Zorunlu Seçim

#3

"Söyleyesene selin.!" sert bir şekilde söyleyince selin kendini ciddi bi şekle sokup hazırmışcasına kafasını dik tuttu ve
"Nolucaksa olsun artık ben söylüyorum"
Derken beni bi düşünce içine soktu. Bu ne demek istiyo diye düşünürken anında "bebeğin babası kaan" dediğini duydum. Kendimden geçmiştim. Böyle bi şey olamicağını düşünerek kafamı hayır dercesine sallıyordum. Gözlerim dolmuştu. Ne söyliceğimi bile bilmiyordum. Kendimi toparlamaya çalıştım. Korkarak "Sen ciddi misin?" dedim."E-Evet!" dedi selin gözünden bi damla düşerken. Sesi de titriyordu. Benim o ağlamamak için zor tuttuğum gözlerimden, evet sesini duyduğum an bir damla düşüverdi, elimin üstündeki selinin eline. Evet doğru selin yüzsüz gibi elimi tutuyodu. Böyle bişeyi hiç beklemezdim ondan. Seline bakmadan kısık bi sesle "herşeyi anlatıcaksın bana anladın mı?!"
dedim. Kafasını tamam diyerek salladı.

1 Hafta Sonra

Selinden hiç bi ses yoktu ailesiyle dağ evine gittiğinden beri.. Ama ben hala hayatımın şokunu atlatmış değilim. Hayatımın aşkı kaanla daha iki buçuk aylık ilişkimiz var. Ben onu öpüp elini tutmaya kıyamazken en yakın arkadaşımın sevgilimden hamile olduğunu ögrenmiştim:( Selinin kaan dan çocuğu olduğunu anladığımdan ertesi gün seline kafamı toplayana kadar annemde kalacağımı söylediğim de hiç bişey demedi, diyemedi fakat hemen öğrendiğimi kaana söylemiş olsa gerek 1 haftadır kaandan günde 30-35 cevapsız çağrı 10-15 tanede msg geliyo. Öğlen de kapıya dayanıyordu. Bu beni rahatsız ediyordu. Aslında geçicem kaanın karşısına hesap sorcam ben niye kaçıyorum bilmiyorum ama galiba ben gerçeklerden kaçıyorum..
Kendi kendime derinliklere dalıp düşünürken telefonuma bildirim geldi
"Kaan: konuşalım lütfen." bu msg ler ne zmn son bulcak derken aramasıyla aniden açtım artık mecburen;
+ Alo yağmur..Yağmurum lütfen d-dinle!
- Neyi dinlicem artık.
+ Seni ".." cafe' de beklicem lütfen gel!
Diyip kapamıştı. Ağladığı her halinden belliydi. Çok kararsızdım. Kalbim çok kırıktı o yüzden kalbim gitme derken beynim de git belki herşeyin açıklaması vardır diyo. Ben galiba beynimi dinlicem. Hızlıca kalkıp üstüme giyecek bişey bulmaya çalıştım ama herşeyim kendi evimdeydi. En sonunda annemin dolabına göz attım annem zevklidir. Kendime pudra renginde mini elbise buldum. Elime beyaz bir çanta ve beyaz ayakkabı. Çantanın içine gül kurusu rujumu ,telefonumu, arabanın anahtarını , cüzdanımı ve evin anahtarını koyduktan sonra ".." cafe' ye doğru gittim. Ordaki ışıklarda kaza olmuştu oysa hiç kaza yapılcak bi yer değildi arabayla yavaş yavaş gittikten sonra kazaya baktım cidden çok kötü bi kaza olmuş. Birine araba çarpmış ama adam arabanın camına uçmuş olmalı ki cam paramparça ydı zaten bu ışıklarda son sürat sürüyorlar. Adamı göremedim. Herhalde ambulans götürmüş. Adam yerdeydi. Adamı görünce ani bi fren yaptım.Arabanın el frenini indirmeden arabadan hızlıca indim koşa koşa giderken bi andan  kaan diyerek bağrıyordum. Evet o kaandı.  polisler beni zor tutmuştu. Ben bağırıyodum sürekli.
"Kaaaannnn! Kaanımmm kalkkkkkk!olamazzzz allahh kahretsinnn!" diye bağırırken saçlarımı çekiyodum. O anda ambulansın gelmesiyle yerden kalktım. Kaanımı sedyeyle hızlı hızlı ambulansa götürdüler ben kaanın yanında gittim hastaneye. Yoldayken aniden makineler durmadan öttü. Kaanımın kalbi durmuştu. Hemen şoklama yaptılar. Kalbi eski haline dönmedi. Kesik kesik atıyordu. Doktorlar hayata döndürmeye çalışırken ben hıçkırıklarla ağlıyodum. En sonunda doktorun yanında ki hemşire sakinleştirici yaptı. Ama ben yinede ağlıyodum. Onlar kalbini normale çeviremeden hastaneye geldik. Doktorlar bağırarak ameliyathaneyi hazırlayın diye bağırırken sedyeyle götürmeye başladılar. Koşarak ameliyathaneye götürülürken doktor bir yandan kalp masajı yapıyordu. Ameliyathaneye girmişlerdi..
4 Saat Sonra
Doktor yanımıza gelerek şunları dedi; ".."
Canlarım yeni bölümün daha erken gelebilmesi için vote atmanız yeterli.

Sizce kaan kurtulcakmı?
Yeni bölüme kadar  görüşürüz💕💕