Unutmaya Ramak Kala

Karanlık Güç

Artık tüm bu olaylardan sonra kendimi toparlamaya karar vermiştim . Gecenin 11:30 unda evime doğru yavaş adımlarla yürüyordum . Kışın son ayındaydık . O yüzden kar yoktu fakat dondurucu bir soğuk vardı . İstanbulda böylesi fazla görülmezdi . İsmim Alya . Ben ailemden uzak bir yerde yalnız başıma yaşıyorum , ev arkadaşım felan da yok . Annem ve babam ben 15 yaşındayken gizemli bir şekilde öldüler . Nasıl öldüklerini sonra anlatacağım . Annem ve babam ölünce mecbur çalışmam gerekiyordu . Bana amcam baktı . Fakat bir süre sonra onlarda bana bakmamaya başladı ve kapının önüne koyuldum . O yüzden okulu bıraktığım için okuyamadım . Simdi ise kücuk bir pastanede garson niyetine çalışıyorum . Malum param olmadığı içinse kendime küçük bir ev kiraladım . Bu şekilde geçimimi sağlıyorum . Bi de en bastan beri bahsettigim sevgilim vardı . Adı Alper di . Artık onu sildim hayatimdan . Hiç bi şekilde hayatima giremeyecek bir daha . Ben bunları düşünürken evimin önüne kadar gelmişim . Sokakta hiç kimse yotu , tenhaydı . Tam anahtarımı almak icin elimi çantama attığımda arkamda ayak sesleri duydum . Bu tarafa geliyordu . Açıkçası biraz ürkmüstum . Bana daha çok yakınlaştığında ise hemen oradan hızla koşmaya başladım . Tahmin ettiğim gibi tüm yol boyunca beni takip etmişti ve şimdi ise o da koşuyordu . Ben aglıyordum , ama niyese bogazim düğümlenmişti bağıramıyordum . Sonunda köşeye sıkıştırdı beni . Yüzünü görmüyordum cunku hem kar yagmya baslamıştı hem de yüzünde kar maskesi vardı . Ne yapacaktı bana ? Benden ne istiyordu ? En önemlisi acaba onu tanıyor muydum ? Bu gizemli yabancının benimle bir derdi vardı . Bu gizemli yabancıdan bir an önce kurtulmam gerekiyor ...