3 months. 3 months na ang nakakalipas simula ng pangloloko sa akin ni Nick. Sa tatlong buwan na 'yun, hindi ako lumalabas ng bahay maliban nalang kapag may klase kami. Nagkukulong lang ako lagi sa kuwarto pagkauwi. Hindi na din ako nakakakain ng maayos. Nag-iiwan sila ng pagkain sa labas ng kuwarto ko pero konti lang ang nakakain ko. Tinetext at tinatawagan ako nila Mich and Rica pero hindi ko sila sinasagot. My kuya's and mom tried to talk to me even yaya but they failed. Lagi akong umiiyak. Ubos na ata lahat ng luha ko.
Kahit anong pilit kong kalimutan siya, hindi ko magawa.
Nick's been my world since the day I met him. Sa kanya lang umikot ang mundo ko. We had hopes and dreams for our relationship pero sa isang pangloloko lang n'ya nasira ang lahat. Ang sakit pa din hanggang ngayon. It's like having a fresh wound from a rose's thorn that caused me so much pain. Hanggang ngayon sariwa pa din yung sugat ko sa puso. And I don't know kung kailan ito mag-heheal.
At sa loob ng 3 months na 'yun, napagdesisyunan ko nang magbago. A change that will keep me away from the pain I've been suffering.
Wherein a good girl like me turned bad.
****
2 years after
I woke up from my sleep because of the sound of my phone. Fuck that. My head hurts from last night.
"WHAT?!"
"Grabe naman, friend. Aga-aga ah init ng ulo"
"Whatever, Rica, anong kailangan mo?"
"I was just informing you about tonight's party, are you going?"
"Hell, yeah I am going. Parang hindi mo naman ako kilala"
Natawa siya.
"Grabe ka, friend ibang-iba ka na"
"Yeah, right"
"O'sya sige. I have to go, ciao!"
I ended the call.
2 years have passed. They say I have changed. Really changed. From good to bad. From an angel to a bitch. I don't care what they say, ito ang napagdesisyunan ko. Natuto akong magpunta sa club at uminom. Pero never ako nag-sigarilyo. At natuto ako makipagflirt sa iba. Every night I get to party and drink. I have dated so many guys. I've been wearing revealing clothes. Wearing make up. In short naging liberated na ako.
I've been living in my condo since the day I have changed. Minsan ko na lang makausap sila mommy at yung mga kuya ko. Halos wala na akong balita sa kanila. Natuto ako maging independent simula nang humiwalay ako sa pamilya ko. Pero pinapadalhan pa din ako ni mommy ng allowance ko every month.
Balita ko kay Nick? Wala na. As in totally wala na. Never ko na siya nakita simula nu'ng sa bahay nila kung saan nahu--- I dont want to talk about it.
So moving on, nakarinig ako ng katok sa pinto. I went to the door and open it to see kung sino yung kumakatok at walang iba kundi si Lance.
"Good you are awake"
"Yeah, right. Ayoko ng may nagbabalibag ng pinto ko 'nuh"
"Sa susunod kasi gumising ka ng maaga"
"Whatever"
Si Lance, siya ang naging kasama ko sa lahat simula nu'ng sinamahan niya ako sa park. Alam niya lahat ng pinagdaanan ko. Siya lagi ang kasama ko sa bar, sa inuman, siya din ang nag-uuwi sa akin tuwing nalalasing ako. But, don't get me wrong, never niya ako pinagsamantalahan. Malaki ang respeto niya sa akin at malaki din ang tiwala ko sa kanya. Siya din ang sumusuway sa akin tuwing nagiging pasaway ako at ayaw pang umuwi. Lagi niya ako pinagpapasensyahan.
BINABASA MO ANG
The Good Girl Gone Bad (Completed)
General FictionSabi nila "It's not love if it doesn't hurt" pero paano kung sa sobrang pagmamahal ay masaktan ka ng sobra? What if that pain urge you to change for you to be able to move on? Will you take the risk? Wll you change for the better? or change for the...