Avonturen op school I: Een week zonder leerkrachten *editing*

Vrijdag: De confrontatie

We waren snel weer naar onze kamer gegaan en hadden Sara alles verteld. Ze was net zo uit het veld geslagen als wij. Alles was op touw gezet door Dries en Ronald. Dries kon er zelf niet bij zijn omdat hij ziek was. Ze herinnerde wat er op het dossier stond, hij was vrienden met Dries en Maarten en had al wat kwajongensstreken uitgehaald. 
- "Misschien heeft Maarten er ook wat me te maken", mompelde ik.
- Rosa had me blijkbaar gehoord. "Wat geeft je dat idee?"
- "Op het dossier stond dat hij samen met de twee anderen wat streken uitgehaald had. Ook op dat dossier dat jij gestolen had, was zijn naam vermeld."
- Sara knikte: "Daar heb je waarschijnlijk gelijk in."
- "We zouden nu beter slapen, we kunnen morgen verder doen," stelde Rosa voor.
Ik geeuwde, dat was nog niet zo'n slecht idee. Al knikkend kroop ik mijn bed in. Niet lang daarna volgden de anderen mijn voorbeeld.

 - De jongen staarde ons vragend aan. "Jullie willen de klassenmeester spreken?" Hij draaide zich om en nam een papiertje. "Toon dit aan hem daar, bij de deur naar het computerlokaal, hij zal dit verder regelen."
Sara nam het aan en gaf het door aan Rosa.  Eenmaal bij de deur zagen we wie de 'wacht' was.
- Rosa glimlachte ongelovig. "Dries? Ben jij dat?"
- "Rosa? Dat is lang geleden. Wat doe je hier?" reageerde hij.
- Ik nam het woord. "Wij willen graag de klassenmeester spreken." 
- "Mag ik vragen waarom?"
- "We willen het graag privé houden," zei Sara.
- Hij knikte. "Wacht even." Hij ging de kamer binnen en kwam ons na een paar minuten het resultaat vertellen. "Hij staat het toe, maar ik moet erbij zijn. Akkoord?"
- "We accepteren de voorwaarden," antwoordde ik.

- "En, wat is er?" vroeg de klassenmeester. Hij vond dit duidelijk tijdsverspilling.
Rosa haalde het dossier boven. We hoorden hoe zowel Ronald als Dries naar adem snakten. Toen hij van de schok bekomen was bekeek Ronald ons achterdochtig.
- "Hoe komen jullie daaraan?"
- "Dat doet er nu niet toe," antwoordde ik, "Wij willen graag weten waarom en hoe jullie twee dit op touw gezet hebben. "
Ze keken elkaar bedenkelijk aan. Dan knikte Ronald naar Dries.
- "Zou je zo vriendelijk willen zijn het ze uit te leggen."
- Dries keek verrast. "Maar waarom?"
- "Het laatste wat we willen is dat ze het aan anderen doorzeggen, het lijkt me het beste om dit snel af te handelen."
- "Goed dan," zuchtte hij en begon te vertellen: "Het begon een maand geleden. We hadden vernomen dat de leerkrachten een kampeertrip georganiseerd hadden. Aangezien we hen graag een loer draaien, hebben we dit bedacht. De papieren verwisselen was niet moeilijk. Er zou niemand op school zijn deze week. We zetten alles klaar dit weekend, bedden uit Maartens vaders hotel, het eten hebben we gewoon bij de gewone leverancier van school besteld en de lesboekjes hebben we zelf aangekocht. Het plan was dat de leerkrachten op de datum van de echte kampeertrip niemand zouden aantreffen. Maar nu jullie het weten, is alles voor niets geweest." Hij wendde zijn hoofd af.
- Ronald knikte. "Hoe hebben jullie het eigenlijk ontdekt, dat er iets mis was?"
- "Rosa's eigenwijze en achterdochtige natuur," lachte Sara.
- "Vertel het ze maar," fluisterde ik naar Rosa. En dat deed ze, net zoals ze gisteren bij ons gedaan had. Over haar vermoedens bij het secretariaat, hoe ze het dossier en de loper gestolen had, tot wat we die nacht ontdekt hadden.

