Destiny

Chapter 10

Maaga akong nagising this morning. Wala, trip ko lang eh. Naglalakad ako sa kanto namin ng biglang may motor na pumara sa harapan ko. Hindi ko naman nakita ang driver dahil naka-helmet.

"Seriously? Sa dinadaanan ko talaga? Ang lapad-lapad kaya ng daan."

Pagsusungit ko sa kanya. Tinanggal naman niya ang helmet then..

"Tristan?"

It's him. Teka, oo nga noh. May motor nga pala siya, 'bat di ko naisip yun?

"Aga-aga ang ingay."

He said.

"Eh.... 'Bat ka ba kasi nandito?"

I ask.

"Bakit? Bawal bang sunduin ang girlfriend?"

Sagot niya. Those words makes my cheeks heat up. Agad naman akong yumuko para itago yun.

"Di'ba sabi sayo bawal kang makita sa bahay?"

I replied with out looking at him. Alam ko kasing matutunaw na naman ako sa mga tingin niya eh. Wait, am I conscious to what I'm saying? Bakit naman ako matutunaw? May laser ba ang mata niya? Wala naman di'ba? Ang OA naman ata nung matutunaw. Thoughts are arguing in my mind.

"Kaya nga dito na lang di'ba?"

Mas uminit ata ngayon. Pinagpapawisan na ako eh. Whoo! Ang init!

"So , tatayo ka na lang ba diyan? Sakay na."

That brings me back to reality. Agad naman akong sumakay at humawak ng maiigi sa kanya. Ang swerte ko naman ngayon, nakalibre ako ng pamasahe! Pero feeling ko ay Mali eh. I always believe kasi sa sayings na "kalakip ng kasiyahan ang kalungkutan." That's kinda weird but I do believe in it.

Pagdating sa school ay wala pang masyadong tao. Ang aga pa kasi eh. Naglalakad kami sa corridor ng may maisip ako

"Ang aga mo naman 'ata?"

I ask.

"Because my girl friend is a nerd"

Sagot niya with out even thinking twice.

"Wow ha! Anong connection?aber?"

I said habang naka-cross arms.

"I know that you'll go to school early. Nerdy duties"

He replied. Hinampas ko naman siya sa balikat.

"Aray!"

He said.

"Kakainis ka! Ang aga-aga nang aasar ka eh!"

I said with an irritated tone.

"Tsk!"

Yun lang ang sinabi niya then naunang maglakad. Hay! Nakakahingal kayang sumabay sa kanya sa paglalakad. Kung makahakbang kasi parang isang milya na.

"Hintay naman oh!"

I said while trying to catch up with him. Pagdating sa kwarto ay binigay niya na lang ang mga gamit ko sa akin at umalis. Hmmp! Bad mood kaagad eh. Umupo na lang ako sa upuan ko at nagsimulang magbasa ng notes ko in advance.

Few minutes later ay unti-unti nang dumadami ang mga classmates ko sa room pero hindi ko na lang pinansin dahil hindi naman ako kasali sa kanila eh. I'm just a Nerd! Loner ma Nerd. Nothing more. Wala nga akong katabi ever since eh. They didn't want to be friend wit me because I'm a weirdo. Kaya I already accept the fact na hanging lang ako sa buhay nila.