Insan işte...
Gördüğü duyduğu kadar biliyor gerçeği.
Özlediği kadar canı yanıyor.
Canı yandığı kadar özlüyor.
Seviyor.
Seviniyor.
Üzülüyor.
Önce emekliyor sonra koşuyor.
Hatalar yapıyor,
Sonra sarılmayı öğreniyor.
Yapacak daha çok şeyi varken.
Ölümü tanıyor.
E tabi tadı kaçıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Toplasan Bir Dörtlük Etmiyoruz Ya Da Bir Şiir.
PoesíaTüm hakları saklıdır. İznim olmadan basılması, başka bir sitede yazılması, halinde gerekli yasal süreç başlayacaktır. (Tamamlandı)
