
Alinin annesi : bişey mi istedin kızım diye yanlarına yaklaştı
Ali : evet bir soru soracaktı heralde annem de bende sana yardımcı oluruz diye güvercinini sevmeye devam eti başka
Zeynep alinin annesi variken şikayetini bildiremezdi
Ail'nin annesi : söyle kızım ali abinde yardımcı oluruz diye zeynebin sırtını sıvızladı
Zeynep ; ben sadece özür dilemeye gelmiştim ilk gün yaptığım terbiyesizlik için
Alinin annesi; aman kızım ne oldu da sanki biz bişey hatırlamıyoruz demi oğlum üzme tatlı canını
Ali ; mühüm değil diye güvercine okşadı
Ve arkasını dönerek uzaklaştı ordan o sırada zeynepin babası ve Mahmut ağa girdi avluya alide zeynepin babasının ellerinden öpüp " sizinle gelemeyeceğim hakkınızı helal edin yine bekleriz allaha emanet olun "
Zeynepin babası ; helal olsun oğlum çok sık bi araya gelemedik ya ona yanıyorum 😅
Ali : bidahki sefere inşallah
Diyerek zeynep le annesine hiç bişey demeden Ahmeti anlindan öpüp avludan ayrıldı
Onları yolcu etmek istemedim kızgındı zeynepe nasılda barzanla iş çeviridi diye düşünüyordu
Zeynep ise üzgün üzgün bakıyordu alinin ardından, artık yapacak birşey yoktu . ali onu yanlış anlamıştı zeynepi
Son biçare vardı artık onu deneyecekti , eşyaları toplandı herkes arabalara doluştu hava limanına gitmeye hazırlanmışlardı
4 bölümde görüşmek üzere sevgilerle 😊😙❤
