Amber (TAMAMLANDI)

B-7

''Aşık gibi sevmedin...'' Titreyen ellerini boynunda dolaştırdı, ''Bari kardeş gibi sev, çıkarma hayatından.'' Gözlerimi bal rengi gözlerinden kaçırıp başka bir yerde olabilmeyi diledim, bu anın hemen biteceği her hangi bir yerde olabilmeyi. ''Bir film vardı, adam bacaklarını kaybetmişti ama beyni var olarak algılıyordu.'' Gözlerimi gözler,ne değdirdiğimde iki elini de yüzüne bastırdı. ''Sen gidersen ben her uyandığım sabahta böyle hissedeceğim.'' Boğuk çıkan sesinin ardından haykıran çaresizlik bende bile bitiklik hissi uyandırmıştı., ellerini yüzünden çektiğinde tüm makyajı suratına yayılmıştı, buna aldırmadan yanıma yaklaştı. Sıcak nefesi yüzüme değerken bir eli boynumdaydı. ''Sen benden yapamayacağım ne varsa istedin.'' Kesik nefesler alıp verirken elini yanaklarıma çıkardı. ''Ve ben istediğin ne varsa yaptım.'' Dudaklarını dudaklarıma değdirdiğinde kendime onu itecek kuvveti aradım . Halı altına süpürdüğüm tüm duygularım ortaya çıkıp beni kemirmeye başlamıştı. ''Şunu yapmayı kes.'' Elleri tekrardan olması gerektiği yere yerleştiğinde sesindeki tını çok şey vaat ediyordu. ''Neden? Benden baştan beri istediğin tek şey bu değil miydi?''Bir adım geri çekilip ellerini vücudunda dolaştırdı. ''Yoksa bunlar mıydı Arda, neden susuyordun?'' Kafamı iki yana sallayarak kollarından tutup kendimden uzaklaştırdığım beden hiç alakası yokken bir parçam olmuş gibiydi ''Böyle olmasını bende istemedim,, zorla hayat beliriti vermesini beklediğim ilişki... Sude bu çok zor'' İki kelimeyi bir araya getiremeyen zihnimde Sude yi bitirmeye çalışıyordum, başarısız olduğumu fark ettiğimde kestim sesimi ve ona baktım. ''Ben g,ittiğimde...'' Burnunu çekip sakinleşmek istercesine derin bir nefes aldı. ''Beni özleyeceksin.'' Dudakları çaresizce yukarı kıvrıldığında gözleri tekrardan doldu, sesi inceldi ve sonunda duyulamayacak kadar yüksek bir çığlık oldu. ''Ama geri dönmeyeceğini de biliyorum, sen benim tüm ailem oldun, bak sana tek başıma geldim , seni sevdiğimi gösteren bu kadar çok şey varken, sen buna nasıl inanmazsın?'' Cümleleri alakasızlaştığında araya girmem gerektiğini anladım. ''Beni sevdiğini biliyorum Sude, beni asıl korkutan bu. Bu kadar sevilmek...'' Tamamlamama izin vermeden geriledi. ''Korkak bir adam olduğunu zaten biliyordum, giderken şuradan bir yalnızlığımın bir de karaktersizliğinin yüzüne tüküresim var.'' Sinirle çatılan kaşları sert yüz ifadesiyle karıştı. ''Bitmedi Arda, yalnızlığın suratına savrulduğunda, kalbindeki simsiyah boşluk sonsuzluk olduğunda beni çok isteyeceksin. Sahte baharınla iyi şanslar.'' Koltuğun üzerindeki çantasını hışımla koluna takıp dışarı çıktı,  çarpan kapı sesi kulaklarımı doldurduğunda anlamıştım bittiğini. Kendimi koltuğa bırakıp derin bir nefes verdi '' Seninle aynı yolda yürüyene bile tuzakların olduğunu söylemiş miydim?'' Merdivenlerden gelen sesle başımı kaldırdım. Gazel in gamzelerini ortaya çıkaran gülümsemesi şu ana kadarki gerçeğe en yakın tebessümüydü. Yüzüne yerleştirdiği acıyı ses tonu bana da bulaştırmak ister gibiydi, dudaklarımı zorla kıvırıp buzdolabına ilerledim, doğum günümden kalan birayı bir bardağa doldurup küllükle beraber kanepeye ilerledim. Sakin hareketlerle yanıma geldiğini hissetsem de arkama dönmedim. ''Bir daha böyle sevilmeyeceğini biliyorsun, değil mi?'' Hafifçe başımı çevirdiğimde elindeki sigaranın dumanı aklımdaki cevabı alıp götürmüştü. ''Manyak mısın kızım sen?''Elinden aldığım sigarayı küllüğe bastırdığımda suratını buluşturdu. ''Hadi ama, bunu odamda hep yapıyorum.'' Gözlerim irileşirken bundan keyif alıyor gibiydi, cebinden bir tane daha sigara çıkardığında gözlerimi devirip sigarayı yakışını izledim. ''Bunu sakın babama söyleme, şanslısın ki senin yaşındayken başlamıştım.'' Boşta duran eliyle saçlarını geriye atıp dumanı dışarı verdi. ''Şansına küs, ben başladığım da on yaşımdaydım.'' Cevap vermek için ağzımı açtığım sırada bundan hızlıca vazgeçtim. Gözüm bileğindeki jilet izlerine takıldığında ağzımı tutamadım. ''Sonuncusu neydi?'' Yerinde rahatsızca kıpırdanıp sorarcasına baktı. ''İlki hap, ikincisi jilet, peki ya üçüncüsü ne?'' Gerildiğini hissettiğimde bunu bana belli etmemeye çalışıyordu. ''Bu da nereden çıktı?'' Omuz silkip gri gözlerine baktım. ''Sonuncusu, o tam olarak bir intihar girişimi sayılmaz. Sadece karşılıklı bir şey vardı ve...'' Derin bir iç çekip yeniden gözlerini açtı. ''Ben de buna karşı çıkmadım.'' Kafam iyice karıştığı sırada daha fazla sormamam gerektiğini anladım. Sevgilisinden ayrılırken tüm bir ülkenin su ihtiyacını karşılayacak kadar ağlayan bir Sude ve karşımda oturup yüzündeki sahte gülümsemeyi hiç indirmeyen, uyuşturucu bağımlısı annenin sorunlu kızı Gazel. İşte o gün ona saygı duymaya başladım. Onun gücü karşısında ya eğilirdiniz, ya ezilirdiniz.