Gevangen voor Het leven.

Vakantie

Meteen na het behalen van hun A attest kreeg Najia een bericht.

"Lieve hubi ik vertrek meteen naar marokko dus wij gaan elkaar niet meer zien schat en jij vertrekt volgende week al, geniet van u verlof en hopelijk zien we elkaar snel weer".

Najia kreeg zelfs tranen in haar ogen omdat dit de eerste keer is dat zij Brahim zo lang moet missen.
Zij hoopte er nog op om hem nog te zien maar te vergeefs. Zij probeerde Brahim nog te bellen maar hij zetten zijn gsm uit. Najia begeep niet waarom hij zo plots zijn gsm uit zet zonder te verwittigen.

Najia beleefde enkele slapeloze nachten. Zij piekerde en bleef maar denken aan hem, zij kon maar niet begrijpen waarom zijn gsm nu al dagen uit stond. Zij probeerde haar gedachten te verzetten en begon zich te vermaken met haar nichtje Saloua. Haar nichtje bleef regelmatig slapen en samen maakten zij er leuke dagen van. Net wanneer Najia zich terug goed voelde en zich begon te vermaken kreeg zij plots een bericht van Brahim.

"Sorry mijn lieve schat, ik heb mij gsm moeten uitzetten onderweg omdat ik niet hele dagen kon sms'e met u. Mijn vader heeft niet graag dat ik met mijn gsm bezig ben. Maar ik ben goed aangekomen en heb het naar mijn zin".

Najia was op dat moment net aan de zee van oostende. Zij beleefde daar een leuke dagje met Saloua en besloot om niet te antwoorden. Zij kon uit zijn bericht afleiden dat hij haar toch niet miste. Hij sms't na 4 dagen en vraagt zelfs niet hoe het gaat.
Najia zette op haar beurt haar gsm uit en vermaakte zich enorm.

Brahim zat op dat moment aan het strand. Hij was ook op stap met vrienden en beleefde leuke momenten in tetouan.
Hij zat echter met zijn gedachten bij Najia. Hij zat er echt verveeld mee dat zij niet terug stuurde dat hij zelfs niet meer wist wat hij deed. Hij stond met zijn neef wat drank te kopen en wanneer hij moest betalen zei zijn neef dat hij 1000 DH (100 euro) moest betalen voor een ReddBull. Brahim zat zo ver weg met zijn gedachten dat hij een briefje van 100 euro aan zijn neef wou geven.
Zijn neef gaf hem een flinke duw

"doe eens normaal en geef mij 1 euro, sinds wanneer betaal je zoveel voor een blikje".

Brahim verschoot en lachte zijn elende gewoon weg. Zijn neef stelde voor om ergens een waterpijp te roken want in marokko mag je dat al doen vanaf u 8 jaar lachte hij. Natuurlijk stemde Brahim toe en zij maakte er nog een leuke dag van.

Najia was thuis aangekomen en haaste zich naar haar kamer. Zij zette zich op haar bed en begon na te denken of zij wel of niet zou antwoorden. Zij wou op haar strepen staan en hem duidelijk maken dat zij hier niet mee gediend was. Na enkele seconden besloot zij om toch maar terug te sturen.

"Mag ik eerlijk zijn Brahim. Ik snap u gewoon niet meer. Om te beginnen snap ik niet waarom uw gsm uit moet, zette hem op stil. Vervolgens stuur jij pas na enkele dagen een teken van leven en vraag je niet eens hoe het met mij gaat. Geniet nog van uw verlof want dat zal ik ook doen. En het gaat trouwens goed met mij".

Wanneer Brahim haar bericht ontvangt was hij sprakeloos. Hij begreep haar natuurlijk en was ook gekwets door haar uitval. Hij begreep ook niet goed waarom zij nu zo prikkelbaar was. Brahim was in de war en stuurde gewoon niet meer terug.

Voor Najia was het ook zo ver.