Fate - JiBea Fan Fiction

Chapter Eighteen

Bea's POV

I think I have clarified that I really love Jia more than anything. Natatakot lang ako na baka pag nalaman niya, ay layuan niya ako. I know that we've been in good terms since she got out of the hospital and I hope that it's the right time to let her know what I want her to know.

" Ano nanaman ba ang gusto mo? " Tanong ni Jia nang bigla ko nalang siya yakapin nang papasok na siya sa klase.

I couldn't help it. I just needed to hug her and never let go, but I couldn't do that. I also wanted to say that siya ang gusto ko, but I just kept silent for a moment and told her na wala lang yun and that I'll miss her.

Jia hugged me and I just told her that I love her before I ran off to my class.

========

" Ano'ng ginagawa mo dito? " Takang tanong ni Jia. I gave her an are-you-serious look, as I waited for her outside her classroom.

" Tapos na ang class mo diba?" I asked.

" Yes. "

I pulled her with me and ran into the parking area " Sakay na, Ji." I said at agad naman siya sumimangot.

" makakaladkad ka, halos matalisod na ako sa kakahila mo at tumakbo pa tayo. Sasama naman ako sa'yo at alam ko din na sabay tayo kakain sa labas. Walang'ya! You could've just told me na nagmamadali pala tayo para hindi ako nakaladkad. Kung ikaw kaya kaladkarin ko diyan?! Pasalamat ka at mas matangkad ka De Leon." Sumakay na si Jia sa kotse at isinara ito nang malakas. Grabe naman siya at kulang nalang ay masira yung pinto ng kotse ko.

Sumakay narin ako ng kotse at pinaandar na. " Saan tayo? "

" Ikaw nalang bahala,Bei. Wala na naman na ako'ng classes." Sagot ni Jia, habang nakatingin sa view ng bintana.

Nakarating na kami sa MOA at naglakad lakad. Pumasok kami sa isang fast food restaurant at nag order.

" Ji, Ano ang order mo? At hanap ka ng upuan natin." Sabi ko sakanya habang pumipila.

" Bahala ka na." Sagot ni Jia. Wala na ba siyang ibang alam sabihin kundi " Bahala ka na" ???

Dumating na ako sa table namin dala dala yung mga pagkain na in-order ko.

" Kumain ka ng marami at pataba ka, Ji. " Biro ko sa kanya kaya nakatanggap ako ng sapok sa ulo.

" Aray naman! Napaka brutal mo! " Reklamo ko, habang minamasahe yung ulo na sinapok ni Jia.

" Bahala ka diyan. Kasalanan mo naman, kasi nang-asar ka pa, knowing na kumakalam na yung sikmura ko sa gutom." Ang sungit talaga ngayon ni Jia. Ano kaya ang problema niya?

" Bakit ba ang sungit mo, Ji? " Tanong ko, kasi super sungit niya ngayon.

Tumingin siya sa'kin habang kumakain " Kinaladkad mo kasi ako. Nakakainis ka." Sabi niya at hinampas ako sa braso. Ang hilig manakit nitong babaeng toh.

" Sorry naman. Ang tagal mo kasi lumabas."

" Sapakin kaya kita diyan, Bea? Ang tagal naman kasi mag dismiss nung prof namin. Tapos ako sisisihin mo?! " Tinakpan ko yung bibig niya kasi sobrang ingay niya mag salita ngayon. Pinanlisikan niya ako ng mata at bigla niyang kinagat yung kamay ko.

" Aray! Jia naman-"

Napatingin ako dun sa tao na nakaupo dun sa table na medyo malayo sa'min. Nakatingin siya sa'min at may kasama siyang babae na hindi ko kilala, pero namumukhaan ko yung tao. Di ko lang sure kung siya nga yun.

Si Miguel De Guzman yata yun. Why the heck is he here?! What does he want and When did he return. I have a bad feeling about him. I hope he doesn't plan anything bad, because it was no one's fault kung bakit nalugi yung company niya. It was actually his effing fault in the first place and don't he dare do anything to Jia, because she has nothing to do with him or anything.

A/N: Five comments for the next chapter.