Me, Myself & He. H.S.

1. Το καινούριο σχολείο

Λοιπον θα σας πω λιγα πραγματα για μενα.. Με λενε True Diamond ειμαι 18 ετων και ειμαι η μοναχοκορη του γνωστού επιχειρηματια David Diamond
και της γνωστής συγγραφεα και διευθυντριας του εκδοτικού οίκου Jackson's Amelia Jackson .. Οπως καταλαβατε ειμαι αυτο που λεμε ζαμπλουτη, ανηκω στη καλη κοινωνία και αλλες τετοιες βλακειες που απεχθάνομαι. Ζω στο Λονδίνο σε μια πολυτελη βιλα και πηγαινα μεχρι πριν απο κεινο το τραγικο γεγονος σε ενα απο τα καλύτερα λυκεια του Λονδίνου οπως θεωρουσαν οι γονεις μου ομως ηταν γεματο με πλουσιους εφηβους με παραφουσκωμενα μυαλα που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα με τα χρηματα.. Ας μη τα πολυλογω εχω 2 κολλητους την Eliza και τον Jacob που ειναι ο εγγονος του Sebastian και γιος της martha . Τους ξερω και τους 2 απο τοτε που ήμουν 5 και δεν ειχαμε την ίδια οικονομική κατάσταση δηλαδή πριν γινουμε πλουσιοι και αυτος ειναι ενας λογος που με αφηνουν να κανω παρεα μαζι τους γιατι συνήθως θελουν να κανω παρεα με ατομα της κοινωνικης μας ταξης.
Τωρα ηρθε η ωρα να σας περιγράψω τον εαυτο μου. Η εξωτερική μου εμφανιση δεν ειναι καμιά σχεση με το πως είμαι εσωτερικα. Απεξω ειμαι ενα "φρικιο" με μοβ εξτεσιονς, piercing, μαύρα ρούχα και σκουρο μακιγιαζ. Όσο για τον τροπο που φερομαι ας μη το σχολιασουμε καλυτερα. Όμως όλα αυτά είναι μια καλυψη,μια άμυνα προς τους αλλους γιατί μετα απο το τραγικό γεγονος ιέχω αρχίσει να φοβάμαι. Δε θέλω να με πλησιάζουν θέλω να με αποφεύγουν. Βέβαια βαθιά μέσα μου είμαι ενα απεγνωσμένο κουταβάκι που ζητάει στήριξη,φροντιδα,αγάπη όλα αυτά υπέροχα αγαθά που μπορεί να πάρει όμως φοβάται να τα διεκδικήσει.
Ίσως αυτό αλλάξει στο καινούργιο σχολείο ποιος ξέρει;

True pov

Το ξυπνητηρι χτυπάει επιμονα και αναγκαζω τον εαυτο μου να σηκωθει απο το κρεβατι..
Σήμερα ειναι η μεγαλη μερα.
Καινούριο σχολείο, καινουργιοι συμμαθητες, καινουργιοι δασκαλοι ολα καινούργια...
Μισω οσο τίποτα τις αλλαγες αλλα μετα απο αυτο που συνεβη ολα αλλαξαν, ακομα και γω.. Οι άνθρωποι ειναι τοσο χαζοι που θεωρουν οτι οταν αποφευγουν κατι τοτε χανεται, ξεχνιέται, ομως κανουν μεγαλο λαθος... Εμενα τιποτα δεν εχει διαγραφει απο τον σκληρό δίσκο του μυαλού μου απο κεινη την εφιαλτικη μερα... Αχ ας προσπαθησω ομως τουλάχιστον.. Δεν εχω να χασω και τίποτα στην κυριολεξία γιατί δεν μου χει μεινει και τίποτα να χασω... Δεν ξέρω ουτε καν ποια ειμαι..Ουφ αρκετά με αυτα πρέπει να ετοιμαστω...
Τ:SEBASTIANNN. Φωναζω και μεσα σε δευτερόλεπτα εμφανίζεται στην πορτα...
