Dear Dylan

5. Η υπόσχεση

Πρώτο γράμμα της Λίντια

Dear Dylan,

Γράφω αυτό το γράμμα γιατί μου λείπεις είδη. Λείπεις μόλις δύο μέρες και νιώθω σαν να έχω χάσει τον κόσμο μου. Δεν νομίζω ότι θα αντέξω χωρίς να μαθαίνω νέα σου. Θέλω να μου υποσχεθείς κάτι. Αλλά θα το κάνεις, εντάξει;

Θέλω να μου υποσχεθείς πως κάθε μέρα, κάθε μέρα που περνάει θα μου στέλνεις ένα γράμμα να μαθαίνω τα νέα σου. Ακόμα και αν όλη μέρα καθόσουν, Θέλω να ξέρω τα πάντα. Σου υπόσχομαι πως θα μαθαίνεις και εσύ τα πάντα από εδώ.

Γράψε μου, σε παρακαλω. Σαγαπω. Αυτοί οι μήνες θα είναι ατελείωτοι, αλλά τι είναι δώδεκα μήνες μακριά σου όταν έχω ζήσει αυτές της δυο εβδομάδες και σου;

Με αγάπη,
Λίντια

Δάκρυα έσταζαν από τα μάτια της καθώς δεν μπορούσε να αποδεχτεί πως θα είναι μακριά του. Ένιωθε ένα κενό μέσα της. Μόνο μαθαίνοντας τα νέα του Ντίλαν μπορούσε αυτό το κενό να εξαφανιστεί. Όλη μέρα και όλη νύχτα προσευχοταν να πάρει ο Ντίλαν το γράμμα και να της έρθει και από εκείνον.

Το γράμμα στον Ντίλαν έφτασε... Και όχι μόνο. Το επόμενο πρωί η Λίντια είχε κιόλας το γράμμα του Ντίλαν στα χέρια της.

~ Αν σας αρέσει αυτή η ιστορία πλιζ γράψτε ένα σχόλιο για να συνεχίσω, ελπίζω να σας αρέσει ~