Chapter 38 - Business

102 3 1
                                    

Ang saya lang na lagi mong kasama ung mahal mo. Masayang magkasama sa lahat ng oras. Bad o good times man. Ung kahit na anong di magandang nangyare e sa huli kayo pa din. Dito ko napatunayan na may forever nga tlga. Kahit anong dumating na problema, sa huli kayo pa din. First love never die.

Ganyan kami.

"Hi mahal! Happy valentines :)" ang sarap sa pakiramdam. Ganito nalang sana lagi.
"Happy valentines din" tugon ko nmn saknya. Nakangiti at masayang masaya.

Andito kami ngaun sa park para icelebrate ang valentines. Ang sayaaaaaa lang . Kahit na hnd man elegante ung pagcelebrate namin okay lang. Kahit na hnd sa mayaman na restaurant,okay lang. Makasama ko lang sya buong araw. Okay na :)

Lahat ata ng asa park, puros couple. Hahaha! Syempre meron ding mga pamilyang nagcecelebrate din.Lalanggamin na kaming lahat dito .

*kringg* *kringg*

Tumunog ung cellphone ni Elmo kaya sinagot nya ito.

"Okay that. Ill be there asap" lumungkot ung mukha nya. Kaya napatitig ako saknya. May problema ba? Anong sinabi nung tumawag?

"Julie, im sorry. Pinapapunta ako ni dad sa office nya sa pinagtatrabahuan nya. Kelangan daw nya akong makausap. Im really sorry. " nakayuko nyang sabi.

Nakakalungkot man pero dapat ay pumunta sya. Dad nya un e. Kelangan nyang sundin.
"Tara ihahatid na kita" tumayo na kami at hinatid nya na ako sa bahay.

Elmo pov

Kung kelan naman masaya na kami e eepal si Dad. Ano ba tong importanteng bagay na sasabihin nya? Hays. Nakakainis nmn. Valentines na valentines e. Ang sakit lang din na makita mong malungkot ung babaeng pinakamamahal mo. Si dad kasi e. Pero dad ko pa din sya kaya susundin ko sya.

Hinatid ko na si Julie sa bahay nila. "Babalik ako agad :) anyway i have a surprise to you. Bye i love you" sabay halik ko sa lips nya. Nag wave nmn sya . Nakangiti sya pero kita mo pa rin sa mata nya na malungkot sya hays

30 minutes din ako nagbyahe at nakarating doon. Kumatok ako at pumasok na. "Bat mo ko pinapatawag dad?" Pambungad ko agad saknya. Itinuro nya ung upuan "maupo ka muna." Seryosong sabi nya.

Woah. Kinakabahan na ako ah. Ano ba kasing meron? Hays di pa sabihin agad e.
"Anak kasi nalulugi na tong business at para maisalba. ang solusyon lang is magpakasal kayo nung anak ni Mr. Chao asap." Nakayuko nyang sambit.

Hnd ko alam ang ibibigay kong emosyon kay papa. Gusto kong magalit. Bakit? Bakit ako pa? Bakit ganun pa?bakit kami papakasal? Bakit? Nakakainis. Paano nalang kami ni Julie? Paano na kami? Wala nabang ibang paraan?

"Dad.. w-wala na bang ibang paraan?" Tanong ko. Umiling lang si dad. Ayoko! Ayokong magpakasal e . May pangarap pa kami ni Julie. Sya ang gusto ko.

"Dad nmn eh. Ayoko!" Pagmamaktol ko sa harap nya. "Paano nalang kami ni julie? Sya ang mahal ko. Sya ung gusto kong.pakasalan." naiiyak kong sigaw kay dad. No this cant be happen. Ayoko.

"Son, please? Do you love me?so if it is yes please :( Dito ko kinukuha pangbuhay sainyo. Mawawala tong business. Baka mapahamak pa kayo. Hnd mo kilala si Mr. Chao He can do  whatever he want" tayong sambit nya sakin.

Umiiyak na si Dad. Ano pa ngang magagawa ko? Kasi kahit na paikotikutin mo ang mundo, ama ko pa din sya. "Okay. That's it" umalis na ako sa office bago ako masapak.

Dumeretso ako sa bahay nila julie. 5:30 pa nmn e. Pinapasok ako nila Jm. Mabuti nlng tlga at nay surprise ako sakanya sa kwarto nya. Sana nagustuhan nya iyon. Sayang hnd ko man lang nakita ung reaction nya nung nakita nya iyon. Teka, paano ko nga ba saaabihin saknya ung pinagusapan namin ni dad? Baka umiyak sya o malungkot. Ayoko nmn na maging ganun.

Sasabihin ko ba o hnd? Hays, ang hirap nmn. Ayoko ding maglihim sakanya. Pero ayoko syang masaktan. Alam ko kung gaano kasakit ang mararamdaman nya kapag sinabi ko iyon.

Nasa tapat na ako ng kwarto nya. Hnd nmn nakasara ung pinto kaya sinilip ko sya. Hindi din nmn nya ako napansin. Nakatalikod sya sakin habang nakaupo sa kama.

Hawak nya iyong box na maliit. Narinig ko din syang nag sniff. Umiiyak ba sya? Bakit? Lalapit na sana ako saknya pero bigla nlng syang nagsalita.

"Hays, angsaya sana kung kasama kita ngaun elmo. Siguro matatawa ka sa itsura ko ngaun. Ang saya ko. May pa ganito ganito kapa kainis. Mahal na mahal kita elmo" sabay punas nya sa mata nya. Umiiyak nga sya.

Lumapit ako saknya at niyakap sya patalikod. "Mahal na mahal din kita Julie ko" sabay halik ko sa buhok nya. Hinug ko lang sya ng mahigpit. Ung hnd na sya makakawala.

Ayokong dumating ung panahon na ilelet go ko sya kasi dahil dun sa sinabi ni dad. Ayoko. Hnd ko nalang sasabihin saknya. Natatakot ako. Magdadahilan nalang ako at iiwas.

Masakit man sakin pero mas masakit makitang isang araw umiiyak sya kasi ikakasal ka na sa hnd mo nmn kilala o mahal. Ayokong gawin ito. Natatakot ako sa mangyayare. Parang hnd ko kaya. Sya ung mundo ko e. Mahal na mahal ko sya. Pero kelangan para madali nlang sa huli. Para hnd na sya masaktan.

Hinarap ko sya saakin. At hinalikan sa labi. Pinakamatagal. Isa ito sa pinakamamimiss ko.

Mahal na mahal na mahal kita Julie, pero lalayuan muna kita.

Hold On (F o r e v e r)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon