Avonturen op school I: Een week zonder leerkrachten *editing*

Maandag: Huh?

We hadden allemaal de brief gekregen, de hele 2de graad van het secundair ASO. We zouden gaan kamperen. Dus op die betreffende maandagmorgen stonden we allemaal voor de schoolpoort twijfelend wat we zouden doen. Geen leerkrachten, geen bus, niets. Uiteindelijk gingen we zelf onze school binnen, daar vonden we op de tafel een briefje:

Leerlingen, de leerkrachten zijn ziek. Deze week mogen jullie alleen hier op school doorbrengen. Maak er het beste van, jullie mogen niet eerder dan vrijdag vertrekken. De eerste verdieping is voor lessen, jullie zullen er boeken vinden, op de tweede verdieping zijn kamers klaargemaakt.

En daar stonden we, met onze mond vol tanden. Wat nu? Maar al snel waren er leerlingen die naar hun verdieping vertrokken. Ik besloot mee te gaan, dan kon ik al een kamer kiezen. Velen waren opgewonden, een week op school zonder leerkrachten! Wat zou dit leuk worden! Toen ik op de tweede verdieping aankwam, was er al een kamer bezet. Ik koos voor lokaal 203 (2 voor verdieping, 03 voor het lokaal), een klein lokaaltje met twee ramen. Er stonden drie veldbedden, met op elk een notitieboekje. Ik koos het bed bij het rechtse raam en legde mijn tassen aan het uiteinde. Er lagen geen lakens en geen kussen, dus ik legde mijn slaapzak er alvast op. Aangezien we aanvankelijk gingen kamperen had ik die, samen met een kussen, een zaklamp en wat andere kampeerspullen meegebracht.

Ik had het me net gemakkelijk gemaakt toen er twee leerlingen voor de deur bleven staan. Ze waren ook uit het 3de jaar, dus we kenden elkaar al bij naam.
- "Hallo, Anna, mogen we in deze kamer slapen?" vroeg Sara.
- "Tuurlijk, kom binnen", antwoordde ik. Ze zetten hun spullen op een bed en legden alles klaar voor de nacht. Rosa was stil, zoals meestal, terwijl Sara een praatje met me aanknoopte.
- "Weet jij wat er aan de hand is? Hoe zou het komen dat alle leerkrachten ziek zijn?" vroeg ze.
- Ik antwoordde, maar ook ik wist niet veel: "Ik weet het niet. Misschien is een epidemie uitgebroken onder de leerkrachten?" Ik wist dat dat erg onwaarschijnlijk klonk en dus zweeg ik. Sara ging verder. "Weet je wat ik wel vreemd vind? Als de leerkrachten ziek zijn, waarom is er dan geen vervanging, ze kunnen toch niet allemaal ziek zijn. Of waarom zeggen ze niet gewoon de trip af?"  
- "Goede vraag", reageerde Rosa.

Plotseling ging de bel. We besloten om naar beneden te gaan. Aan de toog waren al een heleboel leerlingen verzameld. Een paar meisjes hadden zich ontfermd over het uitdelen van het eten. Tijdens het aanschuiven sprak Sara één van hen aan.
- "Waar komt dit van? Zijn jullie het zelf gaan halen?"
- "Het stond in de keuken", antwoordde het meisje, "Het ziet er naar uit dat er genoeg is voor de hele week."

Na het avondeten was iedereen zijn eigen weg gegaan, alleen de meisjes die de leiding over de keuken hadden genomen, waren achtergebleven met een paar vrijwilligers om de afwas te doen. De meeste waren bij de kamers of zaten in de grote zaal, pratend, lachend, spelend. Ik was naar buiten gegaan. Ik rammelde aan de poort. Gesloten. Nu zaten we hier ook nog vast. Sara kwam naar me toe lopen en legde geruststellend haar hand op mijn schouder.
- "Kom, laten we weer naar binnen gaan, het wordt donker."
Rosa stond op ons te wachten bij de ingang. We liepen door de centrale zaal. Naast de deur bij de rechtse trap was iets opgehangen. Het was een groot blad met de titel 'Regels en afspraken'. Ik stopte even om het te lezen.

1. Er wordt niet gevochten, gescholden of gepest. Breek niets en hou de gangen en lokalen schoon.
2. Iedereen moet in zijn kamer zijn om 21.00, behalve met een geldige reden.
3. Iedereen moet op elke maaltijd aanwezig zijn.
4. Het is verboden om iemand anders kamer te betreden zonder de eigenaars toestemming.  
5. Iedereen moet aanwezig zijn bij 4 lessen per dag.

Ik merkte dat Sara en Rosa ondertussen de trap al beklommen, dus ik sprintte achter hen aan. De rest van de avond liepen we wat rond op de verdieping of praatten wat in onze kamer.