Merhaba ben Chanyeol ,Park Chanyeol umutsuz bir insanım küçükken yaşadığım daha doğrusu yaşayamadığım bir hayatım vardı. Babamdan her saniye dayak yerdim.Annemin de ondan aşağı kalır yanı yoktu.
Ama birgün onlar öldü. Cenazelerine bile gitmedim. Çünkü onlardan nefret ediyorum.
Şimdi ise 22 yaşındaydım lise 3'e gidiyorum. Kimsem yok yalnızım. Küçükken umudum yoktu ve hala yok çünkü ben umudum olamayacak kadar acınası bir haldeyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
▶Korku// Chanyeol◀
FanfictionChanyeol küçük bir çocuktu Ama yaşadıkları; boyundan ve yaşından büyüktü.
