Hep eskiler bir şekilde aklına geliyor.
Özlemek doğanın kanunu.
Gözleri kamaştıran bir yalnızlık.
Sancak tarafından dört nala geliyor.
Her şey yok olmaya mahkum.
Her şey yalnız...
İnsan kaybettiği bendini arıyor.
Başka bedenlerde.
Belki de bir yaz yağmuru kıvamında,
Bir matem ciseler üzerimize.
Buruk ve sıcak ayrıca küstah.
O zaman biz oluruz belki biz.
Ya da iki satır uzanırız.
-İki satır çeyrek arpa boyu-
İkimiz iki ayrı dörtlüğüz.
Bir şiir etmiyoruz.
Ya da bir arpa boyu yol.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Toplasan Bir Dörtlük Etmiyoruz Ya Da Bir Şiir.
PoesíaTüm hakları saklıdır. İznim olmadan basılması, başka bir sitede yazılması, halinde gerekli yasal süreç başlayacaktır. (Tamamlandı)
