[MWMT] Married with my Teacher

Chapter 18 - Start

Chapter 18 – Start

**

Mabilis lumipas ang bakasyon naming at balik regular classes na din kame. Tapos na kasi ang intrams. Balita ko nga nanalo ang teams ng school namin maliban sa shooting.  Kinabahan siguro….GAAAHHH!!! Naaalala ko si Kyung Tak mylabs!!!!

*poink!*

“Ano bay an Luxielle? Nag-intrams lang nakatunganga ka na? Natamaan ka ba ng bola at nakalog yang utak mo o baka naman nalaglag ka sa swimming pool at inanod yang utak mo?” Pagtataray nung professor ko sakin.

“Done?” Tanong ko. Grabe kase. Nakakainis sya.

“Answer this.” Tumayo ako at sinagutan yung nasa whiteboard…. Kaya lang napahinto ako..

“Sigurado po kayong ito ang given?” Tanong ko. Tinaasan nya ako ng kilay.

“SI MISS PERPEKTA AY DI NAGKAKAMALI.” Sabi nya. Pinagpatuloy ko pagsasagot kaso , mali talaga. “Anong problema? Hindi mo masagot? Ang dali dali nyan.” Matawa tawa nyang tanong.

“Di po kase pwede yung given. Please check -___-“ Tapos naupo na ako. Hindi ko na tinuloy pagsasagot since sya naman magsasagot at magpapaliwanag non. Tignan nga natin kung paano nya sasagutan.

Distribute .

Factoring .

Pinagpapawisan na sya. Oh ano? Akala ko ba madali lang? (-_____-  ) Di naman ganon kainit dito ah? Ulo ko lang mainit.  Pakiramdam ko duduguin ako dito aba.

Matapos ang ilang minutong itinayo nya para sagutan yon, iniba na nya ang given. Keypayn. Pinagtawanan sya malamang. Ang babaw pa naman ng kaligayahan ng mga kaklase ko.

Di naglaon, dismissal na. Diretso akong cafeteria. Nakakainip wala akong makausap. Ano kaya kung puntahan ko si Sir? E kaso, yung talanding babae baka awayin na naman si Sir. Makakain na nga lang. Ang melon bread, di dapat pinapaghintay.

(-w-) Hangshalap!

“Good afternoon , Sir!” Sabi nung mga nasa likuran kong estudyante. Humarap naman ako at nakita ko si ahem..

“Hi Sir!” Bati ko na may ngiti pa kahit na mainit ulo ko. (  >___>) Pinagalitan kame kagabe eh, ang ingay daw namin. Dapat daw pag gagawa kami ng bibi Kris at bibi Luxielle sa bahay namin para walang istorbo.

Umupo sya sa harap ko at nilapag ang mga papers sa mesa. Umalis siya pagkatapos nun at bumalik na may melon bread ding dala. So, parehas kaming kumakain ng melon bread. KINIKILIG AKO!

Habang nanginginain sya at nire-rape ko yung melon bread ko, nakatingin sya sakin na parang nawi-weirdo’han. Napataas tuloy ang kilay ko sakanya.

“Wae?”

“May kakaiba sayo. Muka kang pagod. Mukang mainit din ulo mo at higit sa lahat….. may pimple ka.” Diretsong sabi nya saka kumaen.