Dear Dylan

4. Τελευταίο βράδυ

Η Λίντια ξύπνησε στην αγκαλιά του Ντίλαν αλά δεν ήθελε να σηκωθεί. Ένιωθε τόσο ασφαλής και πως όλος ο κόσμος είναι πλέον δικός της.

Μένει εκεί στην αγκαλιά του και σκέφτεται όλα όσα έχουν περάσει. Δεν έχουν κάνει κάτι το ιδιαίτερο αλλά δεν μπορεί να τον βγάλει από το μυαλό της.

Μετά απο λίγη ώρα ξύπνησε και ο Ντίλαν... Δεν είπε τίποτα και το μόνο που έκανε ήταν να την σφίξει πιο δυνατά στην αγκαλιά του.

<< Καλημέρα >> είπε η Λίντια και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο καθώς δεν ήταν τα δόντια τους πλυμένα

<< Καλημέρα >> είπε και αυτός καθώς φαινόταν ακόμα νυσταγμένος

Μετά απο λιγο σηκώθηκαν και προχώρησαν μεχει το σπίτι της Λίντια
<< Ποτέ θα σε ξαναδώ; >> ρώτησε ο Ντίλαν αφού δεν άντεχε λεπτό μακρυά της

<< Περνά το απόγευμα.... Ή το μεσημέρι.....ή..... Πέρνα όποτε θες >> είπε και εκείνη θέλοντας πάρα πολύ να τον ξαναδεί

<< Τα λέμε λοιπόν>> ειπε ο Ντίλαν και εκείνη επαναλάβε:
<< Τα λέμε λοιπόν >> και μπήκε μέσα στο σπίτι της

Ο Ντίλαν στον δρόμο την σκεφτόταν συνέχεια.... Πως θα άντεχε 12 μήνες μακριά της; Πως θα μπορούσε να υπηρετεί για την Αμερική καθώς η καρδιά του θα ήταν στην Ελλάδα; Πως θα άντεχε να μην την βλέπει; Πως θα άντεχε να μην μαθαίνει νέα της; Πως θα άντεχε να μην άκουγε την φωνή της; Να μην γεύεται τα χείλη της; Να μην την αγγίζει; Να μην την βλέπει; Να μην την μυρίζει; Και να μην την έχει στην αγκαλιά του;

Όλα αυτά ήταν όσα είχαν περάσει από το μυαλό του ένω είχε φτάσει σπίτι του. Ο παππούς του είχε ετοιμάσει φαγητό και έκατσε να φάει ενώ ο παππούς του κατάλαβε πως η σκέψη του ήταν αλλού.

<< Θέλω να την γνωρίσω >> είπε ο παππούς του κάπως απότομα

<< Ε, τι; >> έκανε ο Ντίλαν λες και τον ξύπνησες εκείνη την στιγμή

<< Θέλω λέω να την γνωρίσω >> ξανά είπε

<< Ποια να γνωρίσεις ρε παππού; >> είπε απάντησε νευρικά

<< Έλα ντε.... Την κοπέλα...ππυ σκέφτεσαι όλες αυτές της μέρες άντε.... Δεν θα το κάνω πολύ θέμα να την φέρεις σήμερα να την γνωρίσω >> είπε εκείνος αποφασιστικά