The REJECTIONS (EXOYOONG/BTSYOONG FICTION) On - HOLD

TR 53

Third Person's Pov
Umaga palang handa na si Blai sa panibagong araw nila sa panibago na namang environment at paaralan na papasukan nila. Sinusuklay niya ang kanyang buhok sa kasalukuyan. Sakto namang pasok ni Aljay sa kwarto niya.

"Oh kelangan mo?" tanong kagad ni Blai.

"Grabe ka! Pag lumapit sayo may kelangan agad?!" sabi ni Aljay na pinag mukhang nagtatampo ang boses.

"Di mo ko madadala dyan. Blai 2.0 version is way better than the old Blai. The new me is stronger than I am before. Thanks to them. It's like a wake up call to me my dear twin" Blai while lookin' at herself on the mirror.

"Babe please don't change alright? We're still here. We'll never leave your side. You get that? huh?" Aljay then he kissed Blai's forehead.

"Promise me that and Do what you've promised!" Blai then she hugged her brother.

Deep inside Blai wanted to cry already. Feeling niya kasi lahat ng mahahalaga sa kanya mabilis na nawawala sa piling niya at ayaw niyang mangyari na mawala sa kanya ang kuya niya na si Aljay. Maaaring di ito showy kay Aljay pero she cares for him so much.

"I promise my dear sister. And if I die please take care of yourself so that I'll be happy" Aljay while caressing Blai's hair.

"No. I won't let you die and sleep like kuya Art did. I won't let anyone be killed again ng dahil lang sakin" Blai told Aljay while biting her lower lip.

"Shh. Wag ka na ngang magdrama! Di bagay mo po! Haha. Smile kana dyan papasok na tayo!" sabi ni Aljay to lighten up the mood pero sad to say nakabagsak pa rin ang balikat ni Blai.

I won't loose someone in my life again! I won't do the revenge thingy anymore. Why? Cause right now I know how to value a person's life. I don't want to be someone who will also kill a person for something ridiculous - Blai's Thoughts.

"Babe! Come on. Sige na mag sungit at magtaray ka na ulit! Ilabas mo na si Blai 2.0 new version mo!" Tatawa tawang sabi ni Aljay.

"Oo na. Kaasar ka talaga!" Blai told him.

"Tsk. Tignan mo toh ako pa sinisi eh!" Sabi ni Aljay saka siya binatukan.

"Ay! Ikaw! balak mo bang tagtagin ang ulo ko?!" Inis na sabi ni Blai.

"Wahaha pikon ka pa rin!" Aljay saka siya binelatan.

"Tsk. Childishness again!" Blai saka nauna ng sumakay sa sasakyan nila papuntang school.

They are serviced nga pala. Tinatamad na kasi pareho ung dalawa na magmaneho. Di naman nila kasalanan na tinamaan sila ng katamadan di ba? haha.

Pagkapasok palang nila sa Service na isang bus na airconditionized ay napatahimik na ang mga estudyanteng nasa loob nito. Tinititigan sila ng mga ito ng mabuti. Si Aljay ay ngumiti habang si Blai naman ay minamatyagaan sila at iniisa isang tignan mula ulo hanggang paa. Animo'y isang machine si Blai dahil kada tingin niya ay nakikilala niya na agad ang mga ito. They searched those info's from social media and of course their sources. Ang mga naninitig at nagmamatayag sa kanilang dalawa ay tinaasan ni Blai ng isang kilay. Eh sa mataray ang itsura nito kaya ayun napaiwas nalang din sila ng tingin. Napatawa naman daw si Blai sa isip niya. XD.

AGU is owned by Blai and Aljay's mother. Foster ah? Hindi ung real parents or mother kasi di ba? They are still lookin' for them and silently finding info's 'bout them? Gulo ba? Bahala kayong intindihin yan. haha.

Blai and Aljay sat at the middle seat since it wasn't taken by anyone yet.

At AGU...

Isa isang nagbabaan ang mga estudyante habang sina Blai naman ay nagpahuli. Ayaw kasi nila ng siksikan. Ayaw nilang makipagsiksikan sa mga taong di nila kalevel. oh di ba? Pak ganern! ^-^V