Chapter 3: What Really Happened (PART 1)

30 1 0
                                    

<Cami’s POV>

Dahil ba sakanya?

Dahil ba sakanya?

Dahil ba sakanya?

Dahil ba sakanya?

Dahil ba sakanya?

AAAAHHH! TIGILAN MO AKO JULIE! BA’T KASI KAILANGAN IPAALALA YON?!

Xander..

Haaaay. Si Xander na ipinagpalit ako sa babaeng mas maganda saakin. Tanggap ko yun. Ano magagawa ko? Pero hindi nalang sana niya sinabi na hindi niya ako mahal.. Ang sakit eh.

Sana hindi nalang niya sinabi na ginamit niya lang ako para pagselosin yung babaeng yun.

Sana hindi nalang niya ako pinaasa.

Sana pinabayaan niya akong mangarap.

Sana hindi ako nagging tanga.

Ang napaka-gag*ng Xander Lopez na yan…

Wala siyang kasalanan..

AKO YUNG NAGPAKATANGA EH.

Aasa-asa sa wala.

Magmamahal.. Wala naman palang kahahantungan. Para saan pa di ba?

One year na nga pala since nangyari yun. Pinaalala pa kasi ni Julie nung isang araw. Sarap din hambalusin ni Julie eh!

Pero wala na akong pakialam. Buti nalang hindi na nagpakita yung Xander na yun. Kung hindi ipinasampiga na siya ni Julie.

Buti na ‘to! No relationship, no drama.

<Julie’s POV>

“No relationship, no drama..”

“Eh? Sabi ni Cami? PAANO NAMAN AKO?!” T.T

Ang O.A. talaga ng pinsan kong ‘to kahit kalian oh.

Ang nakakainis pa, ginagawa akong source. -___-

Naglulupasay na siya sa floor habang ako naman, kinakain yung cake na binigay ni Mika. Aba! Sayang ‘to. Hindi man lang niya ginagalaw sa ref. ^.^

“Julie! Ano ba gagawin ko!”

“Kung makipagkaibigan ka kaya muna sa bestfriend ko? Di nga kayo close eh!”

“WAAAAAAAAAAH?! KAILANGAN BA IPAMUKHA SAKIN YUN?!”

“Tss. Ewan ko sayo.” Subo lang ako ng subo nung cake. Sarap eh! ^u^

“OY. Julie..” (ToT)

“Hmm..?”

“Taba mo na nga kumakain ka pa ng kumakain..”

“Ano sabi mo?!”

“Wala. Ganda mo!” (T.T)

 Nakakaawa naman ‘tong pinsan kong ‘to. Tsk. Ang tanga kasi eh. Ang bagal kumilos. Yan tuloy. Naunahan kanina nung isang manliligaw. Pasalamat siya, tinanggihan ni Cami kasi busy siya. Kung hindi yon busy. Nako. LAGOT NA.

Umupo si Brent sa sulok at nakaharap sa pader. Alam niyo yung spelling ng TANGA?

B-R-E-N-T yun eh. Imbis na puntahan si Cami or kausapin, nagagawa pa niyang tumitig sa pader. -___-

Pumasok si Alex sa kwarto ni Brent.

“Oy. Julie, andito ka pala. Tamang-tama. Pinapabigay ni Prof.”

May inabot siya saking white envelope.

“Ikaw din, Brent.” Meron din kay Brent. Ano kaya yun?

“Ano ‘to….?” Matamlay na tanong ni Brent.

Parang biglang nagtransform si Brent. Pumuti siya lalo. Mukha siyang multo. EEK.

Binato ni Alex ng unan si Brent. “Umayos ka nga diyan.”

Tumabi sakin si Alex at napatigil ako sa pagkain.

Haaaaay.

 Bakit ang gwapo ni Alex? *u*

Siya ang main reason kung bakit ako dakilang tambay sa apartment ng pinsan ko. Pangalawa lang yung pagtulong ko kay Brent! WAHAHAHA. >:)

“May dumi ba sa mukha ko?”

“Ha?”

“Kanina ka pa nakatignin sakin eh.”

Pareho sila ni Brent na nakatignin sakin. OMG. NAKATITIG AKO KAY ALEX?! BA’T DI KO NAPANSIN?

“Ah. Eh. Gusto mo cake?”

Haay! Buti nalang nabuhay kang magaling magpalusot Julie!

“Ah. Wag na. Busog pa ako!”

-__-

o_o

O_O

NGUMITI SI ALEX!

AAAAAAAAAHHHHHHHHH! Kinikilig ako!

“Pf-fft—Hahaha!” Tumawa bigla si Brent.

“Hala? P’re. Baliw ka na.”

“HAHAHAHA!” Tawa lang ng tawa si Brent.

“Pagsabihan mo nga pinsan mo. Nasisiraan na ng bait. Osige. Alis na ako.” Tumayo na si Alex at lumabas ng kwarto. Si Brent naman, tawa parin ng tawa.

“HAHAHAHA! GRABE—HAHAHA!”

Binato ko siya ng unan. “Manahimik ka nga!”

“Eh kasi! HAHAHA—Yung itsura mo nung ngumiti si Alex—HAHAHA! Priceless pinsan! PRICELESS! HAHAHA!”

Pinagpapalo ko siya.

“Aray! Hahaha. Tama na-aray!-a. Tigil na. HAHAHA.”

“Parang ikaw di ka ganun pag ngumingiti si Cami aah?”

“Eh kasi naman pinsan. Sinasabi mo sakin na lapitan ko si Cami at sabihin na sakanya. Todo support ka. Sinasabihan mo pa ako ng tanga.”

“Oh tapos?”

“Eh ikaw nga, di mo magawa kay Alex!”

I'm Not Just Another Mistake!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon