Chapter 33

23 2 0
                                    

After a long dayssss of not updating my Story.... Ayan naaaaaa.

~_~_~_~_~_~_~_~_~_~

=JAM's POV=

2 months later...

*kriiiinnggggg*

" Okay, Class dismissed. " sabi ng prof namin sa harap at dinismissed na ang klase.

O My..... It's been a tiring day. Well, it's always a tiring day for me. Lalo na ngayon na malaki na ang tyan ko. Halatang halata na, na buntis ako. Wala naman akong plano na itago ang pagdadalang tao ko. I know that this thing will be revealed soon.

" Jam, San tayo today? " asked Lyka. Uhm. Saan nga ba? Wala naman gusto ngayon ang mga anak ko eh.

" I don't crave for something now. I just want to go home. " I said.

" Ah. Okay. So, I'll go now. " she said and nakipagbeso heso sakin at umalis na at iniwan ako. Kaya lumabas na ako ng room at dumeretso ng parking lot.

While I'm on my way.

Wait-! Is that -----?

Timothy?

Tinignan kong mabuti kung sya nga ba yun kaya lang tumalikod sya. Hayy. Hayaan ko na nga lang.

Kaya dumeretso na lang ulit ako sa kung saan man ako pupunta.

Parking Lot

" Oh, Hon. Sorry, did I keep you waiting? " I asked Patrick. He just smiled at me and then gave me a peck and my tummy for our kids.

" No. How are they? " He asked. Pertaining to the babies.

" Maayos naman, panay nga lang sipa. Pero okay lang naman sila. " I said. Lately medyo nagseselos na ako. Pano ba naman kasi lagi nalang yung mga anak namin yung tinatanong nya. Samantalang ako yung ina na nangdadala sa mga anak namin, Di nya magawang tanongin. nakakatampo lang.

" Ahh. Ganon ba? How about you? Are you okay? " He asked. O.O tinanong nya ako kung kamusta ako. O.my.ghaaddd. Hahaha.

" I'm fine also. " sabi ko. Of course I have to be fine for our kids.

" Good to hear." he said and then inalalayan ako sa pagpasok sa kotse at pumasok na din sya. Lagi na sya ang mahahatid sundo sakin since we study at the same school and I'm pregnant, he won't allow me to drive. He is worried if something might happen to me and our kids.

" Do you want to go somewhere? " he asked.

" I just want to go home. It's passed 6, masyado ng late. " I said. Yeah, ayoko na nung lumalabas sa gabi. Konting ingat nalang din. Even Patrick is here beside me, we have to take double care.

" Alright. " he said and drove. Humarap ako sa bintana at tinignan ang paligid. I saw beggars lying in the corner and beside a closed store. Naaawa ako sa mga taong nagkakaganyan. I don't know why they have to suffer like that. But you know, everything has a reason and it's their choice. I know naman na may dumadating na opportunity para magbago sila but it happens na di nila pinapansin yun and still staying in what kind of life they have.

" Lalim ng iniisip ah? " sabi ng katabi ko. Masyado ba akong halata?

" Hindi naman. " yun nalang ang sinabi ko. And tumahimik nalang ulit. And when we reached our house. OUR house. Literally ours. Hinawakan ko yung kamay nya habang papasok kami ng bahay. Napansin nya yun kaya napangiti sya at pinisil pisil ang kamay ko. Sakto naman ng ginawa yun ni Patrick ay sumipa ang mga bata.

" They kicked. " I utter. Napaharap naman sya sakin at lumuhod. Then tinapat nya yung tenga nya sa tyan ko.

" Babies... It's Daddy. Come on, let me feel you kick again. " he said. Then sumipa nga yung mga anak ko -- namin.

When you met a Maldita...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon