Kimsin Sen ?

Çömez'

Gözlerimi zorlukla açık tutarken azimle müdüre dinliyordum.Okulun genel kurallarından bahsettikten ve ders programımı verdikten sonra beni şutladı. Gerçekten şutladı.Ne olduğunu anlamadan kendimi koridorda buldum. Koridorda atıştığım çocuk ve bir kız vardı. Müdür bana okulu gezdirmelerini söyleyip acele ile odasına girdi. Kızla Arden denen çocuk birbirlerine baktılar. Kız temkinli adımlarla yanıma gelip elini uzattı."Selam ben Lara. Okulumuza hoşgeldin" Sadece gülümsemek ile yetindim. Lara koluma girip beni ters yöne çevirdi. Eğlenceli bir kıza benziyordu. Ardenin önünden geçerken kafasına bir şaplak attı. "Hadi koca oğlan,bize eşlik et."Arden ters bir bakış atarak yerinden kalktı.

'Böylede bir okulumuz var işte. Şenlikleri eğlenceli kılan tek şey." dedi Lara.

"Ve hatunları." Arden ilk defa konuşuyordu. Kendini gizemli yapmaya mı çalışıyor bu. Olamıyor da.

Biraz Arden'le sohbet etmeye karar verip onun yanına geçtim.

'Ee Arden , hayat nasıl?'

'Güzel Dila senin nasıl?' sorusunu sorduktan sonra cips görmüş maya gibi bana bakmaya başladı. 'Dila Zengin'

'Evet ,benim o.'

'Lara ben kaçıyorum.Sonra görüşürüz.' deyip hızlıca uzaklaştı. Lara da tedirgin gibiydi.

'Lara,iyi misin?'

'İyiiyim gayet.Neden sordun?'

'Tedirgin gibisin biraz.'

'Ya yok. Arden gitti ya , öğleden sonra sınav var. Söyleyemedim de. Onu sıkıntı ettim.'

Kızı sık boğaz etmek istemediğimden,istikameti kantine yönlendirdim. Lara boş bir masaya geçerken onu takip ettim.

'Arden'i beğenmedin galiba pek?' Arden ismini duyunca sırtıma dikleştirdim. Açıkçası ,çok beğenmiştim.
'Anlamadım?'Bal gibi de anlamıştım.Anlamamazlıktan geliyordum.
'Diyorum ki , Ardeni beğenmedin galiba. Herkesin aksine onun hakkında soru sorup beni darlamıyorsun.'

'İyi ya. Sormamı mı istersin?'

'Hayır hayır. Böyle çok iyi.' Gülümseyip önüme döndüm.Lara iyi bir kıza benziyordu.Ama birkaç kez bana garip bakışlarını yakalamıştım. En çok ilgimi çeken konudan sohbet etmeye başladım.
'Ee Ardenle nereden tanışıyorsunuz?'
'Soracağını biliyordum. Ardenle küçüklükten beri arkadaşız.' dedikten sonra düzeltti.'Yani ona göre arkadaşız.' Lara Ardenden hoşlanıyordu. Baya belli etmişti şuanda.
'Ee siz nerden tanışıyorsunuz Ardenle?' Sorduğu soruyla afalladım.
'Biz Arden'le tanışmıyoruz ki.'

'O seni tanıyormuş. Öyle söyledi.' Arden bana hiç tanıdık gelmiyordu. Daha öncede karşılaşmamıştık.

'Hiç sanmıyorum.'Yanlış duymuş olabilirsin.' Elini sallayarak ;

'Herneyse ya. Yanlış duymuşumdur.' deyip dik dik bana bakmaya başladı.İlk başta iyi gelsede. Şuan ayar olmuştum kıza. Arden hakkında bir şeyler olabilirdi. Ardenle hiçbir samimiyetimiz olmasada kıskanmış olabilirdi. Çocuk beni tanıyordu ama ben onu tanımıyordum. Hayatımda ki en büyük hatam bu sanırım! Okulun ilk günü olduğundan dersler boş geçmişti. Larayla salak saçma dolaşıp durmuştuk. Kız resmen benden nefret ediyor gibiydi. Daha yeni geldim be. Ne bu şiddet bu celal? 
---
Çıkış zili çaldığında plastik bardağımı çöpe atıp Laraya döndüm.
'Yarın görüşürüz benim gitmem gerek hemen. ' Benim haricimde her yere bakıyor ama bana bakmıyordu. Birini arıyor gibiydi. 'Lara sana diyorum?' Yerinden sıçradı. 'He, pardon. Arden'e bakıyorum. Gelmiş olabilir. Sen hemen çık görmesin seni.' Ne diyor lan bu?  'Anlamadım canım? Neden görmesinmiş beni?' Cevap vermeyip hala deli gibi etrafa baktığını farkedince pes edip,arabama doğru yürüdüm. Uzaktan arabamı incelerken kaportada ki şekli farkettim. Lan! Koşarak arabamın yanına gittim. Bir o*ospu çocuğunun teki arabama anahtarla kalp çizmiş. Ağlamamak için çenemi kasarken etrafa kamera var mı diye bakındım. 10 metre kadar ileride kamera vardı.
Rotamı değiştirerek müdürün odasına çıktım. Kapıyı tıklatıp girdim. ‘Hocam kameralara bakmam gerek.’ Uğraştığı dosyayı kenara itip bana döndü. ‘Hayırdır Dilacım? Neden?’
‘Birisi insan dışı bir şekilde arabamı çizmiş. Kaporta boydan boya gitmiş!’ Müdür gözlüklerinin üstünden bana bakıp bilgisayara döndü.
‘Gel o zaman küçük hanım. Kameralara bakalım. ‘ Yanına gidip bilgisayara eğildim.
Saati sabahtan alıp hızlı hızlı ilerletmeye başladı. Arabama yaklaşan biri gördüğüm de bağırdım.
‘Aha! Arabamın ırzına geçen düşman orada!’ Müdürün değişik bakışları eşliğinde bilgisayara döndüm. Kamerada ki caniyi tanıyordum. Arden’di!

Müdürün odasından hızlıca çıkıp okulun kapısına indim. Onu bulup lime lime edeceğim. Benim kızıma yamuk yapmak? Ne istiyordu benden?  Arabamı yaslanmış olan Ardeni görünce sinirim zirveye çıktı.
‘Lan! Gel arabamı çiz. Sonra hiçbir şey olmamış gibi yaslan beni bekle. Kafan mı iyi olum?  Neden çizdin arabamı?’ Bana alayla bakarken kolundan tutup arabamdan uzaklaşmasını sağladım.
‘Sakin ol şampiyon. Sana hoşgeldin şakası yapmak istedim.’
Az kaldı. Sinirden ağlayacağım. ‘Bu nasıl hoşgeldin şakası? Bu çizik yetmemiş,imzanı atsaydın.’
Düşünür gibi yukarı bakıp çenesini sıvazladı. ‘Çok mantıklı. Bidaha ki kurbanda da o taktiği kullanırım.’
‘Bak napıyoruz biliyor musun?  Ben sinirlenmiyorum , sende gidip arabamı yaptırıyorsun. ‘ Salak salak gülmesi beni daha da sinir ediyordu.  Sinirden kızarmış olmalıyım ki alayla konuştu.
‘Sakin ol yavrum ya. Buna bu kadar sinirlendiysen, yapmayı planladıklarımı bir duysan vay halime.’

----