perfect lies; lashton [niekontynuowane]

30

- Ja już wiem - Luke pochylił głowę.

Potarłem ramiona i spojrzałem na niego niepewnie.

- Lukey...

- Nie.

- Luke, musisz mnie posłuchać, ty na pewno zrozumiałeś coś źle. Nie wiem, o czym mówisz - wyszeptałem.

- Proszę - podniósł głowę, a spojrzenie jego błękitnych oczu sprawiło mi nieopisany ból. - Nie kłam już. Po prostu już nie kłam.

- Nie kłamię, przysięgam...

- Więc oni to wymyślili? - zapytał.

- Kto - mój głos się załamałał - kto naopowiadał ci takich bzdur?

- Ktoś, komu ufam.

- A ja?

Nie odpowiedział. Odszedł.