Ανοίγω τις μεγάλες σιδερένιες πόρτες της αυλής και μπαίνω μέσα,φοβισμένη και κάπως τρομαγμένη.Πολλά παιδιά βρίσκονται στην αυλή,κάποια κιόλας με κοιτούσαν με ένα βλέμμα,απορίας να σχηματίζεται στα πρόσωπα τους.Κατέβηκα τις πέτρινες σκάλες και άνοιξα την μεγάλη πράσινα πόρτα.Τα πόδια μου έτρεμαν καθώς περπατούσα,ανέβηκα πάλι τα σκαλοπάτια και προχώρησα πρως το γραφείο του γυμνασιάρχη.Χτύπησα διακριτικά την πόρτα και ακούστηκε μια βαριά και αντρική φωνή να με καλεί να περάσω.
Ανοίγω την πόρτα και αντικρίζω ένα πανέμορφο αγόρι να με κοιτάζει και να μου χαμογελάει.
"Γειά σου Πωλίνα". Με χαιρετάει ο γυμνασιάρχης.
"Καλημέρα σας κύριε Παπαδόπουλε,μήπως ενοχλώ,να περιμένω έξω;".Τον ρώτησα φοβισμένα.
"Όχι μην ανυσηχείς,απλώς τα λεγαμε εδώ με τον Κωσταντίνο".Μου είπε και μου έδιξε το μελαχρινό αγόρι με τα ανοιχτόχρωμα καστανά μάτια του.Ήταν πολύ όμορφος και γλυκός και σιγά μην γυρνούσε και με κοιτούσε.
"Να σας σιστήσω,Κωσταντίνε σπο εδώ η Πωλίνα η καινούργια σου συμμαθήτρια".
Πάγωσα.Πάλι με κοίταξε με
τα υπέροχα μάτια,μου χαμογέλασε και ανταλάξαμε χειραψίες.
"Λοιπόν,Κωσταντίνε γιατί δεν συνοδεύεις την Πωλίνα στο μάθημα που έχετε;".Τον ρωτάει ο διρυθυντής με ένα αυστηρό ύφος.
"Φυσικά,θα χαρώ πολυ να την συνοδέψω."Απαντάει εκείνος με μεγάλη ευγένεια.
[...]
"Λοιπόν,απο που μας έρχεσαι".Με ρωτάει εκείνος με ένα γλυκό ύγος την ώρα τον μαθηματικών.
"Απο την Λάρισα,εκεί έμενα πριν".Του απαντάω και του χατίζω ενα χαμόγελο.
Καθόμαστε στο ίδιο θρανίο και νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει 100 παλμούς και περισσότερο όταν με κοιτάει η μου χαμογελάει.
Είναι 9:45 και σε 5 λεπτα χτυπάει το κουδούνι,η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να χτυπήσει διότι δεν έχω κανένα για παρέα και θα περιτριγυρίζω ολομόναχη στο σχολείο.Μπορεί και να χαθώ κιόλας αφού δεν ξέρω τους χώρους του σχολείου.
Βυθίστηκα στις σκέψεις μου και στα συναισθήματα μου όταν άκουσα το χαρακτιρηστικό ήχο του κουδουνιού.
Hii ελπίζω να σας άρεσε και αυτο το κεφάλαιο ψυφίστε και σχολιάστε αμα σας άρεσε!!!!!
KAMU SEDANG MEMBACA
Don't play with my heart
RomansaΠολλοί άνθρωποι μιλάνε για την αγάπη είτε είναι συγγραφείς ή είτε είμαι ποιοιτές ή είτε απλά την έχου ζήσει. Στην δική μου ζωή συνβαίνει η τρίτη περίπτωση:Την έχω ζήσει. Hii με λένε Πωλίνα και είμαι 16 χρονών,μόλις μετακόμησα στην Θεσσαλονίκη και η...