13.12.1998
Pazar
Yazmalı mıyım bilmiyorum.
Ama bir şey nefesimi kesiyor, konuşamıyorum.
Boğuluyorum, kimse görmüyor.
Çığlıklar içindeyim, kimse duymuyor.
Yapayalnızım, uzanacak bir elim bile yok.
Bir kağıt parçasına bu kadar ihtiyacım olacağını hiç tahmin etmezdim.
Ölüyorum.
—
selam, evet hikayeyi baştan sona yeniledim.
bazılarınız sevecek bazılarınız sevmeyecek biliyorum fakat eski yazdıklarımın bir yere varacağı yoktu, uzadıkça uzuyordu.
zaten kurgu aynı-belki biraz farklı- sadece stili değiştirdim; günlük tarzında yazacağım
hem kısa hikaye diye başlamıştım, biraz kısa olacak
tam 1:22'de yayınlıyorum ;)))))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
122 // jelena
FanfictionVakti dolmuştu, şimdi ellerini küvetin kenarlarına koyacak, sonra vücudunu suya gömecekti. Suyun içerisinde ağzını açacak ve eskide olduğu gibi kendi kanının vücuduna yeniden geçişine izin verecekti, çünkü adam öyle demişti. O zaman gerçekten yaşard...