S:Με φωναξατε κυρια;;;
Τ:Ασε τις οικιοτητες Sebastian δε έχουμε χρόνο. Ειναι οι γονείς μου σπίτι;;
Σ:Οχι True εφυγαν πριν λιγο. Σου αφησαν και ενα σημειωμα στο ψυγείο.
Τ:Οκ ευτυχως αυτη την φορά δεν θα χρειαστει να μου πεταξεις τα ρουχα απο το παράθυρο οπως χτες.
Σ:Δε νομιζεται οτι καποια στιγμη θα πρέπει να το πειτε στους γονείς σας;
Τ:Δεν εχω χρονο τώρα για αυτό και σου είπα ασε τις οικειότητες..
Σ:Εντάξει.Το πρωινό είναι έτοιμο όταν θες κατεβα να το πάρεις.Λέει και βγαίνει απο το δωμάτιο.
Σηκωνομαι και πηγαίνω στο πολυτελές μπάνιο του δωματίου μου.Πλενομαι και χτενιζω το μακρια μαύρα μαλλια μου.Έπειτα βγάζω το νεσεσερ που έχω κρυμμένο στο καλάθι των απλυτων και παίρνω απο μέσα ενα αιλαινερ,μια μασκαρα,το υπερβολικά σκούρο μοβ κραγιόν μου,τα μοβ εξτενσιον μου και τo septum. Φοραω και βγαινω απο το δωμάτιο.
Έπειτα πηγαίνω στον μεγαλο χώρο που είναι η ντουλάπα μου και σπρωχνω αυτά ροζ,εκρου,άσπρα και γενικότερα όλα αυτά τα ανιαρα ρούχα στην άκρη και ανοίγω το εξόγκωμα στο τοίχο μου .Αυτο το μικρο κενο στο τοίχο που μου είχε φτιαξει ο Σεμπαστιάν όταν ήμουν μικρή ηταν η καλύτερη κρυψώνα . Εδώ παιρναγα ώρες ολόκληρες διαβάζοντας και τωρα κρύβω εδώ μέσα την "παράνομη" ζωή μου. Βγάζω την βαλίτσα που είναι μέσα. Την ανοιγω και βγάζω ενα μαυρο κοντομανικο μπλουζάκι που γράφει πανω με άσπρα γραμματα "Ramones",το μαυρο σκισμένο τζιν μου και τα μαύρα αρβυλακια μου και τα φοραω. Βλέπω το ειδωλο μου να απεικονίζεται στο καθρευτη και όπως παντα εκανα εξαιρετική δουλεια. Δεν με αναγνώριζω. Παίρνω την τσάντα μου απο την καρέκλα του γραφειου μου και βγαινω απο το δωμάτιο μου. Κατεβαινω την γνωστή θεορατη χρυσή σκάλα,περνάω το τεράστιο χώρο υποδοχής και φτανω στη μεγάλη κουζίνα οπου με περιμένει η Μάρθα με ενα φωτεινό χαμόγελο στα χείλη και ενα στρωμένο τραπέζι γεμάτο πρωινό.
Τ:Όλα αυτά είναι για μένα;;
Μ:Νν.
Τ:Σε ευχαριστώ αλλά έχω αργήσει οποτε θα πάρω ενα καφέ απο το σχολείο. Τα λέμε..Λέω της δίνω ενα φιλί και φεύγω τρέχοντας απο το σπίτι.. Εξω με περιμένει το πολυτελές αμάξι μου.. Σιγά μην πάω με αυτό σχολείο καλυτερα να περπατησω ή μάλλον θα τρεξω γιατί έχω αργήσει.. Αρχιζω να τρέχω και σε λιγα λεπτα αρχιζει να αχνοφαινεται το London arts το καινούργιο μου σχολειο... Την ωρα όμως που πάω να μπω μέσα πεφτω πανω σε κάποιον και χύνεται ο καφές του στις μπλούζες μας..
