Julie pov
* 1week ago*
"Watda. My head!. Ugh* Sabay pukpok ko sa ulo ko. Ansakit. Napapikit nalang ako sa sakit habang nakahalandusay sa sahig ng kwarto ko.
Bakit ganito? Nakapikit ako pero may lumabas na mga mukha. Ano to?
Babaeng nakatalikod at lalaki. Naglalaro sila sa bukid.Tapos nasa isang bayan. Bumyahe, tas tinawag nung babae ung tao sa may bahay at tinawag nya itong mama.
Teka? Bahay namin to ah.
May isang lalaki ang dumating. Kinausap nya ung babae. Pinakilala nung babae sa kasama nyang guy ung isa pang lalaki.
Omfg. What is the meaning of this? Sino ung... Nah, ako . Tama! Ako nga ung babae.
Gosh. Ang sakit ng ulo ko!May biglang nagflashback ulit.
Babaeng naka formal dress. Ako un, magaapply ata sa isang company kasama ung lalaki. Tas biglang tanggap agad.
I think...
Tapos ung boss ko umamin sakin. Tapos nakatali ako. Naglalaban ung boss ko at ung lalaki. Babarilin na ung lalaki. Niyakap ko sya.
*****
Asan ba ako? Minulat ko ang mata ko at ang nakikita ko lang ay puti. Wag mong sabihing asa langit na ako?! The last time I check, nasa bahay pa ako. Nasa sahig,nakahalandusay. Inikot ikot ko ung mata ko.
Nakahinga ako ng maluwag ng makita kong may kasama ako. Nasa Hospital lang pala ako. Ano?! Bakit nandito ako? Nasa bahay ako nun e tapos naging black lang lahat tapos...
"Oh anak, gising kanapala" sabay tayo nya sa pagkakahiga sa couch. Si mama. "Ayos kanaba? Anong pakiramdam mo?Kanina ay tinatawag kita kaso walang sumasagot then I decide to go to your room. Nakita kitang nakahalandusay,walang malay. May naalala kaba? Just tell me what's on your mind." Sunod na sabi ni mama . Kita ko sa mata nya na nagaalala sya.
"Im fine ma dont worry. Opo,ma may mga images at nagaganap sa utak ko kanina. Hindi ko matukoy pero alam kong ako ung babae dun. Ma pwede bang ikwento nyo ang lahat?" Tanong ko kay mama. Umupo nmn sya sa tabi ng bed ng hospital .
"Ganito kasi un anak. NBSB ka noon, as in No boyfriend since birth. Then One day, dumating si Elmo sa Buhay mo. Naging bestfriend kayong tatlo ni Frencheska. One time si Elmo..."
Nakatingin lang ako sa mata ni mama habang patuloy pa din syang nagkwekwento. Unti-unti ng lumiliwanag ang lahat. Kaya pala ganun. Ako nga tlga ung babae dun.
"Umuwi ka ng probinsya dahil sa hnd mo na makayanan ang sakit. Para din malayo kay Elmo dahil sa pagbabanta ni Samantha. Si sam nmn ung classmate nyo na may gusto kay elmo. Pinagbantaan ka nya nun na papatayin nya si Elmo kapag hnd ka nakipaghiwalay sakanya..."
May mga kaganapan palang nangyare noon. Bakit nmn ganoon? Napakasama nmn nung Sam. Nakinig lang ako ng mabuti kay mama.
"Bumalik ka dito na kasama ang lola mo at si Jacob. Pinakilala mo sya kay Elmo na boyfriend mo. Tapos nagparaya si Jacob nun dahil mahal kanya..."
May mga tao pa palang ganun. Kung hnd man ako si julie ay hnd ko na siguro papakawalan ung mga katulad ni jacob.
" Napagdesisyonan ni elmo na sabihin kay sam na ikaw pa din ang mahal nya pero She was so desperate that time..."
Ano?! Napakasama tlga nya. Nako kapag nakita ko un kakalbuhin ko sya.
"Nagapply ka nang makarecover na si elmo sa sugat nya. Natanggap ka at nameet mo ung Boss mo na napakasama at dahilan kung bakit ka walang naaalala ngaun"
Akala ko si sam na. Meron pa pala. Bakit kaya may mga taong ganun? Hnd nila maintindihan. If what they want dapat e masunod.
"Then ayun ikaw ang natamaan sa ulo" malungkot na sabi ni mama. Alam ko na. Malinaw n sakin ang lahat. Hindi ko mapapatawd ang gumawa neto. Hnd ko mappatawad si james roswell. I hate him! As in. Sigurado akong sa Hell sya pupunta. He deserve's to be there.
