Dear Dylan

3. Ολοκληρωμένη αγάπη

Είναι Δευτέρα το πρωί... Ακόμα πρωί... Η ώρα δεν περνούσε... Δεν άντεχε να περιμένει μέχρι να την δει... Μέχρι που ο μεγάλος διετής του ρολογιού έδειξε 3 ώρα.

<< Γεια, Αμερικάνε... >> είπε η Λίντια γέλοντας

<< Ω, ωραία, δηλαδή έτσι θα με λες τώρα; >> έιπε ο Ντίλαν γέροντας και αυτός

<< Μμμμ... Μπορεί >> ανταπέδωσε η Λίντια

<< Που θες να πάμε; >> ρώτησε ο Ντίλαν δείχνωντας πολύ ενθουσιασμένος

<< Αφού είμαστε σε πόλη που λέγεται "χώρα των γοργονων" πάμε να φάμε.... Συγκεκριμένα ψάρια >> απάντησε η Λίντια στην ερώτηση του με νάζι

<< Ωραία λοιπόν, ας πάμε στο παλάτι...>> είπε ο Ντίλαν αλλά η Λίντια δεν έδειχνε πολύ ενθουσιασμένη

<< Ω, έλα πάμε στην τρίαινα >> είπε η Λίντια αλλά η έκφραση του Ντίλαν την έκανε να αλλάξει γνώμη

Η Λίντια συμφώνησε με τον Ντίλαν και πήγαν τελικά στο " Παλάτι " αλλά ήθελε να μάθει γιατί... Γιατί δεν του άρεσε η " Τρίαινα " του Ντίλαν. Ήξερε πως πάλι κρυβόταν μια ιστορία πίσω από όλο αυτό... Ήξερε πως η ζωή του Ντίλαν ειναι γεμάτες όμορφες ή άσχημες ιστορίες.

<< Λοιπόν... >> είπε η Λίντια περιμένοντας μια απάντηση

<< Τι λοιπόν; >> ρώτησε ο Ντίλαν δίχως να έχει ιδέα για πιο πράγμα μιλάει η Λίντια...

Η Λίντια δεν μίλησε περιμένοντας τον Ντίλαν να πει κάτι... Ήξερε για πιο πραγμα μιλούσρ η Λίντια οπότε ξεκίνησε

<< Εισαι σίγουρη πως θες να μάθεις αυτή την ιστορία; >> είπε ο Ντίλαν και η Λίντια εγνεψε καταφατικά

<< Λοιπόν.... Όταν ήμουν μικρός υπήρξα σκληρός.... Γιαυτό όλοι πιστεύουν πως η δουλειά μου είναι η πιο κατάλληλη για εμένα.... Οπότε ναι, όταν ήμουν μικρός υπήρξα σκληρός με τους πάντες με το καιρό προσπάθησα να το άλλαξω αυτό αλλά δεν το κατάφερα 100% αλλά ..... Λοιπόν για να μην πολυλογω.... Ήταν ένας στο μαγαζί που στόχευε στο μάτι μου με μαχαίρι αλλά Οκ αστόχησε.... Και δεν θα ήθελα να τον συναντήσω ξανά >> είπε και κοίταξε το πάτωμα

<< Γιατί; ... Γιατί να το κάνει αυτό; >> είπε η Λίντια αλλά εδειχνε πως ο Ντίλαν δεν ήθελε να απαντηση έτσι ξεκίνησε με άλλη ερώτηση