İnsanın aklından bir sürü binbir türlü kurgu geçer fakat bunu kelimelere dökmek kolay zanaat değildir.
Bu kitabı oluşturmamdaki amaç bu riski ve zorluğu göze almış taze yazarları göz önüne çıkarmak.
Eğer sizde kurgunuza güveniyorsanız kitabının kıs...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' Peki.. '' doğruluyorum ve ellerimi boynuma koyuyorum '' Alper ile Barlas tamamen zıt iki insan , biri gündüz ise biri gece , biri tatlı ise biri ekşi, biri nefes ise biri ölüm.. '' duraksıyorum '' Alper düşündüğünü hemen söyler , tartmaz kafasında , duygularını hemen belli eder, kırıldıysa kırıldım der, kızdıysam kızdım der. Barlas ise tam tersi , duygularını belli etmez, açıkçası bazen duygularını aldırdığını düşünürüm, Alper çocuksudur , herkes ile iyi anlaşır, birini kırdım mı af diler-- '' dönüp İstanbul' a bakıyorum tebessüm ediyor '' ama tersi pistir , ayrıca alaycıdır her şeyi alaya alır, derslerden atılmadığı bir gün yok , babasının parası olmasa okul da hizmetçi bile olamaz-- '''' Aptal mı ? Tembel mi ? '''' Çok zeki çok çalışkan.. '' diyorum gülerek İstanbul ise şaşkın şaşkın bana bakıyor '' Alper umursamıyor , ne okulu , ne hayatı, ne de yaşamını. Ona göre okul insanları birbirleriyle yarıştıran bir at çiftliğinden başka hiç bir şey değil , ben kurallara uyacağıma , kuralları bozar hiç bir şeye uymam tipinden.. ''-----'' Alper bir yapboz parçası değil, Alper süre ; o yapbozu ne kadar süre de yaptığımız önemlidir aslın da , Barlas ise yapboz , sadece 'beni çözsünler ve oyun bitsin 'mantığında ki bir klişe ? '' İstanbul bunu söylerken parmaklarıyla oynuyordu , Alper dedikçe yüzünde gülümseme oluşurken Barlas derken hiç bir ifade yoktu..
