41.Gün Cehennem

9.5K 389 36
                                    

Neredeyim ben?Yerimi yadırgıyordum.
Gözlerim acıyor.Açmakta güçlük çekiyorum.Kollarım...
Sanki defalarca yumruklanmış gibi.Yoksa yatağım rahat değil miydi?

Kum torbası asılmış gözlerimi güçte olsa açmıştım.
İlk gördüğüm şey tavandı.
Normal değil mi?
Ama tanımlayamadığım şeyler vardı.Tavan tanıdığım tavan değildi.
Bildiğim yerde değildim.
Her sabah huzurla kalkıp,
annemin kahvaltıya çağırmasına sinir olduğum yerde,odamda değildim.

Boynumu hareket ettirmek çok zordu.Sadece tavana bakabiliyordum.Neredeyse çürümüş,küf tutmuş tavana...

Aniden hiç tanımadığım,yabancı bir sesle irkildim.Sanki birisi
"Uyandın mı?"
demek istiyordu.
Güçlükle doğruldum.
Ellerim?Ellerim bağlıydı.
Kalın ve pis kokan iplerle...
Kaçırılmış mıydım?

Tavanda sadece bir lamba vardı,yanıp sönen.Gözlerimin altında morluklar olduğuna emindim.Her sabah olurdu.
Ve bu sabah kesinlikle vardı çünkü dün akşam en sevdiğim filmi izlemeden yatmamıştım.

Saat kaçtı acaba?

İşe bak!Filmlerde kaçırılan kızlar "neredeyim ben?"
diye düşünürken ben
saat kaç diye düşünüyorum.

Tabi sen hiç tanımadığın biriyle tin tin tin mesajlaşırsan sonun böyle olur.Öldürülürsün!Bu yüzden size bir tavsiye:
Tanımadığınız birinden saçma mesajlar gelirse  engelleyin ya da ailenizin haberi olsun.Ben bunu yapamadım.YAPMADIM.
Ve şimdi kendimi dövüyorum.
Annem ve babam deliye dönmüştür şimdi.
Aklıma kötü şeyler geldikçe çıldırıyordum!Ve aniden bağırdım:

-İmdaaat!Kurtarın beni!!

Ve hiç cevap,yada yardım falan yoktu.Etrafı incelemeye başladım.
Kollarım ağrıyordu.Çok sıkı bağlanmıştı.

Ve birden karanlığın ortasından bana doğru yaklaşan birisini gördüm.
Yüzü görülmüyordu.
Kapuşon giymişti.Pelerin gibi birşeydi üstündeki şey..

Ama bir dakika.Düz saçları vardı,Sarı..
Yoksa sapığım uzun saçlı mıydı?Iyyy!Erkekte uzun saç sevmem ki ben.

Ama bana yavaş yavaş yaklaştıkça bacaklarının ince ve kadın bacağına benzediğini farkettim.
Siyah pelerininin altına süper mini siyah bir elbise giymişti.Bağcıklı uzun botları vardı.Ve içinde çarpı desenli bir çorap.

Yüzü hala seçilmiyordu.
Telaşa kapılmıştım.
Korkudan ölecek gibiydim.
Kalp atışlarım ve nefes alıp verişlerim hızlanıyordu.Kendimi soru sormaktan alamamıştım:

-kims..kimsin sen

Yutkundum.
Sesim titremişti ve korkuyordum.
Dizlerim titriyordu.
Yanıma iyice yaklaşan kadın kapuşonunu yavaşça çıkardı.

Gözlerimi kıstım.Kim olduğunu görmeye çalışıyordum.

Ne?Bu nasıl olur?!















































BURCU!
ne..
ne?

Beni neden kaçırdı bu manyak!

-Burcu?Sen...sen beni..

Burcu aniden sözümü kesti:

-Hatırla!

-Anlamadım.Ne demeye çalışıyorsun?

-Hatırlamıyorsun değil mi?

-Bence bilmiyorum.

-Kesinlikle.Annem.Senin baban benim annemi öldürdü!Katilsiniz siz.

-Ne?Yalan söyleme!Gerizekalı..
Yok öyle birşey!!

-Hıh!Hala bilmemezlikten geliyorsun.

-Ben..ben bilmiyorum.Yok öyle birşey!!Benim babam katil değil!

-Hayır,sende babanda katilsiniz.Annemi aldınız..
Annemi...

Ne diyordu bu dengesiz?Beni niye kaçırmıştı ki?
EN YAKIN ARKADAŞIM BANA İHANET ETTİ!

Bunu nasıl yapar?

Ve ben bunları düşünürken yüzüme Burcu'nun yumruğu indi.
Kendimden geçmiştim.
Ağzımda kan ve metal tadı hissettiğimde yavaş yavaş
başım ağırlaşıyordu...

Whatsapp Sapığım #WATTYS 2017#Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin