İnsanın aklından bir sürü binbir türlü kurgu geçer fakat bunu kelimelere dökmek kolay zanaat değildir.
Bu kitabı oluşturmamdaki amaç bu riski ve zorluğu göze almış taze yazarları göz önüne çıkarmak.
Eğer sizde kurgunuza güveniyorsanız kitabının kıs...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asırlar, asırlar önce, tarih daha boş, insanlar cahil iken karanlıktan gelenler dünyayı avuçlarının içine aldı ve katliamları sıraladı. Gökyüzü buna seyirci kalamadı, vahşete daha fazla tanık olamadı ve bu felaketi sonlandırmak adına on bir tane çocuğunu yeryüzüne feda etti. On bir çocuk savaştı, yaralandı ve en sonunda karanlıktan gelenler güçten men edildi. Güç on birin ellerine geçmiş, tonlarca insan onların iyi ruhlarına bel bağlamıştı. Onlar da kendilerine Themis dediler ve geri kalan bütün zaman boyu Dünya'yadaki adaletin savaşçıları ve düzenleyicileri olacaklarına ant içtiler. Fakat o sırada karanlığın en güçlüsünün ve on birin en parlağının tatlı günahı can bulmuş, ismini o zamanki dolunaya bakıp koydukları Luna dünyaya gözlerini açmıştı. Themis feryat etmiş, bu kızın gökyüzünden gelenlere hakaret olduğunu öne sürüp, sahip olduğu güçle kızı ölüme teslim etmeye kalkışmıştı. Bilemezdi bunun iç savaşı başlatacağını. Karanlık yeniden ayaklandı kızı korumak için, on birin en parlağı beyaz ruhunu siyaha boyadı yavrusunun canı için. Bütün cihanının toprakları kanı emdi, fırtınalar koptu her gece. Asıl korunması gereken insanoğlu çapraz ateşe maruz kaldı, acı her yeri sardı. Sadece bir avuç kişi kaldığında savaşamadılar daha fazla, dediler ki acıyla tizleşmiş sesleriyle: "Hem On Bir, hem de Karanlık uzun bir uykuya yatmalı. Bu bitmemiş mesele yüzyıllar sonrasına taşınmalı, adı Gece Oyunları konmalı." Ve şimdi Gece Oyunlar'ı başlıyor.
