Gevangen voor Het leven.

Contact

Om te beginnen was Najia blij dat Brahim haar aandacht gaf en dat zij elkaars nummer hebben. Maar zij vraagt zich natuurlijk wel af hoe hij aan haar nummer geraakte.
Volgende dag wou Najia graag naar school, zodat zij zich weer kon vermaken met hem. Eenmaal aangekomen vraagt zij meteen hoe hij aan haar nummer geraakte.
"Ik heb uw gsm heel even kunnen lenen om uw nummer te pakken".
Hij lachte alles weg terwijl Najia daar niet echt om kon lachen.
"Dus jij zit zomaar in mijn tas en pakt mijn nummer".
Hij lachte en maakte een grapje over haar schoenen om van onderwerp te veranderen. Najia had geen zin om te discutiere en negeerde dat dus.
Een hele dag vermaakte zij zich door te lachen en samen te lunchen op het schoolplein. Brahim stelde voor om morgen tijdens de middag buiten te eten. Zij zouden ergens een snack gaan eten.
Vervolgens verliep hun dag zeer leuk en aangenaam en beide genoten zij van elkaars gezelschap.
Omstreeks 16uur kreeg Najia een bericht van haar vader.
"Mijn kleine meisje, ik moet nog werken en kan niet komen".
Najia reageerde dat zij wel met het openbaar vervoer zal gaan.
Brahim stelde meteen voor om even mee te wandelen. Natuurlijk stemde Najia meteen toe en samen wandelen zij naar de tram halte. Aan de halte nemen zij afscheid en beide vertrekken zij naar huis.

Thuis aangekomen krijgt Najia een bericht.

"Najia, ik zal meteen eerlijk zijn met u ik ken u nog maar twee dagen maar ik zie u echt zitten".

"Sorry Brahim maar na twee dagen krijg ik wel echt een rare bericht van u, goeie grap".

Zij zette haar gsm weg en ging haar mama gaan helpen. Najia was graag bezig met huishoudelijke taken. Wanneer mama kookte begon Najia spontaan te helpen.
Wanneer haar vader thuis aankomt geeft hij haar weer alle aandacht.
Najia was papa's kleine meisje en zij vertelde weer over haar dag. Enkel over Brahim zijn rare bericht kon zij niets vertellen. Zij wist niet hoe zij over zulke onderwerpen met haar ouders moest praten.
En samen heeft het gezin nog een leuke avond met een lekkere avondmaal welk zij elke avond samen nuttigen.
Terug op haar kamer ziet Najia dat zij nog drie ongelezen berichten heeft.

"Ik was echt serieus bezig en deed een poging om mijn gevoelens te uiten".

"Waarom antwoord jij niet meer op mijn berichten en mijn gevoelens zijn oprecht".

"Vergeet mijn berichten gewoon en sorry".

Najia wist niet zo goed meer hoe zij hierop moest reageren en negeerde alle berichten. Zij maakte haar huiswerk en wou gaan slapen.
Plots bedacht zij zich omdat ze morgen naar school zou gaan en hem onder ogen moest komen. Zij besloot van toch te antwoorden.

"Sorry dat ik zo laat nog stuur maar was mijn mama aan het helpen".

Meteen stuurde Brahim terug dat hij zich al ongerust maakte. Hij wou haar zeker niet kwijt als vriendin.
Najia lachte zich krom en stelde hem gerust. Zij begonnen terug te berichten en voor ze het beseften was het al 4uur. Zij waren aan het berichten over de gekste dingen die zij al ooit gedaan hebben en zo leerde ze elkaar beter kennen.
Brahim besloot maar dat zou eens zouden slapen, want over 3uur moesten zij al op.

"Slaapwel maatje en tot straks".

Najia haar wekker ging af en meteen sprong zij uit bed. Zij haaste zich in haar kleren en friste zich op. Ze nam een slokje van haar fristi en haaste zich naar haar tram om optijd te zijn.
Eenmaal op school aangekomen zag ze Brahim al zitten. Hij lachte en deed teken dat er naast hem nog plaats was om te zitten.
Zij twjjfelde even en wou nog niet gaan dus deed ze teken dat zij nog even bij enkele meisjes wou blijven staan.
Brahim keek raar op en begreep haar niet.
De bel ging en beide haasten zij zich naar de klas.
Zij zaten naast elkaar en Brahim fluisterde waarom Najia zo raar begon te doen. Waarop zij antwoorde dat zij staks wel zouden praten omdat zij nu bij de les wou blijven. Brahim begon ook voor zich uit te staren en probeerde de lessen te volgen.
Terug op de schoolplein nam hij plaats op een bankje en Najia ging naast hem zitten. Hij wou nog snel iets zeggen maar zij onderbrak hem.

"Luister eens, ik moest niet zo reageren en nogemaals mijn excuses".

Hij verschoot van haar reactie en wist even niet wat zeggen. Beide werden zij stil maar al snel schoten zij in de lach.

"Brahim ik wil u graag beter leren kennen en het een kans geven".

Najia verschoot zelf van haar reactie maar voelde zich daar goed bij.
Brahim was in de wolken en beloofde haar goed te verzorgen en beide zouden ze eerlijk zijn.

Zo begon hun contact een nieuwe wending aan te nemen en dit was het begin van hun eerste relatie.
Tijdens de schooluren deden zij alsof zij gewoon goede vrienden waren. Ook tijdens de middag pauze bleef het maar bij eten in snack centraal. En meestal zaten zij daar met klasgenoten.
Dus hun eerste contact beperkte zich tot berichten en een wandeling naar de tram halte.

Elke avond kreeg Najia wel een lieve berichtje.

"Slaapwel mij lieve schat en droom maar over ons ❤".