Beter dan Woorden - Niall en 1D Fanfic

Moment of Truth

De deal: 4 votes en 2 comments = nieuw hoofdstuk ;)

“Steph. Wil je met me trouwen?” vraagt Niall hoopvol, helemaal kwetsbaar wetend dat ik nu ja kan zeggen maar ook nee. Om me heen hoor ik iedereen hun adem in houden wachtend op mijn antwoord.

Ik voel de tranen in mijn ogen springen en mijn handen vliegen naar mijn mond toe. Nog steeds sta ik te trillen. Ik ben pas twintig en hij ook. We hebben een andere halve maand verkering en kennen elkaar maar een maand of vier. Mijn hersenen zeggen nee, niet doen je bent veels te jong.

“Ja. Ja. Ja natuurlijk.” Zeg ik vanuit mijn hart. Niall springt overeind en doet de ring om mijn ring vinger. Ik gooi mijn armen om hem heen en zoen hem. Iedereen rond om ons moet juichen en Niall word omhelst door je jongens en ik door de meiden.

“Wow. Nu kunnen we samen onze touw dagen plannen.” lacht Perrie. “Wat leuk!” roept zo nog snel voor dat ze naar Zayn toe huppelt.

“Wowww. Onze Stephanie. Gefeliciteerd meid.” zegt Izzy.

“Did that just happen?” lach ik naar Jessye die mij dik knuffelt.

“Mag ik jou maid of honour zijn?” vraagt ze.

Ik moet lachen. “Jessye. Ik heb dan wel ja gezegd maar ik ben echt nog lang niet klaar om te trouwen. Ik denk dat dat nog wel een paar jaartjes gaat duren. Eerst moet ik het er nog überhaupt met Niall over hebben en dan zien we wel.”

Jeetje. Ik ben verloofd. Ik kan het maar niet geloven en dan met de jongen waar ik maanden geleden nog gewoon over zat te dromen. Die op mijn posters lachte die boven mijn bed hingen waar van ik dacht dat ik geen schijn van kans mee zou maken.

Ik kijk richting Niall toe die mij op precies dat zelfde moment aan keek. Hij lacht breed, knipoogt, en geeft mij een air kiss.

De hele avond had ik mijn ring aan iedereen moeten laten zien. Hij is echt prachtig. Niet al te groot maar ook weer niet te klein. Hij heeft een medium diamand in het midden en twee kleintjes aan iedere kant.

“Ik kan zien dat ik nu echt geen kans meer krijg.” hoor ik een stem achter mij als ik bij het drinken sta. Door al dat geklets en gegiechel krijg je best wel veel dorst.

Ik draai me om naar de stem toe. Voor mij staat een lange gespierde jongen met zand kleurig haar. “Richie?” vraag ik verbaasd. Ik had nooit gedacht dat hij hier zou zijn. “Wat doe jij hier?”

“Niall had mij uitgenodigd.”

“Oh...” is het enigste wat ik weet te zeggen.

“Ik mocht speciaal de kliniek uit om jou te zien. Ik ga maar een paar dagen per week nu en focus mijzelf weer helemaal op voetbal.”

Ah vandaar dat hij weer zo gespierd en bruin geworden is. Aan de ene kant ben ik blij dat het weer goed met hem gaat maar nog steeds kan ik hem niet helemaal vergeven.

“Het spijt me. Echt waar. En dat meisje die de film geleaked had zit in de bak aangezien ze dokter patiënt betrouwbaarheid gebroken heeft..” Richie leunt voor over en pakt mijn hand vast in de zijne. Ik trek snel mijn hand terug en in zijn ogen kan ik zien hoe het hem nog steeds pijn doet maar al snel veranderd die blik naar compleet iets anders. Hij kijkt naast mij waar Niall is komen staan.

“Alles goed hier?” vraagt hij.

“Ja. Ik ging net. Dag Steph... Niall.” knikt hij en loopt weg.

Ik draai me om naar Niall toe die al snel weer zijn attentie vol op een stuk chocolade taart gericht heeft. En zo te zien heeft hij er zelfs al een in 5 seconden tijd dat Richie weg is wetend naar binnen te werken. Ik kijk hem vol ongeloof aan.