Bölüm 4

69 12 3
                                    

Multimedya:Ela

İyi Okumalar

**

-Masal'dan-

Kuaförden çıktıktan sonra yeni ve güzel halimle bir fotoğraf çekilip İnstagram'a attım. 10 saniye geçmeden 50 beğeni gelmişti bile.Daha önce size popüler olduğumu söylemiş miydim?Söylememişsem söylüyorum şimdi. Saat daha erken olduğu için eve gitmemeye karar verdim.Canım sıkıldığı zaman insanları takip etmeyi çok severim.Caddede biraz yürüdükten sonra bugünkü kurbanımı seçtim.Çocuk telefonla konuşarak yürüyordu ve yüzünden anladım ki korkmuş bir hali vardı.Bu çocukla eğlenebilirdim.

Hızlı yürümeye başladım.Çocukla aramdaki mesafeyi kapatmıştım.Baya yakındım.Arkasına dönse beni görürdü.Biraz daha yakınlaştım.Telefonda ne konuştuğunu baya bir merak ettim.Çocuk arkasına döndü ve beni gördü.Telefonunu kapattı ve bana döndü.

''Arkamda ne aradığını sorabilir miyim?''

''Saçında bir şey vardı onu aldım.''

Hayatımda gördüğüm en saçma yalanlardan biriydi ama aklıma başka bir şey gelmedi napabilirim ya.Çocuk bana küçümseyici bir bakış attı ve yoluna devam etti.

''Hey dursana bir.''

''Yine ne var acaba?''

''Tanışalım diyecektim.Ben Masal.''

''Seninle tanışmak isteyen mi var acaba. Ama yinede söyleyeyim adımı. Bende Çınar.''

''Memnun oldum Çınar. Oturalım mı bir yere çay falan içeriz.''

''Benim bildiğim erkekler kızlara yavşar. Sen bana yavşıyorsun. Cinsiyetlerimizi mi değiştirdik acaba.''

Onun söylediğine diyecek bir şey bulamadığım için gülerek geçtim ve elimle beni takip etmesini söyledim.Beni baya bir şaşırtarak takip etmeye başladı.Bir kafeye girip oturduk. Bende Starbucks'a gitmek isterdim ama para bende ne gezer. Ben paramı kuaförlerde bitiriyorum zaten.Çınar ile konuşmaya başladık.Aynı okuldaymışız. O hukuk okuyormuş. Gelecekte işi de iyi. Tipte var zaten. İdeal koca adayı.

''Evlensek mi biz senle ya?''

Şu anda Kerimcan Durmaz gibi inanamıyorum demek istiyorum ama çocuğun gözünde daha da dipe batmak istemiyorum. Halim zaten rezil.

''Aslında olabilir. Güzel de kızsın hadi evlenelim.''

Çınar da benim gibi gülüyordu. Şaka yaptım sandı ve o da şaka yaptı.Birlikte kafeden kalktık ve evlerimize doğru gitmeye başladık.

''Sen yine mi benim peşimdesin? Bari evde rahat bırak ya.''

Bunu gülerek söylemeseydi kızabilirdim ama gülüyordu.

''Ne seni takip edeceğim ben. Evime gidiyorum ve zaten geldim. Görüşürüz.''

O da benim arkamdan gelmeye başladı. Bir de ben onu takip ediyormuşum.

''Bak şimdi de sen beni takip ediyorsun.''

''Ne takip etmesi benim evim şu ev.''

Bizim evin karşısındaki evi gösterdi.

''Yuh şimdi komşu muyuz biz?''

''Bu kadarını da beklemiyordum komşu. Görüşürüz sonra''

O içeri girdikten sonra bende içeri girdim.Bu çocuktan ciddi anlamda hoşlanmıştım.