L:Γαμωτο...Φωνάζει και σηκώνω το βλεμα μου να τον αντικρίσω.. Είναι γαλαναματης,καστανομαλλης και αρκετά όμορφος μπορω να πω...
Τ:Συγν-
L:Πρόσεχε που πηγαίνεις φρικιό..
Τ:Έπρεπε να τον χυσω όλο πανω σου τετοιος μαλάκας που είσαι. Του λέω και τον σπρωχνω συνεχίζοντας το δρόμο μου προς τα μέσα ενω εκείνος βρίζει πίσω μου.
Προσπαθώ να βρω στους διαδρόμους την eliza και τον Jacob μέχρι που βλεπω, στο τέλος του διαδρομου τα τρελά κοκκινα μαλλια της και τρέχω προς το μέρος της. Μόλις με βλέπει με αγκαλιάζει σφιχτά και ανταποδιδω.
E:Επιτέλους ήρθες.Απο δω η Kim.Λέει και μου δείχνει την μελαχρινή κοπελα δίπλα της..
Τ:True .Λέω και της δίνω το χερι μου.
Εκείνη κοιτάει μια εμένα και μια το χερι μου.
E:Kim δε δαγκώνει μονο γαβγίζει .Λέει και σκάνε στα γέλια ενω η Κi. μου δίνει το χερι της.
Κ:Τrue τι θα κανείς για να περάσεις στο London arts;
Τ:Τι εννοεις;
Κ:Όλοι εδώ για να περάσουν κανουν μια ακρόαση.Εσύ σε τι θα βασιστεις στη μουσικη στην ζωγραφική,στη συγγραφή ή στην υποκριτική;
Τ:Στη μουσική κυρίως αλλά και στα άλλα..LIZZZ..Λέω και κρύβεται πίσω απο τη Kim.
E:Σορρυ το ξέχασα..
Τ:Ουφ δε πειράζει..Που θα την κάνω;
E:Στην αίθουσα θεάτρου .Κανονικά γίνεται σε μια μικρή αίθουσα επειδή όμως ήρθες στην μέση της χρονιας θέλουν να σε δοκιμασουν.. Και τώρα που το λέω πρεπει να φύγουμε έχεις αργησει.
Τ:Αλλά δεν έχω πιει ουτε καφέ ακόμα.
Κ:Πηγαίνετε και θα ρθω και γω σε λίγο με τον καφέ σου.
Τ:Κκ,Βανίλια λατε γλυκό.
Κ:Οκ. Λέει και φεύγει ενω κατευθυνομαστε μαζί με την Eliza στο χώρου του θεατρου. Μπαίνουμε μέσα και αυτός ο τεραστιος χώρος με τις θέσεις είναι γεμάτος με ταλαντούχους εφήβους.. Η Eliza με τραβάει μέχρι την σκηνη. Ανεβαίνω γρήγορα και κοιταω το κοσμο και τους καθηγητές κάτω. Όλοι έχουν πάρει αυτήν την συνηθισμένη έκφραση αηδιας μόλις με βλεπουν.
Κ. Μ:True Diamond η γνωστή;;
Τ:Οχι, απλη συνωνυμία
B:Περιμενατε αυτο το φρικιο να είναι η γνωστη;Λεει μια ξανθοψειρα με κοντο μαλλι και κοκκινο κραγιον..
Κ. Μ:Δεσποινις Scott θα παρακαλουσα να λειπουν οι χαρακτηρισμοι.
B:Καλα.Λεει και καθεται νευρικα στην θεση της..
Την κοιταω και οταν δε με κοιτανε οι καθηγητές της κανω κωλοδακτυλο.
Παει να απαντήσει μα η κυρια που μιλαγε πριν συνεχίζει.
Κ. Μ. Λοιπόν true ειμαι η κυρια Michel η διευθυντρια του london arts και ο τομεας μου ειναι η λογοτεχνία και η συγγραφη. Τους αλλους καθηγητες θα τους γνωρισεις μετα. Λεει και μου δειχνει τους καθηγητές που κάθονται διπλα της. Σε τι θα βασιστείς αν περασεις;
Τ:Το φορτε μου ειναι πιο πολυ η μουσική αλλα ασχολουμαι με ολες τις τεχνες..
Κ. Μ:Ενδιαφέρον.. Και τι θα κανεις σήμερα για μας;
Τ:Εμμ επειδή δε με ειχαν ενημερωσει για την ακροαση μηπως θα μπορουσα να δανειστω την ηλεκτρική κιθάρα που ειναι εκει; . Λεω και δειχνω την ηλεκτρική κιθάρα που ειναι διπλα στα ντραμς.
Κ. Μ:Βεβαιως ολη δικια σου.
Λεει και παιρνω την κιθάρα.
Κ. Μ:Λοιπον επειδή μας λειπει ενας καθηγητής παρε το χρονο σου μεχρι να ρθει.
Τ:Οκ.
Η μεγάλη πορτα της αίθουσας ανοίγει και μπαινει μεσα.. Οχι δεν ειναι δυνατον.. Ο Damon ; Και απο πισω του ειναι 5 παιδια.. Ενας μελαχρινος, ενας καστανος, ενας ξανθος, ο μαλακας που εχει το καφε του πανω μου και ενας ψηλος με μπούκλες..
Κατεβαινουν και έρχονται στην πρωτη σειρά. Ο ψηλος με τις μπουκλες κανει μια κινηση με το χερι του και πεντε ατομα φευγουν τρεχοντας απο τις θεσεις τους.. Καθεται διπλα στην ξανθοψειρα και της κλεινει το ματι...
D:Συγνωμη που αργησα αλλα ο κυριος styles δεν ηθελε να μας κανει την τιμη να ρθει.. Λεει ο Damon και κοιταει το σγουρομαλλικο αγορι...
Επειτα επιστρεφει το βλεμμα του σε μενα... Τα καταγαλανα ματια του μολις με βλεπει γυαλίζουν..
Τ:Μπορω να αρχισω τωρα;;
Κ. Μ:Βεβαιως δεσποινίς Diamond.. Λεει και συνδεω την κιθάρα στον ενισχυτη..
Αρχιζω να παιζω το can't stop των Red Hot Chili Peppers..
Μόλις τελειωνω ολο το θέατρο εκτος απο τα 5 αγορια και την ξανθοψειρα χειροκροτανε..
H:Τελεια.. Ηρθαμε να δούμε ενα φρικιο να παίζει ηλεκτρικη κιθάρα λες και δεν μπορουν να το κανουν αλλοι αυτο.. Λεει το σγουρομαλλικο αγορι με τα πρασινα ματια..
Τωρα θα δεις τι μπορεί να κανει αυτο το φρικιο..
Τ:Θελετε να σας παιξω και ενα δικό μου κομματι;
Κ. Μ:Ευχαρίστως.. Λέει και ξεκιναω το κομματι μου... Ειναι ενα hard Rock κομματι που εγραψα μετα το τραγικο γεγονός.. Μολις τελειωνω αλλοι εχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό..
Κ. Μ:Συγχαρητήρια δεσποινίς Diamond περασατε..
Το χαμογελο μου φτανει μεχρι τα αυτια και κοιταω τον σγουρομαλλη και παιρνω αυτό ύφος του στυλ "παρτα" ενω εκείνος σφυγγει νευρικα τις γροθιές του..
Κ. Μ:Λοιπον δεσποινίς Diamond θα σας δω στο μάθημα ελπίζω.. Οσο για σας τους υπόλοιπους να εχετε εκκενωσει την αίθουσα.. Λεει και ολοι οι μαθητές βγαινουν τρέχοντας από την αίθουσα. Αφηνω την ηλεκτρική κιθάρα στην θέση της και βγαινω από την αίθουσα μαζι με την Eliza. Την ώρα που περπαταμε στο διάδρομο ενα χερι μου κλεινει το δρομο. Σηκωνω το βλεμμα μου και βλέπω το σγουρομαλλη με τα πρασινα ματια και απο πισω την παρεα του.
H:Γεια.
Τ:Γεια και αντιο.. Λεω και προσπαθώ να απομακρυνω το χερι του αλλα διαολε ειναι τοσο δυνατος..
H:Πάντα είσαι τοσο ευγενική; Λεει ειρωνικα.
Τ:Το προσπαθω.Λεω με τον ιδιο τροπο..
E:Τι θες styles; Λεει θυμωμενα..
H:Κοιτα την δουλεια σου Williams .. Λεει και την κοιταει θυμωμενα..
E:Αυτη ειναι η κολλητη μου styles οπότε ειναι και δικια μου δουλειά.. Εξαφανισου..
Πω πρωτη φορα την βλέπω να μιλάει ετσι. Ή εχω καιρο να δω την κολλητή μου ή πραγματικα μισει αυτον τον τυπο. Δε μου φαίνεται ομως τοσο κακος. Ισα ισα ειναι γλυκουλης. Τρου συνελθε λες ασυναρτησίες.
Τ:Liz αστον να δούμε τι θελει. H:Ευχαριστώ. Λεει και τιναζει λιγο τις μπουκλες του προς τα πισω..
Τ:Γρήγορα ομως έχουμε και δουλειές ξερεις.
H:Σορρυ που σπαταλαω το πολύτιμο χρόνο σου πριγκίπισσα απλα το μονο που θελω ειναι να κάνουμε μια νεα αρχη γιατι η πρώτη γνωριμία δεν ήταν και η καλύτερη. Τι λες; Λεει και μου δινει το χερι του για χειραψία.
Τ:Why not. True. Λεω και του δινω το χερι μου.
H:False. Λεει και σκαει στα γελια μαζι με την παρεα του .
Τ:Περνιεσαι για αστείος;
H:Συνήθως. Λεει και χαμογελάει κανοντας κατι υπεροχα λακκάκια να εμφανιστούν.
H:Παρεπιπτωντος harry styles χαρηκα.
Τ:Εγω παλι καθόλου.
H:Λοιπον True θελω να σε βγάλω ραντεβού.
Τ:Όχι.
H:Δεν ηταν ερώτηση ηταν καταφαση.
Τ:Και μενα αρνηση.
Οπως βλεπει τα πάμε καλα στην γραμματικη.
Δαγκωνει νευρικα το χείλος του και κανει ενα βημα πισω.
H:Εμενα κάνεις ποτε δε μου λέει οχι.
Τ:Να που κάποιος το εκανε. Τωρα στριβε.. Λεω και τον σπρωχνω να φύγω αλλα πιανει το μπρατσο μου και με τραβάει..
J:Ασε την κοπελα υσηχη styles.. Φωναζει καποιος και γυρίζουμε όλοι να τον κοιτάξουμε..
Τ:Jacob..Λεω και φευγω απο το δυνατο κράτημα του Harry. Τρεχω και αγκαλιαζω τον Jacob . Με σηκωνει στον αέρα και μου δίνει ενα φιλι στο λαιμό.
Ο Harry μολις μας βλεπει χτυπαει την γροθια του στο τοιχο και φευγει με την παρεα του.

1942 λέξεις
Οχι και ασχημα για πρωτο κεφαλαιο ετσι;
Αυτη λοιπον ειναι η καινούργια μου ιστορία.
Ελπίζω να σας αρέσει
Αν σας αρεσει ψηφιστε, σχολιαστε και πειτε το και στους φιλους.

Αυτα Cupcakes
All the love. D. xx

Υ. Γ. Το εξώφυλλο το εχει φτιαξει η LetsKissDjMalik και την ευχαριστω πολυ!!!