 - "En wat nu?" Dries was duidelijk ongerust over wat komen zou. Hij probeerde het zo goed mogelijk te verbergen, hoewel zijn ogen boekdelen spraken. Rosa keek bedenkelijk, daar had ze nooit veel aandacht aan besteed. Ze had aangenomen dat alles zichzelf zou oplossen.
- "We moeten de andere leerlingen vertellen over alles, we moeten zorgen dat ze weten over de echte kampeertrip," zei Sara.
- "Als de leerkrachten erachter komen wat we gedaan hebben, zal dat slecht zijn voor de leerlingen," reageerde Ronald. 
Dit snapte ik niet goed. Sara merkte hoe ik mijn wenkbrauwen fronste en legde het uit.
- "Als zij erachter kwamen dat dit een grap is en ze merkten dat alle leerlingen het wisten, is dat voor niemand goed "
- "Wij zijn bereid om alle schuld op ons te nemen, daar waren we al op voorbereid. Wat we niet willen is dat iedereen daarvoor gestraft wordt," vervolgde Ronald. Dries knikte instemmend.
- Sara kwam met een oplossing: “We kunnen ze informeren over de echte trip en dit als een pleziertje die jullie georganiseerd hebben laten doorschijnen.”
- "Ja, en als we ze zeggen dat ze niets mogen doorvertellen omdat dat slecht voor de school zou zijn, zullen ze vast hun mond houden tegen ouders," ging ik verder.
- Dries keek opgelucht. "Dat is nog niet zo'n slecht idee. Op die manier zal er niet veel over uitkomen en is de straf ook minder. Plus... we kunnen nog allemaal genieten van de kampeertrip." Hij glimlachtte en keek ontdeugend naar Ronald, die de subtiele hint doorhad.
- "Goed, ik zal het na het middagmaal verkondigen," zei Ronald. "Maar al dit wil niet zeggen dat we het appreciëren dat jullie dit alles hebben opengelegd en ons dan ook nog dwingen dit alles te doen." Maar hoewel zijn harde woorden glimlachtte hij.

We namen afscheid en hielden ons weer bezig met onze eigen dingen. We hadden nog twee uren lessen in het vooruitzicht, waarna Sara ging helpen om de slaapzalen en gangen op te ruimen. De eerste kamers werden verlaten en de gangen waren vol van leerlingen die hun tassen naar beneden brachten. Iedereen praatte opgewonden en zag er blij uit. Dit leerlingen-alleen weekje zou niemand snel vergeten en het duurde niet lang voor ik de twee vrienden vergeven had voor hun geheimzinnigheid en pesterijen tegenover de leerkrachten. Zoals beloofd vertelde hij alles na de maaltijd. Dit nieuws maakte de leerlingen nog opgewondener. Hij had er een mooi jasje om gedaan.
- "We hebben net een bericht ontvangen dat de leerkrachten de trip verplaatst hebben. Binnen exact twee weken worden jullie hier weer verwacht. Het zou worden geapprecieerd als wat hier gebeurd is tussen ons bleef. Het feit dat leerlingen een week alleen op school doorbrachten zou niet goed voor de reputatie van de school zijn. Jullie kunnen jullie ouders vertellen dat vanwege omstandigheden er op school les gegeven is. De leerlingenraad hoopt dat jullie het allemaal naar jullie zin gehad hebben en nog naar jullie zin zullen hebben tijdens het feestje straks." Zoals eerder gezegd verlaat iedereen de school ten vroegste om vijf uur, ten laatste om acht uur.
"Om ons heen werd opgewonden gefluisterd terwijl Ronald de eetzaal verliet. Ik hoorde wat meisjes achter me giegelen omdat ze iets niet aan hun ouders mochten vertellen. Ze waren ook benieuwd naar de echte kampeertrip.

Heel de eetzaal en grote zaal waren ingericht voor het feest. Overal waren tafels opgezet met snacks en bij de toog -waar normaal eten uitgeschept werd- konden allerlei drankjes verkregen worden. Er kwam muziek uit de luidsprekers -anders gebruikt om belangrijke berichten te verspreiden- en er was een dansvloer afgebakend die gretig gebruikt werd. Ik zag Rosa langs de kant met Dries en Ronald praten, terwijl Sara een jongen en een meisje de dansvloer op sleepte. Ik herkende ze vaag, ze waren uit de andere 3ASO-klas en goede vrienden van Sara. Ik zag Maarten richting Ronald, Dries en Sara lopen. 
Ik besloot om uit de feestmenigte te ontsnappen en buiten te gaan zitten. Ik had nooit echt van feestjes gehouden, veel te luidruchtig naar mijn mening.
Eenmaal buiten zag ik iets dat ik niet verwacht had, een jongen uit mijn klas zat al buiten. Hij keek op toen hij me de deur hoorde dichtslaan.
- "Hey, ook niet veel zin in feesten?" vroeg hij glimlachtend.
- "Nee, te veel mensen," antwoordde ik.
- Hij grinnikte. "Je bent niet de enige die er zo over denkt. Anna, toch?" Ik knikte. Hij bood me zijn hand aan en die schudde ik. Hij stelde zichzelf voor: "Ik ben Thomas."
- "Aangenaam," knikte ik.
- "Heb je gehoord van de nieuwe kampeertrip? Wat vraag ik nu, natuurlijk heb je het gehoord. Ik denk dat het wel leuk word, maar waarschijnlijk niet zo leuk als nu," ging hij door. "Wat denk jij?"
- "Het wordt een prachtige kans op een nieuw avontuur!"