Για τα επόμενα 2 λεπτα που απέμεναν μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι,σκεφτόμουν τι θα απαντούσα στον Κωσταντίνο.Το γεγονός ότι θα άφηνα το σπίτι μου,την οικογένεια μου και τους φίλους μου για να πάω στο Μόναχο με τρομάζει ακόμα και στην ιδέα.Απο την άλλη όμως,θα ήμουν με τον Κωσταντίνο σε μια μεγάλη πόλη,μόνοι μας,ιδιό μας.
Δεν λέω απο την μία θα τον έχω δίπλα μου,θα είμαστε μαζί.
Δεν ξέρω,είναι όλα πολύ μπερδεμένα και όλοι περιμένουν απο εμένα μία απάντηση,ακόμα και ο καθυγητής της φυσικής.
"Λοιπόν Πωλίνα,εσύ που προσέχεις και πολύ στο μάθημα μου για πες μου πόση ώρα χρειαζόμαστε για να λιώσουμε ένα κομμάτι χρυσό;".Με ρώτησε με ένα τόνο ειρώνίας στην φωνή του.
Ένα μικρό "ε??"ξέφυγε απο πνιχτά απο την φωνή του.
"Εμμ.......δεν ξέρω".
"Στο διάλειμμα να παραμήνεις στην τάξη".
Ηλίθιοι καθηγητές τι δεν καταλαβαίνουν ότι έχουμε και δικά μας προβλήματα.Όχι κύριε δεν με νοιάζει σε πόση ώρα λιώνει το χρυσό(η πιο ηλίθια ερώτηση)ούτε με νοιάζει τις βλακείες που κάνουμε στην φυσική γιατί πρέπει να προσέχω άμα θέλω να γράψω καλά στις εξετάσεις,αλλά διστυχώς το μυαλό μου δεν συνεργάζεται.
Ξαφνικά ένα χαρτάκι προσγειώνεται στο βιβλίο μου.Το οποιό έγραφε:Έλα στις 6 σήμερα σπίτι μου.
Κώατας.
Χευυ νεο κεφαλαιο σημερα.Δεν ειναι και το καλυτερο αλλα δεν ειχα πολυ εμπνευση σορρυ το επομενο θα ειναι πιο ωραια,μην ξεχνατε αστερακι,σχολιο και follow me αμα δεν σας κανει κοπος τα λεμε στο επομενο κεφάλαιο γειαα σας💕💕💕💘
ESTÁS LEYENDO
Don't play with my heart
RomanceΠολλοί άνθρωποι μιλάνε για την αγάπη είτε είναι συγγραφείς ή είτε είμαι ποιοιτές ή είτε απλά την έχου ζήσει. Στην δική μου ζωή συνβαίνει η τρίτη περίπτωση:Την έχω ζήσει. Hii με λένε Πωλίνα και είμαι 16 χρονών,μόλις μετακόμησα στην Θεσσαλονίκη και η...
