Gevangen voor Het leven.

Ups And Downs

Samen met Brahim beleefde zij veel leuke momenten.
En zij vonden steun bij elkaar tijdens de examen periode. Samen blokken en notities met elkaar delen.
Maar Najia begon te merken dat Brahim toch een jaloerse kant heeft. Hij kon het niet verdragen als Najia met andere klas genoten stond te praten. Hij gaat daar dan bij gaan staan en begon zich te moeien in elke gesprek. Maar Najia bleef rustig en kon veel verdragen van Brahim.
Net voor hun eerste examen zaten zij samen te studeren. Hiervoor koos Brahim hun lievelings plek uit. Zij konden samen uren doorbrengen op een afgelegen terein aan het station Antwerpen Centraal.
Najia zag dit als een unieke kans om eens rustig met Brahim te praten over zijn gedrag.

"Lieve hubi, ik probeer iets te begrijpen maar het lukt mij niet. Vertel mij eens waarom jij soms zo jaloers bent".

Hij verschoot van haar vraag en wist niet goed hoe hij moest reageren. Hij begon te beven en geraakte niet uit zijn woorden.
Hij nam haar hand vast en kon zijn tranen niet bedwingen.

"Ik ken u ondertussen al 7 maanden. Ik heb schrik om u kwijt te spelen en al zijn we maar 13 jaar ik zie u als mijn toekomstige vrouw. En na onze examen vertrek ik naar marokko en ik ga u missen".

Brahim was nog niet klaar wanneer Najia hem deed stoppen.
Zij stelde hem gerust en legde haar hoofd op zijn schoot.

"Bij u voel ik mij goed en daar zal niets tussen komen, wij moeten elkaar vertrouwen en alles komt goed hubi".

Zo hebben zij wel meer conflicten, maar keer op keer geraakten zij er weer uit. En dat maakte hun band als maar sterker.
Beide leggen zij alle examens af en natuurlijk behalen zij dan ook goeie resultaten.
Nog maar 1 weekje te gaan en het is zover, twee veel te lange zomer maanden.
Brahim besefte dat hij haar veel te hard zou missen en wou elke seconde benutten met Najia.
En op de voorlaatste schooldag was er naar jaarlijkse gewoonte een grote uitstap gepland. En dit jaar trokken ze naar de lilse bergen.
Omstreeks 9uur stappen alle leerlingen op een bus richting lilse bergen. Op de bus bleef ons verliefde koppel ver uit elkaar dat het niet zou opvallen. En zij zijn er bijna 1jaar in geslaagd om hun relatie verborgen te houden.
Eenmaal aangekomen slagen Najia en Brahim zich los te koppelen van hun leerkracht en groep.
Zij bleven achterop lopen en wanneer niemand het door heeft, neemt Brahim haar hand vast en begint te lopen.
Najia schiet in de lach en loopt mee.
Plots ziet Brahim een mooie open plek waar hij zij dag met Najia wenst door te brengen.
Na ruim 4uur van lachen en spelen zegt Najia dat ze maar beter eens hun groep gaan zoeken.
Najia zette zich recht en plots maakt Brahim een knie val.

"Najia neem jij aub deze ring aan van mij als teken van onze liefde".

Najia was sprakeloos en Brahim gaf zichzelf een antwoord door zich ook recht te zetten en haar te kussen.
Najia verschoot zich rot en zette hem op een lopen. Zij bleef maar lopen maar hij haalde haar meteen in en greep haar arm vast.

"Sorry sorry; maar ik hou van u".

Najia fluisterde dat het niet geeft. Zij keek hem recht in de ogen en kuste hem terug.
Als twee dol verliefde vogels zochten zij een weg naar de bus. Zij kwamen daar als eerste aan en wanneer de leerkracht terug kwam was Brahim hen te slim af. Hij gaf zijn leerkracht de schuld dat zij verloren gelopen zijn.
Hij vertelde dat Najia onwel geworden was, maar dat de leerkracht gewoon verder liep. De leerkrachten namen zijn verhaal aan voor waar en besloten om het zo te laten. Onderweg naar huis lachten Najia en Brahim de leerkracht gewoon uit.

De laatste schooldag kreeg iedereen zijn resultaten. En iedereen kon samen met zijn ouders zijn rapport gaan afhalen.
Zowel Najia als Brahim hebben een A attest. Najia was met haar vader en hij was zo fier op zijn dochter. Brahim was met zijn moeder en ook zij was opgelucht.

Brahim was verlegen en terug getrokken omdat Najia naast haar vader stond. Dus hij maakte gewoon een gebaar dat hij blij is.
Zij passeren elkaar en nemen gewoon afscheid met een knipoog. 😉