Kakadating ko lang sa bahay dahil sa party kanina. Its already 1 in the morning. And it means may 18 na. Nagvibrate ung phone ko. Kinuha ko ito at binasa ang txt na dumating.
Magpasama ka kay French. Meet me at the park - Blake
Agad akong bumaba, naabutan ko nmn si French na asa sala pa namin. Mukhang alam nya na kaya agad kaming nagpaalam kila mama, pinayagan nmn kami.
Nang makarating kami sa park ay iniwan na ako ni French. May mga candles sa dinadaanan ko. Sinundan ko lang ang mga ito. Habang unti unti kong nakikita ung mga lights na nakasabit sa mga puno.
Kada may madadaanan ako ay may word na nakasulat. Salitang nagdedescribe saakin.
Napatingin ako sa mga sticky notes na nakakabit duon. Mga pictures ko. Tinignan ko ito isa isa. Ng maramdaman kong parang may tao na asa likod ko.
"Am i late?" Humarap ako skanya at nakita ko ung mga ngiti nya. Umiling nmn ako.
"Surprise :) happy happy birthday Princess" this time pinagbigyan ko na syang tawagin nya akong princess.
Hnd ko namalayan pero unti unti na akong naiyak at pinagpapalo sya. Habng sya namn tumatawa. "Akala ko hnd mo na ako babatiin eh!" Niyakp nya ako.
"Pwede ba un? Haha birthday mo e. Kahit 18 na today. Still happy birthday" kumalas sya sa pagkakayakap at may kinuha sa likod ng puno.
Bulaklak at cake.
So sweet. Hnd ko alam pero ang saya saya ko ngaun. Sobrang saya. Ung wala ng iniisp na iba.
Naupo kami sa may damuhan. "Alam mo bang asa Birthday moko kanina? Hnd lang ako nagpakita. And im sorry kasi hnd kota tinext at nagpakita man lang sayo" sabay akbay nya saakin.
"Its okay." Sabay higa ko sa balikat nya. Ilang minutes kamung ganun. Walang umimik. Nang may isang babaeng baliw na sumira nun kaya napakamot nalang si Blake.
"Ang sweeeeeetttt sama ako bestfriend! Nakakangawit kasing nakatayo at pinagmamasdan kayo hehehe" tumawa nalang kami. Ang saya lang .
Kinain namin ung cake nang matapos ay may pinakuha si Blake kay french. Hnd ko alam pero ginaw lang ata ni blake un para walang makasira saamin.
Nang kaming dalawa nalang ay nagsalita agad sya. "Julie wala ng paligoy ligoy pa. Alam ko sa sarili ko simula palang gusto na kita at sure na ako about sa nararamdaman ko. Gusto kong tanggalin ung sakit na asa puso mo ngaun. Julie Can I court you?" Sabay luhod nya na nakahawak sa kamay ko.
Nagpanic ako kaya agad ko syang pinatayo. Hnd ako nagsalita agad. Ano ang sasabihin ko? Ayaw ko syang paasahin e alam nyo yan.
"B-blake..." nakatitig ako saknya habang binabanggit ang pangalan nya.
"Ayokong masaktan ka. Ayokong umasa ka. I know in myself na mahal kita pero hanggang kaibigan lang. Thankyou for loving me. Blake pero kahit gaano ako nasaktan alam ko sa sarili ko na sya pa din ung tinitibok nito. Im sorry, but we can be still friends." Napaiws sya ng tingin.
Nanginginig na ko. Ayokong iwasan nya ako dahil dito. Agad ko syang niyakp ung mahigpit. "Blake, ang saya ko nung naging magkaibigan tayo. Ang gaan ng loob ko sayo. Sana hnd magwakas ung pagkakaibigan natin dahil lang dito." Ilang saglit lang ay naramdaman kong may pumatak sa balikat ko.
Ginulo nya ang buhok ko at hinarap nya ako. " Oo nmn. Expected ko na din itong mangyayare . Hnd ko alam na mas masakit pala kapag dun na tlga. Hnd ko alam na ang sakit sakit pala. Oa man pakinggan pero umasa lang ako.Im sorry, akala ko may chance. Dont worry, kaibigan pa din tayo." Sabay punas nya ng luha nya.
Nakikita ko sa mata nya na nasasaktan tlga sya. Nararamdaman ko din na nanghihina na sya. Im so sorry Blake.
Niyakap ko ulit sya ng mahigpit. Ung hnd makakawala. Feeling ko safe na safe ako skanya. Bakit ganito? Mahal na mahal nya ako kitang kita ko un at nararamdaman ko pero anong ginawa ko? Tinanggihan ko ung pagmamahal nya para sa isang lalaking walang kasiguraduhan kung kami pa din sa huli.
O baka ayoko na ulit masaktan pa kaya ayokong sumugal ulit? Ilang oras din kaming magkayakap. Mahigpit pa din. Nang makarecover na ay naupo na kami ulit.
Pinunasan nya ung mata nya. Pero patuloy pa din ito sa pagluha. Ginulo nya ulit ang buhok ko. "Ikaw ah. Kapag nasaktan ka ulit, sabihin mo.lang sakin . Sasapakin ko un" sabay tingin nya sa malayo.
Bakit parang ako ung nasasaktan ? Sa tuwing titingin ako sa mata nyang lumuluha? Bakit parang ang sakit sakit?.
Mali nmn kasi ang bigyan ko sya ng chances,masisisi nyo ba ako? Baka masaktan lang sya.
"Blake..." sabay higa ko ulit sa balikat nya. "Ohh?" Sabay tingin nya saakin at ngumiti. Ung ngiting may halong lungkot at sakit. Ngiting nagsasabing andito lang ako at mamahalin kita sa abot ng makakaya ko.
" can you..."
Hnd ko masabi. Huminga ako ng malalim. Naghihintay sya sa sasabihin ko. Hnd ko alam kung tama ba ito pero ito lang ang naiisip kong paraan para sa huli hnd na sya MAS lalong masaktan.
"Blake, can you stop loving me?"