Hnd ako makasagot sa lahat ng sinabi ni mama. Sinisink in ko pa lahat lahat. Pero malinaw na. Feeling ko ay tumataas lahat ng dugo ko. Nagagalit ako . Naiinis ako. Nang dahil kay James nagkanda leche leche ang buhay ko!
Sana ay masaya pa kami ngaun ni Elmo. Sana ay may mga memories pa kaming nagawa.
"Alam mo ba anak? Kahit na anong nangyare. Kahit na isang buwan at kalahati kang tulog e andyan pa din si Elmo sa tabi mo? Halos hnd na nga sya maligo at kumain para bantayan ka . Halos wala na syang time para sa sarili nya sa pamilya nya. Halos araw araw umiiyak sya at hinihiling na sana ay magising kana. Ngaun lang ako nakakita ng ganung lalaki anak bukod sa papa mo. Nandyan sya lagi. Alam mo ba kung bakit?" Umiiyak na si mama habang kinikwento iyon. Hawak hawak nya pa ung kamay ko.
Umiling ako. " Kasi sabi nya gusto nyang unang makita mo sya sa pagdilat ng mata mo. Gusto na nya daw na mayakap ka. Dahil miss na miss ka na nya. Alam ko na napakabait na tao ni elmo. Kita ko sa mata nya na mahak na mahal ka nya anak" nag smile naman si mama habang nagpupunas ng luha.
"Kaya nga anak nung nagising ka ay tinawagan agad namin sya. Kaso nalaman namin na na amnesia ka. Nakita ko ung lungkot sa mata nya,anak nung tinanung mo sya kung sino ba sya. Hnd nya akalain na ganun. Pero tignan mo. Napakatatag nya. Nandyan pa din sya." Patuloy ni mama.
Elmo magalona.
Kaya pala niyakap nya ako. Kaya pala ganun sya umasta nun sa hospital. Kaya pala.
Dahil sa sinabi ni mama ay naliwanagan na ako. Lahat lahat. Nakalimutan ko man siguro un nung una pero nasa puso ko pa din. Nararamdaman ko.
Pwede na daw akong lumabas pagkatapos akong icheck ni doc. Sabi nya ay bumalik na daw ang memorya ko.
Pwede na akong bumalik sa kanya. I mean, balikan sya. Alam ko na ang lahat. Makakapagsimula na ulit kami. Sana nmn ay wala ng gumulo.
Sa lahat ng nalaman ko ay...
Halohalo lahat ng emosyon na nasa akin ngaun. Saya, dahil nakakaalala na ako. Lungkot,dahil sa mga nalaman kong ganun pala si elmo at sa pamilya ko kung paano sila nag alala saakin. Galit, sa taong may gawa sakin. Why he cant accept that my hearts not belong to him?
Nakakaramdam din ako na sa tuwing mababanggit ang pangalan ni elmo ay bumibilis ang tibok ng puso ko. Miss ko na nga sya. Ang tagal na din...
Isang week nalang at pasko na. I want to surprise him!Sa pasko alam ko nmn na inimbita ni mama sila elmo kaya dun nalang. I will buy gift for him first. Excited na ako sa itsura nya.
*present*
"Surprise!?" Nakangiti kong wagas saknya. Nanlalaki pa din ung mata nya. Hindi sya makapagsalita. Parang may gusto syang sabihin pero pinipigilan sya ng gulat.
Nabigla ako ng bigla nya akong niyakap. Mahigpit. Hinayaan ko nalang sya. Namiss ko sya. Sobra.
Ilang minuto din na nakayakap sya sakin. Hindi nga ako makahinga e. Grabe to. Namiss nya ata Ung Dyosa.
"Miss me ?" Nonsense kong tanong saknya.
Napatawa ako. Pati din sya "hnd pa ba halata?" Kung makatawa sya ay akala mo walang bukas. "Yay! Im so shocked! I miss you so damn much! Ilang month din ung pagtitiis ko. Pwede na ba natin simulan ang lahat?" Nakangiti nyang tanong.
"Yes" nakangiti ko nmn saknya habang nakatingin sa mata nya. Niyakap nya ako at hinalikan sa noo.
"Let the love begin" sambit naming dalawa. Maguumpisa ulit kami. Umpisahan ung mga bagay bagay na masaya lang.
"Merry christmas :)" sambit ko saknyam its already 12 something.
"Merry christmas Julie. I love you"...
