Beter dan Woorden - Niall en 1D Fanfic

Surprise

Vergeet niet te stemmen/vote-en. Alvast super bedankt. :)

Zo als verwacht had ik geen oog dicht gedaan vannacht. Ik was zo nerveus en kon maar niet slapen. We moesten al vroeg op voor de interview. Toen we bij de venue aan kwamen stonden er duizenden fans allemaal gillend voor de jongens. Ik was snel de auto uit achter ze aan gelopen samen met Jess, die mijn hand vast hield, door de massa fans heen naar binnen. Harry had Izzy gedragen wat later niet zo slim bleek te zijn aangezien de media dit heel verdacht vond en ook een leuke cover story waardoor ze veel over die twee wilden weten.

De interview duurde iets van een uur, misschien wat langer. Ik heb totaal geen idee. Het ging ook zo snel voorbij. Ook was het eigenlijk helemaal niet zo erg. De meeste tijd vroegen ze de jongens om ons. Iedereen weet nu wie we zijn, hoe oud we zijn echt alles van hoe veel broers of zussen we hebben tot onze favoriete kleur. Het was best leuk en eerlijk gezegd kan ik hier wel aan wennen.

Als we terug komen besluit ik om even mijn voicemails te luisteren. Ik heb er een van mijn ouders die de interview hadden gezien en ze wilde laten weten hoe trots ze op mij zijn. Ik belde ze even terug om details te laten weten en vragen hoe het met gaat.

Daarna ben ik er achter gekomen dat Richie niet een maar twee voicemails heeft achter gelaten. Een daarvan is nog die ene van gisteren en de anderen van vannochtend. Ik besluit om eerst maar die van gisteren te luisteren.

“Hoi Stephanie. Hoe gaat het? Wilde even checken hoe de vlucht was gegaan en hoe de Villa is. Ik heb Izzy over ons verteld, word alsjeblieft niet boos op me. Ik mis je en hou van je.”

En dan de tweede.

“Met mij Steph. Negeer me niet. Ik mis je stem en jou. Ik heb nieuws voor je! Bel me terug alsjeblieft.”

Als ik net ophang komt Izzy naar me toe gelopen. “Hey Iz. What's up?” vraag ik aan haar.

“Ik moet het ergens met je over hebben.” zegt ze. Oh nee, ik kan we wel raden wat.

“Ik voel hem al aankomen...”

“Luister Richie is bereid om voor je te vechten. En aangezien jullie beide mijn beste vrienden zijn wil ik er niet tussen staan. Ik geef je alleen mee dat het er naar uit ziet dat wij hier langer dan een half jaar blijven. Sterker nog. We gaan volgens mij niet eens meer terug. Ik weet niet of je relatie met Richie stand zal houden op die manier.” zegt ze.

Ze heeft wel gelijk. Ik wil gewoon dat Richie beseft dat ik hem niet meer zo zie. Alleen als vrienden, niet meer.

“Sorry dat ik dit niet verteld had.” zeg ik tegen haar als ik naar beneden kijk.

“Geeft niet. Ik weet dat je het ooit wel zou vertellen.” zegt ze en geeft mij knuffel. Ik lach naar haar en sta op om naar buiten te lopen het tuin huisje in. Ik besluit om Richie maar even terug te bellen om dat alvast gedaan te hebben. Dan kan ik hem weer voor een paar dagen negeren.

Na de tweede ring neemt hij al op.

“Hai Steph! Ik dacht jij belt mij nooit meer terug.” zegt hij sip.

“Nee natuurlijk bel ik wel terug. Wij hebben het nou ontzettend druk met werk en zo. Moeilijk om terug te bellen vanaf nu.” half lieg ik.

“Oh oké. Geeft niet. Dat kan ik wel begrijpen. Maar ik heb iets leuks om te vertellen! Rose en ik komen jullie in september bezoeken voor drie dagen. Leuk he?”

“Oh, ja... Heel leuk.” lieg ik. Mijn hart zakt. Niall, Richie... samen... voor drie hele dagen... in een huis. Ik begin te hyperventileren. Dit gaat nooit goed komen.