True 's POV
Σήμερα είναι Σάββατο και νομιζω όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Η βραδιά του colorful. Δεν εχω καμια όρεξη να πάω,ποσο μάλλον να δω τον Harry.Έχουμε να μιλήσουμε απο την προηγούμενο Σάββατο που πήγαμε στο πάρτι και μεθυσε και μου την έπεσε.Απο τοτε προσπαθεί μου μιλησει αλλά τον αποφεύγω.Δε μπορω να τον κοιτάξω και να μην θυμηθω την λαιμαργία στο βλέμμα του,λες και ήμουν η τούρτα σοκολατα που ήθελε να κατασπαραξει.Όμως σήμερα είναι η μερα του colorful και η μερα της τιμωρίας οποτε δεν μπορω να τον αποφυγω.
Ε:Ε γη καλεί true. Λέει η Liz και επανέρχομαι στην πραγματικότητα.
Τ:Ελα.
Ε:Είπα τι θα φορεσεις;
Τ:Μαυρο μπλουζάκι,το μαυρο τζιν και τα μαύρα all stars.
E:Ωχ παλι μαυρη μαυριλα πλάκωσε. Όλοι θα φοράνε άσπρα ή ανοικτά χρωματα. Θα βάλεις έστω μια ασπρη μπλούζα για μένα.
Τ:Αυτό αποκλείεται.
Ε:Ω έλα δε θα κανεις αυτή την μικρούλα χαρη στην κολλητή σου; Λέει και κανει puppy face.
Τ:Το ξέρεις οτι δε μπορω να αντισταθω σε αυτά τα ματάκια οποτε εντάξει αλλά μονο η μπλούζα θα είναι άσπρη.
Ε:Συμφωνοι.Πήγαινε πανω τώρα να αλλαξεις γιατί σε μιση ωρα πρεπει να είμαστε εκεί.
Τ:Πάω.Λέω και την αφήνω να περιμένει στο σαλόνι ενω εγώ παω στο δωμάτιο μου.
Μπαίνω μεσα και τρέχω στην ντουλάπα μου. Παίρνω την άσπρη κοντομανικη μπλούζα μου,το μαύρο τζίν μου με τα σκισίματα στα γόνατα και τα μαύρα all star μου και τα φοράω.
Ελέγχω αλλη μια φορά το μακιγιάζ μου στο καθρέφτη και αφού βεβαιώνομαι οτι όλα είναι εντάξει, παίρνω την μαύρη με κουκούλα ζακέτα μου και βγαίνω απο το δωμάτιο . Κατεβαίνω την σκάλα και βλέπω την Liz να με περιμένει στην εξώπορτα. Φοράει μια απλή άσπρη μπλούζα με μανίκι που φτανει μέχρι τον αγκώνα, ενα ανοικτόχρωμο κανονικό τζιν με πολλά σκισιματα και τα superstar της.
Στο χέρι της κρατάει το iPhone της με την θήκη hello kitty που της πήρα δώρο. Φτάνω μπροστά της και με κοιτάει περίεργα.
Ε:Επιτέλους φωτίστηκε λίγο το πρόσωπο σου. Όλο μαύρο και μαύρο.Βγάλε αυτήν την μαύρη σκιά και αυτό το μαύρο κραγιόν απο τα χείλη σου και πάμε.
Τ:Μην παίρνεις αέρα γλυκιά μου. Και για την άσπρη μπλούζα χάρη σου κάνα.
Ε:Μα-
Τ:Δε έχει μα.Πάμε τώρα;
Ε:Ναι.
Τ:Μαρθα,Σεμπάστιαν φευγουμε. Λέω και φευγουμε.
VOUS LISEZ
Me, Myself & He. H.S.
Fanfiction~I was the true and he was the false~ Αν νομίζετε ότι αυτη ειναι μια κλασσική ιστορία αγάπης γεματη έρωτα, πάθος και καθολου δραμα τοτε κάνετε μεγαλο λαθος. Ολα αυτα σταματησαν να υπάρχουν οταν οι άνθρωποι έμαθαν να κρινουν χρησιμοποιωντας τα ματια...
