Beter dan Woorden - Niall en 1D Fanfic

Je T'aime

Jullie weten de drill. 4 votes en 2 comments is een nieuwhoofdstuk.

“Steph? Schatje? Gaat het?” vraagt Niall die achter mij staat.

“Nee...” snik ik en klik op de refresh knop zodat het filmpje weer start.

Ik hoor Niall grinniken. Hij leunt voor over en geeft mij een kusje op mijn natte wang voordat hij mij een zakdoek geeft met een dikke knuffel. Ik kan zijn gezicht zien spiegelen naast de mijne op mijn laptop scherm. Wat een plaatje zijn we zo.; ik met rood omringende ogen en tranen die niet kunnen ophouden met over mijn wang heen rollen terwijl Niall er ontzettend vrolijk uitziet en mij maar uitstaat te lachen. Hij drukt zijn gezicht nog harder tegen de mijne aan terwijl hij mij nog steviger vast houd en knuffelt.

Naast mij aan iedere kant zitten Izzy en Jessye ook hun ogen uit te huilen. We hebben net voor de eerste keer zoals de rest van de wereld Story Of My Life gezien. Met zijn drietjes zitten we achter mijn laptop terwijl de jongens achter ons stonden vol spanning of wij hem wel leuk zouden vinden of niet.

“Oh Louis... arme Louis...” snikt Jessye als Louis's stukje weer opkomt voor de tweede keer. Mijn hart brak gewoon toen zijn stuk kwam tijdens Niall's solo. Zijn groot groot opa en oma hebben nooit zijn droom waar zien komen.

“Zo ontroerend. Echt mooi.” zucht Izzy als de clip voor de tweede afgelopen is.

Ik wil net weer op refresh drukken tot dat Liam mij tegen houd. “Nee. Wij moeten zo gaan voor de interview met GQ Magazine.”

“Maar... maar...” jammert Jessye die opstaat om hem te knuffelen.

Liam moet lachen terwijl hij haar tranen weg veegt. “Ik neem aan dat jullie hem mooi vinden?” vraagt hij en als Jessye vol enthousiasme knikt gaat hij verder. “Gaan jullie maar opfrissen. Paul is er zo om ons op te halen. Hij houd er niet van als we te laat zijn, dat weet je.”

Met een diepe zucht sta ik op en wil de rest naar boven volgen tot dat ik realiseer dat ik mijn laptop vergeten ben. Als ik terug de keuken in loop vind ik daar Louis nog. Hij zit met zijn hoofd in zijn handen. Als hij mij aan hoort komen lopen kijkt hij op en veegt hij snel de tranen weg.

Ik loop naar hem toe en ga direct tegen over hem staan. “Je groot opa en oma zijn super trots op je. Dat weet ik zeker. Ze maken alles met je mee. Weet je waarom?” vraag ik aan hem. De tranen, hoe hard hij ze ook tegen houd, rollen nog steeds over zijn wangen heen. Ik leg mijn hand op zijn borst, ietsjes naar links, net over zijn hart heen. “Hier zijn ze. Altijd bij jou waar jij ook bent.”

Louis lacht mij sip aan. “Net zoals mijn oma en mijn andere opa.” vertel ik verder. “Hun hebben mijn droom ook niet waar zien komen. Maar toch weet ik dat ze altijd bij mij in mijn hart zijn en alles zien. En vooral voel ik hoe trots ze op mij zijn als ik aan ze denk.” Ik kijk hem direct in zijn ogen aan en geef hem een liefdevol en begrijpende lach toe.

Heel even, maar dan ook echt zo snel dat ik bijna begon te denken dat ik verzonnen heb voelde ik mijn opa en oma. In die kleine paar secondes leek het als of ze bij mij stonden als of ze echt wilde laten weten dat ze er zijn. Ook Louis kijkt mij aan als of hij het kon voelen. Maar dan zijn groot grootvouders aangezien hij nu tranen van blijdschap heeft. Hij staat op van zijn stoel en omhelst mij. “Dankje wel Steph. Dat had ik even nodig. Ik voelde ze net. Ik weet ook, ik kan het zien aan je, dat die van jou er ook waren.” fluistert hij in mijn oor.

We blijven zo een tijdje staan, elkaar steunend. Het voelt goed om iemand in huis te hebben die weet hoe het voelt om beide je groot ouders te verliezen en hoe graag je het wilt, wetend dat ze er nooit in levende lijven kunnen zijn, zien, jou optreden en je droom leven. Ook al wonen wij nu al maanden samen voelt het alsof Louis en ik in dat moment dichter als vrienden zijn geworden. Allemaal dankzij een filmpje, een gebeurtenis die wij, hoe verschillend dan ook maar toch ook weer het zelfde kunnen delen.