Chapter 3: Official Meeting

924 42 4
                                    

Kurt’s POV

 Haaay. Sa paglipat ko dito sa school namin, akala ko makakalimot ako. Nagkamali pala ako, lalo ko lang naa-alala ang bestfriend ko.Sa mga gantong panahon na mag-isa akong tumatambay lagi kong na-aalala yung lokong yun!. I wish Jiro was here. Edi sana may kasama akong tumambay at kakulitan dito.

Sa dati kong school pili lang ang mga kaibigan ko, mga kaibigan namin ni Jiro.  I'm not that sociable. Hindi ko alam pero pakiramdam ko natakot akong magkaron ng bagong mga kaibigan. Natatakot ako na baka iwan din nila ako. 

IWAN....

And my main purpose on transferring was her. She broke my heart and I just want to save myself from pain. 

Pain from his death and her lost..

Ang balak ko na mapag-isa ay biglang nabago when I met this clever girl...

~

Haaaay! Katamad talaga! Walang magawa. 2:30 pm palang kaya andito ako ngayon sa auditorium ng school. Dito muna ko , tahimik walang tao at lalong walang magulong babaeng nangugulit.Makahiga nga muna. Tss!

Flashback:

Nakadukdok ako sa armchair. Ayokong makinig, alam ko nanaman yang mga tinuturo nay an eeh. Napag aralan ko na sa states.

Poke.Poke. eerr! Sino ba to?!

“eram naman ng red ball pen?” bulong niya

“wala akong red ball pen!” irita kong bulong at dumukdok ulit ako.

Poke.Poke.Poke  arrggh!

“peram na?”

“wala nga sabi eeh!”

“cge na? please?”

“kulit! Sinabi ng wala akong red ballpen eeh!” nakaharap ako sa kanya. Nak ng! at nag pout pa!

“ayan ooh?” sabay turo nung redballpen sa pen holder nung chair. Langya kaya naman pala ang kulit eh!

“tch!” inabot ko

“thanks!”tsaka tinuloy ung ginagawa niya. Tiningnan ko. Aba? Nagleletering? Uubusin pa tinta ng ballpen ko.

End of flashback

Nakilala ko siya I mean nakita ko siya sa archade sa mall at siya ung inunahan ko na mag shoot ng token, wala lang trip ko lang kasi ang daming naglalaro eeh. At suddenly nagging classmate ko din at worse seat mate pa. Pero magaan ang pakiramdam ko sa kanya hindi katulad nung mga babaeng nagpapa-pansin sakin. She’s different. Laging nakangiti pero minsan pag tinitingnan ko siya parang may mga emotions na nakatago behind her eyes. Eeer! Bakit ko ba iniisip yong babaeng yon? Nakakairita din siya minsan ha?! Refresh your mind Kurt! Nakapikit ako at papa tulog n asana ng tumugtog ung piano. O_o Sino naman kaya to? Huh! Hayaan na nga matutulog ako. >.<

♥Forever Starts Today♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon