TR 56

113 2 1
                                    

Khiel's Pov
What the heck just happened?! She just told us okay?! Anong okay don?! Maaari niyang ikamatay ang pedeng gawin ng ama ni Barbie pati na rin ni Barbie syempre!! And what?! Ayaw na nilang ibalik sa dati ang samahan naming barkada?! Ganun nalang ba yon?! >_< Bakit parang dali nilang sabihin yon?! Bakit parang tanggap na kagad nila ang nangyare?!

Madaling sabihin at ipangako ang bawat salita Khiel pero hindi mo alam kung totoo nga ba ang lumabas aa bibig ng isang tao o hindi - pag lilighten sakin ng utak ko.

Isa pa. Maaaring sinabi nila na tanggap na nila na tanggap na NIYA ang nangyare pero di mo alam sa kaloob looban nila NIYA hindi pa naman pala talaga naghihilom ang sugat na hinayaan niyong maramdaman nila - sabi naman ng puso ko.

"What should we do?" nakalupaging sabi ni Cass. Umiiyak na nga ata siya kasi ang pula na ng ilong tas teary eyed pa ung mata.

Tinitigan ko sila isa isa. Halos lahat ata sila paiyak na. I can say that A LOT of things changed since the day that we met her. The cold and masungit type in our group turned into a good sheep or person. It's like we've been totally changed by HER I mean not just her even her group does. Ibang iba kami ngayon ng dahil sa kanila. My group or gangmates keep on looking upwards cause I think they don't wanna cry infront of each other but then they failed. One of their tears fell down and became like a waterfalls.

"Look. Don't be like that guys. Kung iiyak lang tayo at magmumumukmok sa mga sinabi nila walang mangyayare but if we try doing some efforts I think they might appreciate it specially HER" Sabi ko as their leader or superior.

"Bakit ka ganyan pinsan? Parang wala lang sayo eh" sabi ni Cass saka ako tinapunan ng inis na tingin.

"It isn't my fault if I am like this Cass. I am your leader here and as a leader I should not let any member or family of my team put theirselves down. That's one of my hatest and all of you knew that" Explain ko sa kanya.

"Pero bakit ganyan ka lead? Parang wala akong makita kahit isang emotion? Bakit ganyan ka kakalmado eh gayong maaari na tayong mamatay sa kahit anong segundo?" sumisinghot na sabi ni Rai.

"Always remember this Rai. Every person this world have their own abilities on hiding their real emotions. Bakit gusto nila ang ganon? Cause sometimes it can make the situation lessen. Ayaw nila na nag aalala or nandadamay sila ng ibang tao even if he/she is their friend or nah. I am calm cause I know na wala namang maitutulong kung magpapanic ako. It can just make the situation worst. Pwede kayong madamay sa kung ano mang gagawin ko dahil ako ang leader niyo. Un ang ayaw kong mangyare ang madala kayo dahil lamang sa emosyong pinapakita ko. A leader should be responsible of his/her actions, thinking and such" Mas mahaba kong paliwanag.

"You've grown up Khiel" nakangiting sabi ni Von.

"I know that" proud kong sabi sabay dugtong ng,

"This is what I've learn from HER" That her that I am talkin' about is no other than Blai/Mei.

"I really miss her" nakapout na sabi ni James.

"Hey don't make agaw sa soon to be asawa ng cousin ko!" Cass saka tinawanan si James na gusot gusot na ang mukha ngayon.

"Pero what if nga na may mangyaring masama satin? dahil kay barbie?" Ice na siyang nagpatahimik muli samin.

"Then we have no choice but to fight for our lives and if and only if we die in that at least we fight for it" seryoso ko nalang sabi.

"Buti alam niyo" sabi ng isang boses ng babae sa kaliwa namin.

The REJECTIONS (EXOYOONG/BTSYOONG FICTION) On - HOLDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon