(A/N at dahil labs ko kayo.. ITO na! BASA ;)) ENJOY! VOTE.COMMENT.SPREAD and be a FAN! )
CHAPTER 1
RUSSEL BRANDON CLEMENTE'S POV
I remember 12 years ago.. I was 4 years old that time.. Si Breina, 3 months old pa lang..
Umalis si Dad nun, yes Bryan Clemente.. I forgot what was that for or where will he go..
Ang alam ko lang it was for the company, Salvador Group.
Naganap yung event sa isang malakimg barko.. And then yun.. Things gets worst..
Nagkaroon daw ng malakas na bagyo nun.. Kaya magkaroon ng problema sa barko...
Merong survivors pero hindi nila alam kung nasaan si Dad..
until now, hindi parin nakita ang bangkay niya kung sakaling namantay siya.. Hindi rin naman siya nakita kung sakaling buhay siya..
Si Mommy (Reina Salvador) noon, naalala ko, I was 6 years old..
Nakita ko na naglaslas siya... Sabi niya hindi na niya kaya.. Sabi niya susuko na daw siya.. Sabi niya ang hirap na daw..
Buti nga eh nakita ko si Mommy nun..kasi king hindi baka nga natuluyan siya..
Halos araw-araw gusto niyang maglaslas.. Tsk.
Si Breina Rosell, babae kong kapatid.. Noong bata pa siya.. Palagi siyang nagtatanong kung nasaan si Dad.. Wala, wala kaming maisagot.. Kasi pati kami, hindi namin alam..
Alam niyo yun... Ang hirap na..
Yun bang kada gising mo sa umaga..
Problema kaagad ang hinaharap mo..
Araw araw makikita ko nalang na umiiyak na si Mom at nahawa din si Breina..
At ako namang TANGA at GAGO. walang magawa..
Kundi ang umiyak nalang din.
Pagdating naman sa school, bully ako..
Nagsasabi sila ng mga masasakit na salita tungkol sa Dad ko.
Pero hindi ako naniniwala sa kanila..
Pero kahit ganoon..
MASAKIT PADIN EH.
Yun bang ipinagmukha nila na may ama sila pero ako wala.. Alam ko naman yun eh.. Bakit kailangan pang ipagmukha?
At ako namang TANGA at GAGO... hinahayaan ko lang silang gawin nila saakin yun..
Wala naman akong laban sakanila eh...
Kasi totoo naman yung mga sinasabi nila..
Totoo naman yung ipanagmukha nila.. Wala nga rin akong lakas na loon para labanan sila..
And I hate it... Bukas na pala ang pasokan..
AYOKO NA.
NAKAKAPAGOD NA.
"Manang Lordes.. Tulog na po ba si Mom?" tanong ko kay manang Lordes..isa sa mga katulong namin dito sa bahay.
"oo hijo, tulog na ang Mommy Reina mo.. Napagod siguro kaaiyak.. Pero sabi niya okay na daw siya at papasok na daw siya sa trabaho bukas.." sabi ni manang..
"Si Breina Rosell po?"
"Maagang umalos hijo.. Sabi niya bibili daw siya ng school supplies kasama ang mga kaibigan niya para bukas, sa pasokan hijo..yun ang sabi niya.." sagot ni manang.
