Benim Tarzım Değilsin.

13*okulda ilk gün

Burnunun kanını silerken yerden tıslayarak ve son derece şaşkın bir şekilde kalkıyordu Soner,ağzını açtı tam konuşacakken birşey söylemesine izin vermeden:

-Şu ana kadar Ayça hakkında tek düşündüğün bu muydu?:

-Ne o bakıyorum da pek önemsiyosun Ayça'yı hani hiç sevmezdin öyle kızları,hani senin tarzın değildi.:

-En azından senin gibi saçma sapan şeyler düşümnmüyorum o kızın hakkında kendine gel Soner Ayça hakkında böyle şeyler söyleyemezsin:

-Ayça'yı bu kadar önemseseydin onun kaçırılmasına ve şu anda evde olmamasına sebep olmazdın gerizekalı.:

-DEFOLL!!! diyerek kapıyı işaret ettim.

AYÇA ANLATIYOR...

Benim yaşlı teyzecim yani ton ton Zeliha'mla hayat çok iyi gidiyordu.Yani biraz hırçın,fazla iş veriyor ve her şeyime de karışıyordu ama bu da onun tatlılığıydı işte.

Bu arada adını da biliyorum artık sormaya çekindiğim için çaktırmadan nüfus cüzdanından baktım.Olamaz az kalsın unutuyordum yarın yeni okula başlıyorum.Saat de çok geç olmuş hemen kıyafetlerimi hazırlayıp uyudum.

Zeliha'cığıma kahvaltısını hazırladıktan sonra,odama gidip giyinirken hiç de istekli olmadığım son derece farkındaydım yeni okulumu merak ediyordum etmesine ama bir türlü gidesim gelmiyordu.Aşağıdan nineş bağırıyordu ''Ayçaaaa,Ayçaa buraya gelll''

of gene başlamıştık mızmızlanmaya kesin kahvaltıda bir şeyin çok kötü olduğunu söyleyecek ve tekrar yapmamı isteyecekti bu şey de genelde omlet olurdu neymiş efendim fazla tuzsuzmuş ben de söylenerek aşağıya indim:

-Buyrun efendim?

-Otur bi şeyler ye de kafan çalışsın okulda.Offf o neydi öyle ya şok oldum nineş,inatçı nineş benim onunla aynı masada kahvaltı etmemi istiyordu vay beee,isteksizce reddettim:

-Yok efendim olur mu öyle şey...

-Hadi hadi söylenme geç kalıcaksın şimdi zaten çabuk ol bakıyım.

-Teşekkürler,diyerek oturdum masaya yemeğimi çekimser yiyordum ama gerçekten az önce nineşe haksızlık etmişim kadın benim iyiliğimi düşünüyormuş meğer.

Karnımı tıka basa doldurduktan sonra sofrayı topladım ve ayağımı sürüye sürüye okula gittim.

İlk  3 ders uyumuştum ve bu başıma ilk defa geliyordu ben,uyumak hem de okulda ama ne yapabilirdim ki ilk günler hep boş,sıkıcı ve malca geçer uyumak bunların içinde paha biçilemez olsa gerek.

4.derste öğretmenin önümüzdeki 1 yılı özetlemesi ve bütün sınıftakilerin ben dahil uyuklaması fazla sürmedi.Koridandan kavga sesleri geliyordu ben ve benim gibi yeni gelen birkaç kişi haricinde herkesin yüzünde ''gene mi ya?'' tepkisi vardı sonra da başta öğretmen olmak üzere hepimiz dışarı çıktık.

2 çocuk delirmişcesine kavga ediyordu.Çocukların yüzlerini göremiyordum ama sağolsunlar okuldan soğumama neden oldular.Öğretmenlerini bile takmıyorlardı.Of nasıl okula gelmiştim ben böyle ya.

Müdürün telaş ve bi o kadar da sinirle çocuklara doğru geldiğini gördüm.Çocukları zar zor ayırdıktan sonra ikisinini de önüne almış okulun uzun koridorlarından geçerek müdürün odasına gidiyorlardı.

Ben dahil herkes ağzını açmış onlara bakıyorduk ki ne göreyim kavga edenlerden biri beni kaçıran şu psikopat çocuk ani bir refleksle diğer çocuğun da Berke olacağını düşünerek diğer çocuğa baktım ve koca bir ''ohhh'' çektim.

Şükür Berke değildi.Ama bu çocukla aynı okulda okumak gerçekten de berbat olacaktı ''neyse ki bizim sınıfta değil ve beni görmedi'' diye sevinirken çocukla göz göze gelmiştik bile...

HAAYY LANETTTT!!!! ne yapacağımı şaşırmıştım tam gözlerimi kaçıracakken yürümeyi durdurdu 1-2 saniye beni süzdükten sonra sınıf şubeme baktı imalı bi gülücük atıp gitti,tabi o bunları yaparken ben ne yapacağımı şaşırmış bi şekilde titriyordum.

Son dersin son dakikalarındaydık ve bir an önce zilin çalmasını ve bir an önce eve gitmeyi diliyordum.Allahtan o olaydan sonra o çocuğu bir daha görmedim.