-Yaz'dan-

Masal'ın hoşlandığı çocuğu anlatmasını 101 kez dinledim ve o şu an 102. yi dinliyorum.Çocuk buna şu anda evlenme teklifi etse bu yarım akıllı kesinlikle kabul eder.Güzel sesiyle Bağdat'ı söylemeye başladı.

Ben dünyanın en büyük aşığı olabilirim
Ben koynunda yüz sene bin sene durabilirim
Ben Leyla'yı Mecnun'u Ferhat'ı Aslı'yı Kerem'i bilmem ama
Bağdat'ı iki gözüm kapalı bulabilirim

O şarkıyı söylerken ben onu odada bırakıp kendi odama gittim. Deli kadının ödevini yapacaktım bir de.Üniversitelerde ödev vermezler demişlerdi.Bizi bu yaşımıza kadar kandırmışlar arkadaşlar.Üniversite hiç hayal ettiğim gibi olmadı. Hayallerim yıkıldı cidden. Benim hayalimde annem ve babam ikiside günde beni en az 5 kere aramayacaklardı, ödevler olmayacaktı,okula kafamıza göre gidecektik ve her gece barlarda falan olacaktım. Ama sonuç yine hüsran.

Telefonumun o çirkin sesini bugün 6. kez duydum. Ya annem arıyor ya da babam.Telefonumu elime aldığımda(İphone 6s plus) annemin aradığını gördüm.

''Alo anneciğim. Yine ne var anneciğim? Neden gece gündüz beni arıyorsun anneciğim?Bir rahat bırak beni anneciğim.''
''Ay sende Yaz. Paran bitti mi yollayalım mı diye aradım. Sende hemen bağırıyorsun.''

''Para mı? Bitti anne bitti. Yolla sen.''
''Ne ara yedin kız o kadar parayı?''

''Dışarı çıkınca yedim anne sen yollarsın parayı. Ben uyuyacağım görüşürüz yarın.Bir 100 kere ararsın zaten.''

Ve cool bir şekilde suratına kapattım. Aslında param vardı ama o biraz daha yollasın. Fazla mal göz çıkarmaz derler atalarımız. Ne de güzel demişler.

**

Bu sesler ne ya? Bir hafta sonum var. Onda da gülme sesleri falan.Üstümdeki ayılı pijamalarla birlikte odadan çıktım.Salona girdiğimde bizim karşı komşular buradaydı ve bizim salak kızlarla konuşuyorlardı.

''Ne oluyor sabah sabah be? Bir uyutmadınız.''

''Oyun oynayacağız kuzum. Sende üstüne düzgün bir şey giy gel.''

''Ben bunlarla oyun falan oynamam.''

Odama doğru ilerlemeye başladım.Bu değişiklerle oyun falan oynayacağımı sanıyorlarsa yanılıyorlar.Dolabımla aramızda kısa bir süre bakışma geçti ve giyecek kıyafet aramaya başladım.Kot şortumun üzerine gri renkli tişörtümü giydim ve üzerine hırkamı geçirdim.Güzel olmuştum.

Odamdan sessizce çıktım ve kimseye görünmeden dışarı çıktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Odamdan sessizce çıktım ve kimseye görünmeden dışarı çıktım. Onlarla oynamayacağımı söylemiştim.Sokakta yürümeye başladım.Birden biri bileğimi tuttu ve beni kendine çevirdi.Giray bana bakıyordu.

''Yürü.''

''Ne diyorsun ya bir rahat bırakın beni.''

''Kızlar seni geri getirmem için beni görevlendirdi. Hem kendini hem beni yormadan kendi rızanla gel.''

İç sesim hemen rıza kim demeseydi şu an ciddi bir ortam olabilirdi.Ben ona zorluk çıkarırsam beni kucaklayıp götüreceğini biliyordum. Ve ben zorluk çıkardım. O da beni kucağında eve götürmeye başladı. Salak gibi bir de o kadar yolu geri yürüyemeyecektim.

-Bölüm Sonu-

4 KafadarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin