True's pov
Ξυπνάω δίπλα στον harry και για ένα λεπτό τρομάζω. Κοιτάω το ρολόι στο κινητό μου. 8 η ώρα. Κανονικά θα έπρεπε να είμαι στο σχολείο όμως ευτυχώς η πτήση της μητέρας μου αναβλήθηκε λόγω κακοκαιρίας και θα γυρισει αύριο το βράδυ με ενημέρωσε η Μάρθα οπότε την γλίτωσα. Σηκωνομαι σιγά σιγά για να παω στο μπάνιο. Μπορώ να περπατήσω αλλα ακόμα πονάω.
Μπαίνω μέσα κρατώντας στο χέρι μου το μαύρο κραγιόν, το μαύρο αιλαινερ και το μαύρο μολύβι. Πλένω το πρόσωπο μου και έπειτα βαφομαι. Βγαίνω από το μπάνιο και πάω πάλι στο δωμάτιο. Με το που μπαίνω βλεπω τον louis με ενα δισκο γεμάτο κρουασαν και καφέ.
L:Ωπ καλημέρα. Μου λέει χαμογελαστος και αφηνει τον δίσκο στο κομοδίνο.
Τ:Καλημέρα. Πως και δεν είσαι σχολείο;
L:Έμεινα να σας προσέχω.
Τ:Δεν χρειάζομαι νταντά.
L:Απλα είμαι δω σε περίπτωση που χρειαστείτε κατι.
Η:Ας αφήσουμε τα λόγια και ας φαμε. Λεει και συνειδητοποιω ότι έχει ξυπνήσει.
Κάθομαι δίπλα του στο κρεβάτι και βάζει το δίσκο στην μέση. Έρχεται και κάθεται στο κρεβάτι ο Louis και παίρνει ενα κρουασαν. Ο harry πλησιάζει το πρόσωπο του στο δικό μου. Τα χείλη μας είναι έτοιμα να ενωθούν αλλα γυρίζω το πρόσωπο μου τελευταία στιγμή.
Η:Συμβαίνει κάτι;
Τ:Harry ότι έγινε χτες ήταν ένα μεγάλο λάθος και σου ζητώ συγνώμη που σε έκανα να πιστέψεις λάθος πράγματα.
Η:Δηλαδή τώρα θες να μου πεις ότι το έκανες ς χωρις πρόθεση; Γιατί δε πρόκειται να το πιστέψω.
L:Τι εχασα ρε παιδιά;
Τ:Δεν θέλω να την συνεχίσω άλλο αυτή την συζήτηση.
Η:Εγω όμως θέλω.
L:Το κάνατε;
Τ, Η:ΣΚΑΣΕ LOUIS.
T:Παω στο σχολείο. Λεω και φευγω τρέχοντας από το δωμάτιο.
[...]
Μπαίνω στο μάθημα της λογοτεχνίας. Κάθομαι στο πρώτο θρανίο και περιμένω να μπουν και τα αλλα παιδιά. Τα κουδούνι θα χτυπήσει σε 5 λεπτά αλλα δεν θέλω να βγω για κανένα λόγο διάλειμμα. Ακούω βηματα δίπλα μου και γυρίζω να αντικρισω το Jacob.
J:Θες παρέα; Ρωτάει και απλά ανασηκωνω τους ώμους μου.
Κάθεται δίπλα μου και με παίρνει μια αγκαλιά.
J: Τι έχεις;
Τ: Τίποτα.
J: Αστα αυτα που ξέρεις και λέγε.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Me, Myself & He. H.S.
Hayran Kurgu~I was the true and he was the false~ Αν νομίζετε ότι αυτη ειναι μια κλασσική ιστορία αγάπης γεματη έρωτα, πάθος και καθολου δραμα τοτε κάνετε μεγαλο λαθος. Ολα αυτα σταματησαν να υπάρχουν οταν οι άνθρωποι έμαθαν να κρινουν χρησιμοποιωντας τα ματια...
