"Oh parang nagulat ka ata?"
Nakatitig parin ako sakanya. Shit. I didn't expect this day to come.. Well, sooner. At hindi ko pa napaghandaan. Nakangiti siya sakin at bigla akong humawak sa kamay ng anak ko. Ng anak namin. Shit. Shit.
Nakita kong lumipat ung tingin niya kay Jihoon at kumindat dito.
"Ah! Eomma, uncle Jiyong helped me cook these for you." Lumipat tingin ko sakanya. Napansin niya siguro ang pagiging balisa ko. "What's wrong, eomma?" Pumunta siya sa harap ko at hinawakan ung mukha ko gamit ang dalawa niyang maliliit na kamay. "You're pale."
Ngumiti ako at huminga ng malalim. "N-Nothing, Jihoon." Inayos ko siya at pinatayo sa lapag para makatayo narin ako. "Let's eat it outside my room nalang. Go there na and fix the spoon and fork." Tumango naman siya at tumakbo palabas. Iniwan niya kami dito ni Jiyong sa loob.
Langya. Sana wag siya magtanong.
Tumayo nako at nagtali muna ng buhok. Inayos ko na ang higaan ko kahit ang limitado ng galaw ko. Plano ba niya titigan ako dito buong oras?
Pagkatapos ko ayusin ung kama, pumasok nako ng CR at naghilamos.
Namumutla nga ako. -________- Eh sa kinakabahan ako eh. Biglaan 'to. Shit.
Lumabas na ako at nandun parin siya sa pwesto niya.
Tumingin ako sakanya at nakatingin lang din siya sakin. "Tara kain." Sabi ko ng napaka casual at nilagpasan siya. Naramdaman ko naman siyang sumusunod sakin.
Kumuha ako ng mga plato at nakita kong naka upo na si Jihoon sa upuan niya at naka upo narin si Jiyong.
Nilagyan ko sila ng plato at umupo narin.
"Hmmmm." Inamoy ko ung pagkain. "Jihoon, thank you! These smell tasty." Sabi ko ng nakangiti.
"Ne, eomma! And they're all for you!" Masaya niyang sabi habang hawak pa ung tinidor niya.
Lalagyan ko na sana siya ng pagkain nang unahan ako ni Jiyong. Umayos nalang ako ng upo at kumuha narin ng sakin.
"Kamsahamnida, Ap.." Napatingin ako kay Jihoon dahil napatigil siya. Tumingin siya sakin saglit at ngumiti kay Jiyong. "Uncle Jiyong." Tumango naman si Jiyong sakanya.
Weird. Hindi naman Appa dapat sasabihin niya diba? Sumubo nako at halos mabingi nako sa sobrang tahimik ng basagin ito ni Jiyong.
"Jihoon, how old are you?" Nanlaki mata ko. Ito na ba? Itatanong na ba niya?
Tumawa muna siya sa di ko alam na dahilan. "3!" Taas pa niya ng maliit niyang mga daliri.
"Ahh." Sabi ni Jiyong habang tumatango. "Why do you know Korean?" Di ko alam kung bakit pero di ako makasabat o ano. Natatakot ako na magsinungaling sa harap ng anak ko.
"We lived there and eomma got used to it so we use it sometimes." Sabi niya at nagshrugged pa bago sumubo uli ng pancakes.
"Ahhh." Tumingin sakin si Jiyong saglit at tumingin uli kay Jihoon. "Does your eomma have a boyfriend?" Buntik nako mabulunan ng itanong niya yun.
Ngumiti si Jihoon ng malapad. "None."
Ngumiti naman si Jiyong at sumubo. "Good."
Nagthumbs up pa si Jihoon. Yung totoo, ano pinagusapan nila nung tulog ako? Ugh.

BINABASA MO ANG
Only Look At Me
RomanceA love story about a girl being stupid and a boy being selfish. She loves him so much she gave up everything and willing to give up more. Whenever people ask her why, the only answer she's holding on is "Mahal ko siya eh." What if she gets tired o...